ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက ကုိယ့္ကုိယ္ကို ေတြးၾကစမ္းပါလို႔ မွာေတာ္မူတယ္။ ငါသည္ ယခုအခ်ိန္အုိေနၿပီ၊ ငါသည္ မုခ် ေသရေတာ့မွာပဲ ဆုိတာ ေတြးပါတဲ့။ ေတြးလုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ငါသည္ အုိေနၿပီ၊ အုိတယ္ဆိုတာ နာတာပဲ၊ နာတယ္ဆုိတာ ေသမလုိ႔ပဲလို႔ သိလာတယ္။ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ၾကည့္လုိက္ရင္လဲ အုိတာ ေသတာေတြ႕ရတာပဲ။ ဇရာဆုိတာ အုိတာ၊ မရဏဆုိတာက ေသတာ။ ဒို႔မွာ အုိေသေတြသာ ရွိတယ္၊ အုိသည္၏အျခားမဲ့၌ ေသမွာ မလြဲေတာ့ဘူး။ အုိေသဟာ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲလို႔ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နဲ႔ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ အုိေသဟာ ဇရာ မရဏပဲ။ ဒါျဖင့္ အုိေသဟာ ဇာတိကလာတာပဲဆုိတာ ေပၚလာတယ္။ ခဏခဏ အုိ၊ ခဏခဏေသ၊ ဘ၀မ်ားစြာ အုိရ နာရ ေသရ (၄)နံပါတ္ ဇရာမရဏအကြက္မွာ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီအုိေသဟာ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲဆုိေတာ့ စက္၀ုိင္းထဲမွာ ေနာက္ဆုတ္ေတြးလုိက္ရင္ ဇာတိကလာတာ။ ဇာတိရွိမွေတာ့ အုိေသဟာ ေျပးလုိ႔မလြတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါဟာ ဒုကၡသစၥာပဲ။
အုိေသဟာ အေၾကာင္းမဲ့ေပၚတာလား၊ အေၾကာင္းရွိလို႔ေပၚတာလားဆုိတာ ေတြးပါလုိ႔ ဘုရားရွင္က မွာေတာ္မူတယ္။ စက္၀ုိင္း (၄)နံပါတ္ကိုၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဇာတိကလာတာ ဆုိတာေပၚလာတယ္။ ဥပပတၱိဘ၀ဆုိတာလဲ ဇာတိပါပဲ။ ပဋိသေႏၶရွိလုိ႔ အုိေသရွိလာတယ္။ ဒီလုိ ေတြးလုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အေၾကာင္းေပၚလာတယ္။ အုိေသဟာ ဇာတိ ပဋိသေႏၶကလာတယ္ဆုိတာ ေပၚလာၿပီ။ ဒါျဖင့္ အုိေသသည္ ဒုကၡသစၥာ၊ ဇာတိေၾကာင့္ ျဖစ္ရတယ္ဆုိေတာ့ ဇာတိသည္ သမုဒယသစၥာ။ သူမရွိရင္ ဇရာမရဏ ျဖစ္ကိုမျဖစ္ဘူး။ ဇာတိပဋိသေႏၶေနမိလို႔ ဇရာမရဏ ေတြ႕ေနရတာပါ။ ပဋိသေႏၶက အေၾကာင္း၊ အုိေသက အက်ိဳး။ ဒီလုိေ၀ဖန္လုိက္ေတာ့ ဇရာမရဏက ဒုကၡသစၥာ၊ ဇာတိက သမုဒယသစၥာ ျဖစ္သြားတယ္။ ကုိယ့္ခႏၶာကို ေတြးလုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့ သစၥာႏွစ္ပါး သိရၿပီ။ အုိေသက ဒုကၡသစၥာ၊ ဇာတိက သမုဒယသစၥာ။ ဒီသစၥာႏွစ္ခုခ်ဳပ္သြားမယ္ဆုိရင္ နိေရာဓသစၥာ။ ဒီသစၥာႏွစ္ခု ခ်ဳပ္ေၾကာင္းအက်င့္ က်င့္မယ္ဆုိရင္ မဂၢသစၥာ။ သစၥာေလးပါး ျပည့္သြားပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ေနာက္ဆုတ္ေတြးလုိက္မယ္ဆုိရင္ အုိေသဟာ ပဋိသေႏၶေနခဲ့လုိ႔။ ပဋိသေႏၶ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲဆိုရင္ ကမၼဘ၀ အားထုတ္ခဲ့လုိ႔။ ကံေတြ အားထုတ္ခဲ့လို႔ ဇာတိ ရလာတာ။ ဒါျဖင့္ လူျဖစ္ခ်င္တဲ့ကံ အားထုတ္ရင္ လူျဖစ္မယ္။ နတ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ကံ အားထုတ္ရင္ နတ္ျဖစ္မယ္၊ ျဗဟၼာျဖစ္ခ်င္တဲ့ကံ အားထုတ္ရင္ ျဗဟၼာျဖစ္မယ္။ အပါယ္ေလးပါး ေရာက္ေစတဲ့ကံ အားထုတ္ရင္ အပါယ္ေလးပါး ပဋိသေႏၶျဖစ္မယ္။ ကမၼဘ၀ေၾကာင့္ ဇာတိလာတယ္။ ကမၼဘ၀က အေၾကာင္း၊ ဇာတိက အက်ိဳး။ ကမၼဘ၀က သမုဒယသစၥာ၊ ဇာတိက ဒုကၡသစၥာ။ သူတို႔ ႏွစ္ခုခ်ဳပ္သြားရင္ နိေရာဓသစၥာ၊ သူတို႔ႏွစ္ခု ခ်ဳပ္ေၾကာင္း အက်င့္ကုိက်င့္တာက မဂၢသစၥာ။ ၀ိပႆနာအလုပ္သည္ မဂၢသစၥာ မပါရင္ မၿပီးဘူး။
ကံေတြကလဲ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္တဲ့။ ဘာလုိ႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာလဲဆုိရင္ ဇာတိလုပ္လုိ႔။ ကံက ဇာတိ ဒုကၡသစၥာ လုပ္လုိက္တယ္။ ကံေကာင္း ေမွ်ာ္ရင္ ဇာတိဒုကၡသစၥာသာ ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ကံမ်ိဳးမဆုိ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ဆုိးသည္ျဖစ္ေစ ကုိယ့္ဒုကၡေပးမယ့္ကံခ်ည္းပဲလုိ႔ မွတ္ထားရမယ္။ ဘာဒုကၡေပးမွာလဲဆုိရင္ျဖင့္ ဇာတိဒုကၡေပးမွာ။ ကမၼဘ၀ပစၥယာ ဇာတိ၊ ကံက ဇာတိဒုကၡပဲ ေပးတယ္။ ဇာတိဒုကၡဟာ ကံေပးလုိ႔ရတာ။ ဒီကမၼဘ၀ ဘယ္ကမ်ားလာပါလိမ့္မလဲလို႔ ေနာက္ဆုတ္ ထပ္ေတြးလုိက္ရင္ ဥပါဒါန္ကလာတယ္။ စြဲလမ္းမႈ ဥပါဒါန္ကလာတယ္ဆုိတာ ေတြ႕ရတယ္။ စြဲလမ္းမႈေၾကာင့္ ကံျဖစ္ရတယ္။ စြဲေနတာက ဥပါဒါန္၊ လုပ္တာက ကမၼဘ၀။ ဒါျဖင့္ ဘံုဘ၀ေရာက္ေၾကာင္း ကံေတြဟာ ဒုကၡသစၥာ အက်ိဳးေပးတယ္။ ဘာလုိ႔ကံေတြ အားထုတ္ၾကတာလဲဆုိေတာ့ မရမက စြဲလမ္းလုိ႔ အားထုတ္ခဲ့ၾကတာ။ ဥပါဒါနပစၥယာ ကမၼဘေ၀ါ။ ကမၼဘ၀ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ေစတနာကံေတြျဖစ္တာ။ ဒါျဖင့္ ဥပါဒါန္က သမုဒယသစၥာ၊ ကံက ဒုကၡသစၥာ၊ ႏွစ္ခုလံုးခ်ဳပ္တာက နိေရာဓသစၥာ၊ ခ်ဳပ္ေအာင္ က်င့္တဲ့အက်င့္က မဂၢသစၥာ။ ဒီလုိ သစၥာေလးပါးစီ သိသိသြားရမယ္။
ဥပါဒါန္ေကာ ဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲဆိုေတာ့ တဏွာကလာတယ္။ ခင္မင္မႈတဏွာေၾကာင့္ စြဲလမ္းမႈဥပါဒါန္ျဖစ္ရတယ္။ သားကေလးေမြးလာတယ္၊ ခင္တယ္၊ အေနၾကာေတာ့ စြဲလမ္းလာတယ္။ တဏွာပစၥယာ ဥပါဒါနံ။ တဏွာက သမုဒယသစၥာ၊ ဥပါဒါန္က ဒုကၡသစၥာ၊ ႏွစ္ခုလံုးခ်ဳပ္တာက နိေရာဓသစၥာ၊ ခ်ဳပ္ေၾကာင္းအက်င့္က မဂၢသစၥာ။ ဒီတဏွာဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲလို႔ ေနာက္ဆုတ္ေတြးေတာ့ ေ၀ဒနာက လာတာေတြ႕ရတယ္။ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ေ၀ဒနာတို႔ ဖႆတို႔ သဠာယတနတုိ႔ နာမ္႐ုပ္တို႔ ၀ိညာဏ္တို႔ဆုိတဲ့ ခႏၶာငါးပါးက လာတယ္။ တဏွာဘယ္ကလာပါလိမ့္မလဲဆုိရင္ ခႏၶာငါးပါးကလာတယ္။ ပစၥဳပၸန္ခႏၶာငါးပါးေၾကာင့္ တဏွာျဖစ္ရတယ္။ ခႏၶာငါးပါးစုေပါင္းေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တဏွာျဖစ္ရတယ္။ နီးေသာအေၾကာင္းကေတာ့ ေ၀ဒနာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဖႆလဲအေၾကာင္းပဲ၊ သဠာယတန၊ နာမ္႐ုပ္၊ ၀ိညာဏ္လဲ အေၾကာင္းပါပဲ။ ခႏၶာငါးပါးရွိလို႔ တဏွာလာတယ္လို႔သာ မွတ္လုိက္ပါ။ တဏွာဟာ ခႏၶာငါးပါးက ေပါက္ဖြားလာတာ။ ဒီတဏွာသည္ အလုိလုိေပၚတာမဟုတ္၊ ခႏၶာထဲက ေပါက္ဖြားလာတာ။ ကုိယ္ခႏၶာငါးပါးကုိ ခင္လို႔ တဏွာေပၚလာတာ။ ကုိယ့္ခႏၶာ ကုိယ္ခင္တဲ့ တဏွာ၊ ကုိယ့္ဘ၀ေလး ကုိယ္ခင္တဲ့ တဏွာ။ ဒီတဏွာလာရင္ ဥပါဒါန္၊ ကမၼဘ၀၊ ဇာတိ ဇရာ မရဏေတြ မလြတ္ေတာ့ဘူး။ ခႏၶာငါးပါးေၾကာင့္ တဏွာလာရတယ္ဆုိတာ ရွင္းပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ ခႏၶာငါးပါးေၾကာင့္ တဏွာလာရပါဘိမ့္မလဲဆုိေတာ့ မသိလုိ႔လာတာ။ ခႏၶာငါးပါးကို ခႏၶာငါးပါးမွန္းမသိဘူး။ မသိေတာ့ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံေတြ ဇာတိ ဇရာမရဏေတြလာတယ္။ ဒါျဖင့္ ခႏၶာငါးပါးသည္ တဏွာျဖစ္ေၾကာင္းဆုိတာ မွတ္ထားလုိက္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးက တဏွာသည္ ဥပဓိကလာတယ္လို႔ ေဟာေတာ္မူတာ။ ဥပဓိဆိုတာ ခႏၶာငါးပါးပဲ။
ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ
No comments:
Post a Comment
Without insight meditation, it is incomplete to be a Buddhist.