Mya Kyun Thar Mogok Meditation Centre

ေနရာဆုိတဲ့စကားလံုးဟာ ျမန္မာစာေပ ျမန္မာစကားမွာ အေျခအေနအမ်ိဳးမ်ိဳးအေပၚမူတည္ၿပီး အဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သံုးေလ့ရွိတဲ့စကားလံုးတစ္လံုးပါ။ ရာထူးဌာနႏၲရအတြက္ေရာ လူ႔အဆင့္အတန္းအတြက္ပါ၊ ဒါ့အျပင္ အမ်ားသိျဖစ္တဲ့ ကုိယ့္အိုးအိမ္ တိုက္ခန္းစသည္ကုိလဲ ေနရာလုိ႔ ေျပာဆုိေလ့ ရွိပါတယ္။ `ဒူးေနရာဒူး ေတာ္ေနရာ ေတာ္` လို႔လဲ ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ ရံခါ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကုိယ့္အလုပ္ကုိယ္ မလုပ္ဘဲ သူႏွင့္မဆုိင္ရာေတြ ၀င္လုပ္ေနရင္ ၀င္႐ႈပ္ေနရင္လဲ `မင္းက ကုိယ့္ေနရာကုိယ္ ေနပါမွကြ` လုိ႔ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ထုိက္တန္တဲ့ေနရာ ရရွိထားသူအတြက္ `လူမွန္ ေနရာမွန္` လုိ႔လဲ ေျပာေလ့ရွိၾကတယ္။ ဒီလုိ အဓိပၸါယ္ေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ သံုးေနတဲ့ေနရာဆုိတဲ့ စကားလံုးထဲက လူသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဆင့္အတန္း၊ ဗုဒၶအလုိက် လူသားတစ္ေယာက္ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ ေနရာအေၾကာင္းကုိလဲ သိေစခ်င္ပါတယ္။ လူသားေတြဟာ ကုိယ့္ဘ၀ ကုိယ့္အေျခအေနကိုယ္ သိရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တန္ဖုိးရွိေအာင္ ေနတတ္လာပါတယ္။ ကုိယ့္ေနရာကုိယ္ သိရွိထားရင္ ကုိယ္လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာကုိသာ လုပ္ၾကတာပါပဲ။ မသိရင္ေတာ့ အလြဲအမွားေတြ မ်ားတာေပါ့။ ခဏတာ လြဲမွားတာကို မေျပာသာေပမယ့္ တစ္ဘ၀တာလြဲမွားသြားမယ္ဆုိရင္ေတာ့ လူျဖစ္႐ံႈးတတ္ပါတယ္။ ...

လူအျဖစ္ကုိရျပီးျဖစ္လုိ ့လူ ့ဘဝကုိရဖုိ ့လုိ ့ခဲယဥ္းျခင္းဆုိတဲ့ နံပါတ္(၁)ရခဲျခင္းတစ္ပါးနဲ႔ ျပည့္စုံျခင္းသည္ပင္လွ်င္ အင္မတန္မွ အတိတ္ကံႏွင့္ျပည့္စုံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ၂။ လူ႔ဘဝကုိေတာ့ရေနေပမယ့္ အသက္ရွည္ရွည္ေနရဖုိ ့ခဲယဥ္းျခင္းဆုိတဲ့ အခ်က္ကုိေလ့လာၾကည့္ၾကဦးစို႔။ ဒီအခ်က္ကလည္းျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူတာ အင္မတန္မွ မွန္ကန္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ တစ္ခ်ဳိ ႔ဆုိရင္ အမိဝမ္းထဲမွာပင္ေသေၾကပ်က္စီးေနၾကတာေတြ၊ အျပင္ေရာက္ေရာက္ျခင္းေသဆုံးၾကတာေတြ၊ လပုိင္းေလးမ်ွ အသက္ရွင္ျပီးေသဆုံးၾကတာေတြ၊ တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္အရြယ္ေရာက္မွေသေၾကပ်က္စီးၾကတာေတြ စသည္ျဖင့္ သက္တန္းတုိေတာင္းစြာေသၾကတဲ့သူေတြကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ဒီအခ်က္အလြန္ပင္မွန္ကန္တာ ေတြ႔ရမွာပါ။ ထုိသုိ ့ေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားထက္စာလ်ွင္ စာဖတ္သူ ဒကာ ဒကာမမ်ားမွာ အသက္ရွည္ရွည္ေနရတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ယခုစာေရးသူ ဦးဇင္းလည္းအသက္အားျဖင့္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ရွိေနပါေသာေၾကာင့္ ထုိထုိသုိ႔ေသာ အသက္တန္းတုိေတာင္းစြာျဖင့္ လူဘဝရဲ့တန္ဘုိးကုိနားမလည္ေသးခင္ ေသေၾကပ်က္စီးသြားတဲ့ ပုဂၢဳိလ္မ်ားကုိေထာက္ဆၾကည့္ရင္ အသက္ရွည္ရွည္ေနရတယ္လုိ႔ ေျပာရေပမယ္။ ေျခာက္ဆယ္၊ ခုနစ္ဆယ္၊ ရွစ္ဆယ္ အရြယ္ရွိၾကေသာ မိဘအရြယ္ အဖ...

ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ဧရကပတၱနဂါးမင္းကုိေဟာထားတဲ့ ေဒသနာေတာ္ေလးတစ္ခုပါ။ အဲဒီမွာ ဘာေဟာထားသလဲလုိ႔ဆုိေတာ့ ရခဲျခင္းတရားေလးပါးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာတစ္ခု သတိျပဳရမွာက ရဟန္းေတြ လူပရိတ္သတ္ေတြကုိ ေဟာေလ့ရွိတဲ့ ဒုလႅဘတရား(၅)ပါးနဲ႔ မေရာမိေစဖုိ႔ပါဘဲ။ ဒုလႅဘဆုိတာလည္း ရခဲျခင္းဆိုေတာ့ အဓိပၸါယ္က အတူတူပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခုဦးဇင္းေျပာခ်င္တာက တိရိစၦာန္ျဖစ္တဲ့ ဧရကပတၱနဂါးမင္းၾကီးကုိေဟာထားတဲ့ ရခဲျခင္းေလးပါးေဒသနာေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာျမတ္စြာဘုရားက ဘာေဟာထားလုိ ့ဆုိေတာ့ ၁။လူဘဝကုိရဖုိ ့ခဲယဥ္းျခင္း။ ၂။လူ့ဘဝရေသာ္လည္း အသက္ရွည္ရွည္ေနထုိင္ရဖုိ ့ခဲယဥ္းျခင္း။ ၃။သူေတာ္ေကာင္းတရားနာၾကားရဖုိ ့ခဲယဥ္းျခင္း။ ၄။ဘုရားတစ္ဆူဆူပြင့္ဖုိ ့ခဲယဥ္ျခင္း- ဆုိျပီး ရခဲျခင္းေလးပါးကုိေဟာထားတာပါ။ ဒီ...ရခဲျခင္းေလးပါထဲက တစ္ပါးရဖုိ ့ပင္အင္မတန္မွခဲယဥ္းပါတယ္တဲ့။ ေလးပါးလုံးနဲ႔ ျပည့္စုံဖုိ ့ဆုိရင္ေတာ့(အင္မတန္ ့) အင္မတန္ခဲယဥ္းပါတယ္လုိ ့ေျပာျပခ်င္တာပါ။ အဲဒီ(၄)ခ်က္ကုိသုံးသပ္ၾကည့္ၾကပါဦးစုိ႔။ (၁)။ လူ ့ဘဝကုိရဖုိ ့ခဲယဥ္းတယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ေပါ့ေလ။ အခု ဦးဇင္းတုိ ့ေနထုိင္တဲ့ ကမၻာေလာကၾကီးထဲမွာ လူဦးေရ သန္းေပါင္းေျခာက္ေထာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ရွိေနပါတယ္။ လူဘဝရဖုိ ့ခဲယဥ္းတယ္...

ဘုရားကုိ ယံု တရားကုိ ယံု သံဃာကို ယံု ငါးပါးသီလ လံု အပါယ္မက်ကုန္ မွတ္ၾက ယံုသာ ယံု။ ၀ါခင္းကုန္းဆရာေတာ္ဦးတိကၡတရားထဲမွာ နာလုိက္ရတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္၊ အဓိပၸါယ္ရွိလြန္းလုိ႔ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။ ေသာတာပန္ကုိ ဘာသာေရး လုိက္စားသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္၀င္တစား ရွိေနၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ အပါယ္ကင္းတဲ့ဘ၀ ျဖစ္ေနလုိ႔ပါပဲ။ ဒီေတာ့ ေသာတာပန္ျဖစ္ေအာင္ဆုိရင္ က်င့္မွ ရမယ္။ မက်င့္ရင္ မရဘူး။ ဉာဏ္အရည္အေသြး ထက္ျမက္တဲ့သူေတြဆုိရင္ေတာ့ နည္းမွန္လမ္းမွန္ ၫႊန္ျပတတ္တဲ့ဆရာသမားေကာင္းနဲ႔ေတြ႔လုိက္ရင္ တစ္ထုိင္တည္းနဲ႔ ျဖစ္ႏုိင္တာေပါ့။ ဆရာဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း နည္းမွန္ဖုိ႔လဲ လုိအပ္ပါတယ္။ ေယာဂီက ဉာဏ္ရည္ျမင့္မားဖုိ႔လဲ လုိအပ္ပါတယ္။ မဂ္ ဖုိလ္ေရးရာေတြဟာ ဉာဏ္အလုပ္ေတြျဖစ္ေလေတာ့ ဉာဏ္ရည္နိမ့္မယ္ဆုိရင္ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာမွာေပါ့။ တိဟိတ္ဉာဏ္ဆုိရင္ ရႏုိင္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႔။ တကယ္လုိ႔ ဒြိဟိတ္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္လဲ အထံုပါရမီရသြားတာေပါ့။ ဒီအထံုပါရမီဆုိတာ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္အတြက္ အေထာက္အပံ့ျဖစ္သြားတာ၊ ဥပနိႆယပစၥည္းျဖစ္သြားတာေပါ့။ အပါယ္ေဘးကို ေၾကာက္ၾကတာဟာ ေၾကာက္သင့္လုိ႔ ေၾကာက္ရတာ အမွန္ပဲ။ ေၾကာက္လန္႔ရာမွ သံေ၀ဂဆုိတာျဖစ္လာတာ။ သံေ၀ဂ...

ေမး ဆရာေတာ္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ ဆရာေတာ္ရွင္းျပထားတဲ့ နာမ႐ူပပရိေစၧဒဉာဏ္ နဲ့ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ ကိုေတာ့ နားလည္ပါျပီ။ ဒါေပမဲ့ ေပၚလာတဲ့ ျမင္စိတ္၊ ၾကားစိတ္၊ နံစိတ္၊ စားစိတ္၊ ယားနာေကာင္းစိတ္၊ ေတြးေတာစိတ္၊ လုိခ်င္စိတ္ (ေလာဘ)၊ ျပစ္မွားစိတ္ (ေဒါသ)၊ မသိစိတ္ (ေမာဟ)၊ ကုသုိလ္ျပဳခ်င္စိတ္ (အေလာဘ)၊ ေမတၱာထားတဲ့စိတ္ (အေလာဘ)၊ ေလကုိသြင္းေသာစိတ္၊ ေလကိုထုတ္ေသာစိတ္ စတဲ့စိတ္ေတြ ကို သတိရလို့ ၾကည့္လိုက္ရင္ ခႏၶာမွာ စိတ္တခုခု ရွိေနတာကိုေတာ့ သိပါတယ္,ဘုရား။ အဲ့ဒီလို သတိနဲ့ ၾကည့္ေပးတာကို ဉာဏ္နဲ႔ ၾကည့္တယ္ေခၚတာလား? ။(ဘယ္စိတ္လာလာ အကုန္ ဉာဏ္နဲ႔ေစာင့္ၾကည့္ ဖို့ ကေတာ့ ခႏၶာအေပၚ သတိ အျမဲမေရာက္မိဘူး။) ဒါေပမဲ့ ရွိေနတဲ့ စိတ္ေတြ ပ်က္သြား တာကို ေတာ့ မျမင္မိေသးဘူး။ (အပ်က္ ျမင္ဖို့ ဘယ္လို႐ႈရပါမလဲ??။) အကယ္၍ `ျဖစ္ပ်က္´ မျမင္ဘဲ ဆရာေတာ္ရွင္းျပထားတဲ့ နာမ႐ူပပရိေစၧဒဉာဏ္ နဲ့ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္ ကိုနားလည္တယ္ ဆိုတာ "ပညာသိ မဟုတ္ဘဲ, သညာသိ ျဖစ္ေနမလား???" ဆိုတာကိုလဲ သိခ်င္ပါတယ္၊ ဘုရား။ "နာမ႐ူပပရိေစၧဒဉာဏ္ နဲ့ ပစၥယပရိဂၢဟဉာဏ္" ရရင္ စူဠေသာတာပန္ ျဖစ္ျပီလို့ မွတ္သားဖူးပါတယ္။ `ျဖစ္ပ်က္´ မျမင္ဘဲ အဲ့ဒီ ဉာဏ္ႏွစ္ပါး...

ဒါနဆုိတာ ေပးကမ္းျခင္းပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါနျပဳေလ့ရွိတဲ့ပုဂၢဳိလ္ကုိ ဘုရားအစရွိတဲ့သူေတာ္ေကာင္းမ်ားခ်ီးမြမ္းၾကပါတယ္။ ဒါနက ျဖစ္ေလရာဘဝမွာ အသက္ရွည္ျခင္း အဆင္းလွျခင္း ခ်မ္းသာၾကီးျခင္း ခြန္အားၾကီးျခင္း ဥာဏ္ပညာၾကီးျခင္း အစရွိတဲ့ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာမ်ားကုိရေစႏုိင္တဲ့အျပင္ ဗုဒၶဘာသာတုိ႔ရဲ႕ အလုိခ်င္ဆုံး အေတာင္းတဆုံး ေနာက္ဆုံးပန္းတုိင္ျဖစ္တဲ့နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္ပံ့လည္းျဖစ္ေစပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶ၊ အဂၢသာဝက မဟာသာဝကမ်ား ျဖစ္ေအာင္ပါရမီျဖည့္က်င့္ရတဲ့အရာမွာလည္း ဒါနဟာ ထိပ္တန္းကပါဝင္ေနပါတယ္။ အဂၢသာဝက မဟာသာဝကျဖစ္ဖုိ႔လည္း ေထာက္ပံ့ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ပေစၥကဗုဒၶါျဖစ္ေစေအာင္လည္း ေထာက္ပံ့ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးသမၼာသမၺဳဒၶဘုရားရွင္ျဖစ္ေစေအာင္လည္း ဒါနက အေထာက္အပံ့ေပးႏုိင္တယ္။ သုိ႔ေသာ္ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ဒါနျဖစ္ဖုိ႔ေတာ့အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ ဆုိလုိတာက လွဴသင့္လွဴထုိက္တဲ့ဒါနျဖစ္ဖုိ႔ေပါ့။ ေက်ာင္းေဆာက္ ဘုရားတည္ ရွင္ျပဳ ရဟန္းခံ ဝါဆုိသကၤန္း ကထိန္သကၤန္းစသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ၊ အပ္စပ္တဲ့အလွဴဒါန အျပစ္ကင္းစင္တဲ့ဒါနျဖစ္ဖုိ႔ေတာ့ အလြန္ပင္အေရးၾကီးပါတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢဳိလ္မ်ားဟာ အျပစ္ကင္းစင္တဲ့အလွဴဒ...

ျပဳလုပ္ေဆာင္ရြတ္မႈ (ကာယကံ)၊ ေျပာဆုိမႈ(ဝစီကံ)၊ ၾကံစည္မႈ (မေနာကံ) ေတြကုိ ကံလုိ႔ေခၚတယ္ဆုိတာကုိ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွတ္လုိက္ပါ။ အဲဒီကံဟာ အကုသိုလ္ကံ (မေကာင္းကံ)၊ ကုသုိလ္ကံ (ေကာင္းကံ)ဆုိျပီးႏွစ္မ်ဳိးရွိပါတယ္။ အကုသုိလ္ကံက ၁။ ပါဏာတိပါတ -သူ႔အသက္သတ္မႈ။ ၂။ အဒိႏၷာဒါန -သူ႔ဥစၥာခုိးမႈ။ ၃။ ကာေမသုမိစၦာစာရ-သူ႔အိမ္ယာလြန္ၾကဴးမႈဆုိျပီး(၃)မ်ဳိးရွိပါတယ္။ အဲဒီအကုသုိလ္ကံ(၃)မ်ဳိးက ကုိယ္နဲ႔ျပဳလုပ္တာျဖစ္လုိ႔ ကာယကံလုိ႔ေခၚပါတယ္။ ေနာက္-ႏႈတ္ျဖင့္ေျပာဆုိတဲ့ ဝစီကံဆုိတာရွိပါတယ္။ ၁။ မုသာဝါဒ -လိမ္လည္ေျပာဆုိမႈ။ ၂။ ပိသုဏဝါစာ -အခ်စ္ပ်က္ေအာင္ (သူတစ္ပါးတုိ႔၏ခင္မင္မွဳကုိပ်က္ဆီးေအာင္) ကုန္းတုိက္မႈ။ ၃။ ဖရုသဝါစာ -ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကုိေျပာဆုိမႈ။ ၄။ သမၹပၸလာပဝါစာ-အက်ဳိးမဲ့စကားေျပာဆုိမႈ။ ဒါက ဝစီကံေလးပါးပါ။ ေနာက္- စိတ္ထဲကၾကံစည္တဲ့ မေနာကံဆုိလည္း(၃)ပါးရွိေသးတယ္။ ၁။ အဘိဇၥ်ာ -သူတစ္ပါးဥစၥာ သူတစ္ပါးစီးပြားကုိ(မတရား)လုိခ်င္မႈ။ ၂။ ဗ်ာပါဒ -သူတစ္ပါးကုိျပစ္မွားမႈ။ ၃။ မိစၦာဒိဌိ -မွားယြင္းသည့္ အယူအဆ (အယူမွား)။ ဒါက စိတ္နဲ႔ၾကံစည္ျပီးျဖစ္တဲ့ အကုသုိလ္ မေနာကံ (၃)ပါးပါ။ မေကာင္...

မေန႔က ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ဘ၀ျဖစ္တယ္ဆုိရာမွာ ကမၼဘ၀နဲ႔ ဥပပတၱိဘ၀လို႔ ႏွစ္မ်ိဳးရွိေၾကာင္း ေျပာခဲ့တယ္။ ကမၼဘ၀က ဒီလက္ရွိဘ၀မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ကံတရားအစုကုိ ေျပာတာပါ။ ဥပပတၱိဘ၀ကေတာ့ ေနာက္ဘ၀ ရရွိမယ့္ ခႏၶာအစကုိ ေျပာတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဥပပတၱိဘ၀ကို စက္၀ုိင္း အကြက္ (၄)မွာ ထည့္သြင္းထားရျခင္းျဖစ္တယ္။ ျဖစ္ပံုအေနအားျဖင့္ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ အပါယ္ခႏၶာရ၊ ကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ ကာမသုဂတိခႏၶာ၊ ႐ူပျဗဟၼာခႏၶာ၊ အ႐ူပျဗဟၼာခႏၶာရတယ္လုိ႔ ဆုိလုိရင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိဘ၀နဲ႔ အနာဂတ္ဘ၀ ဆက္စပ္သြားျခင္းဟာ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ဥပါဒါနပစၥယာ ဘေ၀ါ-အရ ဥပပတၱိဘ၀ကုိပါ ထည့္သြင္း ေဟာၾကားေတာ္မူရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပပတၱဘ၀ဆုိတာ ကံေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့ ခႏၶာေတြကို ေျပာတာပါပဲ။ အဘိဓမၼာအလုိက်ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ၀ိပါက္စိတ္ ေစတသိက္ ကမၼဇ႐ုပ္ေတြပါ။ ဒါေတြကုိ ဥပပတၱိဘ၀လုိ႔ ေခၚတယ္။ ဥပပတၱိဘ၀ဆုိတာ ဇာတိပါပဲ။ ဟုိဘ၀ ဒီဘ၀ အစျဖစ္တာကို ဇာတိလုိ႔ ေခၚတာ။ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ အပါယ္ဘံုမွာ ပဋိသေႏၶေနေတာ့ အပါယ္ပဋိသေႏၶစိတ္ ေစတသိက္ ႐ုပ္ေတြျဖစ္သြားတယ္။ ဒါဟာ ဥပပတၱိဘ၀ပါပဲ။ ထုိ႔အတူ အျခားဘံုေတြမွာ ျဖစ္တဲ့ ပဋိသေႏၶစိတ္ ေစတသိက္ ႐ုပ္ေတြဟာ ဥပပတၱိဘ၀လုိ႔ နားလည္ထားရမယ္။ အ၀ိဇၨာက သစၥာမသိေအာ...

ဥပါဒါနပစၥယာ ဘေ၀ါ-၌ ဥပါဒါန-အရ ဥပါဒါန္တရား (၄)ပါးကုိ ယူရပါတယ္။ ဘ၀-အရ ကမၼဘ၀နဲ႔ ဥပပတၱိဘ၀ ႏွစ္ပါးကုိယူရပါတယ္။ ကမၼဘ၀-အရ ေလာကီ ကုသုိလ္ အကုသုိလ္ ေစတနာ(၂၉)ပါးကုိ ေကာက္ယူရပါတယ္။ ဥပပတၱိဘ၀-အရ ထင္ရွားစြာ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ေသာ ေလာကီ၀ိပါက္(၃၂)၊ ေစတသိက္ (၃၅)၊ ကမၼဇ႐ုပ္ (၂၀) တုိ႔ကုိ ေကာက္ယူရပါတယ္။ သခၤါရႏွင့္ ဘ၀အရ ေစတနာကုိပင္ ေကာက္ယူရသည္ျဖစ္ရာ အတိတ္ဘ၀၌ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ေစတနာသည္ သခၤါရ၊ ယခုပစၥဳပၸန္ဘ၀၌ ျဖစ္ေသာေစတနာသည္ ကမၼဘ၀လုိ႔ ခြဲျခားနားလည္ ထားရပါမယ္။ သခၤါရသည္ အတိတ္ကာလ၊ ကမၼဘ၀သည္ ပစၥဳပၸန္ကာလလုိ႔ ကာလကြာျခားပါတယ္။ တရားေတြအရကေတာ့ အတူတူပါပဲ။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေစတနာသက္သက္သည္ သခၤါရ။ ေစတနာ၊ ထိုေစတနာႏွင့္ယွဥ္ေသာ ေစတနာသမၸယုတ္ျဖစ္ေသာ သံသရာ၌ က်င္လည္တတ္ေသာ အဘိဇၥ်ာ စေသာတရားအေပါင္းသည္ ဘ၀မည္၏လုိ႔လဲ မွတ္ထားႏုိင္ပါတယ္။ အကုသိုလ္အရာ၌ ကာမဂုဏ္အာ႐ံုကိုစြဲလန္းမႈ ကာမုပါဒါန္ေၾကာင့္ ဒုစ႐ုိက္ကုိျပဳလွ်င္ ထုိ ဒုစ႐ုိက္ေစတနာက ကမၼဘ၀၊ ထိုအကုသုိလ္ေစတနာေၾကာင့္ ငရဲ တိရစၦာန္ စေသာ အပါယ္ဒုဂၢတိဘံုတုိ႔၌ ပဋိသေႏၶေနရျခင္းသည္ ဥပပတၱဘ၀ျဖစ္ပါတယ္။ ဤသို႔ ကာမဂုဏ္၌ လြန္စြာစြဲလန္းမႈ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ အကုသုိလ္ကံဟူေသာ ကမၼဘ၀ႏွင့္ ဒုဂၢတိဘ၀ဟူေသာ ဥပပတၱိဘ၀တိ...

ဓမၼအျမင္နဲ႔ ၾကည့္လုိက္မယ္ဆုိရင္ တိရိစၦာန္ လူ နတ္ ျဗဟၼာ သတၱဝါေတြမွာ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာရယ္လုိ႔မရွိပါဘူး။ ေလာကအလုိအားျဖင့္ေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာပစၥည္းဆုိတာ အနည္းႏွင့္အမ်ားသာကြာျခားပါတယ္။ ရွိတန္သေလာက္ေတာ့ ရွိေနၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ပစၥည္းဥစၥာဆုိတာက (ေရ မီး မင္း ခုိးသူ သားဆုိးသမီး)ဆုိတဲ့ ရန္သူမ်ုိးငါးပါးနဲ႔ ဆက္ဆံေနတဲ့အတြက္ အခ်ိန္မေရြး ပ်က္စီး ဆုံးရွုံးမႈျဖစ္နုိင္ပါတယ္။ အဲဒီရန္သူမ်ိဳးငါးပါးနဲ႔ မၾကဳံေသးခင္မွာေတာ့ ကုိယ္ပုိင္ဥစၥာလုိ႔ ထင္ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္နဲ႔အညီေျပာမယ္ဆုိရင္ ျပည့္စုံျခင္းဆုိတဲ့အရာဟာ ပ်က္ဆီးျခင္းလ်ွင္အဆုံးရွိတယ္တဲ့။ ေလာကမွာ ျပည့္စုံေန၊ ၾကီးပြားခ်မ္းသာေနျခင္းဟာ ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ပ်က္ဆီးသြားၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ေမြးဖြားျခင္းသည္ ေသျခင္းမွာအဆုံးရွိတယ္ဆုိသလုိေပါ့။ ျပည့္စုံခ်မ္းသာျခင္းသည္လည္း ပ်က္ဆစီးျခင္းလွ်င္အဆုံးရွိတယ္လုိ႔ေျပာရမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီစကားလုံးေလးက ဦးဇင္းတုိ႔ဥာဏ္ကေန ထြက္ေပၚလာတာမဟုတ္ပဲ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ စကားလုံးေတာ္ေလးပါ။ မွန္ပါတယ္။ ေစာေစာက ပစၥည္းဥစၥာမ်ား ဘယ္လုိပဲျပည့္စုံေနပါေစ၊ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ (ေသဆုံးခ်ိန္)မွာေတာ့ဘာတစ္ခုမွယူသြားလုိ႔မရပါဘူး။ထုိ႔အတူ အျခံအရံမ်...

ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျခင္းကုိ ဒါနလုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဒါနအမ်ုိဳးအစားမ်ားစြာရွိတဲ့အထဲက ေစတနာ သဒၵါတရားအေပၚမူတည္ျပီး ကြဲျပားသြားတဲ့ ဒါန(၃)မ်ဳိးအေၾကာင္း ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္။ ထုိဒါန(၃)မ်ဳိးဟာ (၁) ဒါနဒါသ(ကၽြန္ဒါန) (၂) ဒါနသဟာယ(မိတ္ေဆြဒါန) (၃) ဒါနပတိ(အရွင္သခင္ဒါန)ဆုိျပီးသုံးမ်ဳိးရွိပါတယ္။ (၁) ဒါနဒါသ(ကၽြန္ဒါန)ဆုိတာ တစ္ေယာက္ေသာသူသည္ မိမိကုိယ္တုိင္ေတာ့ ေကာင္းမြန္ေသာ အစာအဟာရ ဝတၳဳေတြကုိသုံးေဆာင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္ ကုိမူကား မိမိသုံးေဆာင္ေသာ အစာအာဟာရ ဝတၳဳေလာက္မေကာင္းေသာ (တနည္း) ယုတ္ည့့ံေသာ အစာအာဟာရဝတၳဳကုိေပးလွဴတယ္။ ထုိဒါနရွင္၏ ေစတနာသည္ ယုတ္ညံ့ေသာေၾကာင့္ ထုိဒါနကုိ ဒါနဒါသ (ကၽြန္ဒါန) လုိ႔ေခၚပါတယ္။ (ကုိယ္က ၾကက္သား ၀က္သား ခ်က္စားေသာ္လဲ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူေသာ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္တုိ႔အား ခ်ဥ္ရည္ဟင္းေလာင္းလွဴျခင္းမ်ိဳး)။ ထုိယုတ္ည့ံေသာ ဒါနကံေၾကာင့္ ျဖစ္ေလရာဘဝတုိင္းမွာ ယုတ္ညံ့ေသာ အက်ိဳးကုိသာ ခံစားရပါတယ္။ (၂)။ ဒါနသဟာယ(မိတ္ေဆြဒါန)ဆုိတာ တစ္ေယာက္ေသာသူသည္ မိမိ သုံးေဆာင္ေသာအစာအာဟာရ ဝတၳဳႏွင့္ညီမ်ွေသာ အစာအာဟာရဝတၳဳကုိေပးလွဴျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိလုိတာက မိမိလည္း ၾကက္သား ဝက္သား စေသာ ေကာင္းေသာ အစာအာဟ...

တဏွာပစၥယာ ဥပါဒါနံ-၌ တဏွာ-အရ လုိခ်င္မႈတဏွာကုိယူရသကဲ့သုိ႔ ဥပါဒါန္-အရလည္း တဏွာအပါအ၀င္ ျဖစ္တဲ့ ဥပါဒါန္(၄)ပါးကိုပဲ ယူရမွာျဖစ္ပါတယ္။ တဏွာနဲ႔ ဥပါဒါန္ ဘာထူးလဲဆုိရင္ေတာ့ အားနဲေသာေလာဘသည္တဏွာ၊ အားႀကီးေသာေလာဘသည္ ဥပါဒါန္။ ဒီလုိခြဲျခားမွတ္ထားရပါမယ္။ လုိခ်င္မႈတဏွာေၾကာင့္ တဏွာကုိအစြဲျပဳၿပီးေတာ့ ဥပါဒါန္ျဖစ္တယ္။ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေ၀ဒနာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္တုိ႔ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္ကိုျပရရင္ ျမင္- ေတြ႔- ခံစား- ခင္မင္- စြဲလန္း ၾကား- ေတြ႔- ခံစား- ခင္မင္- စြဲလန္း နံ- ေတြ႔- ခံစား- ခင္မင္- စြဲလန္း စား- ေတြ႔- ခံစား- ခင္မင္- စြဲလန္း ထိ- ေတြ႔- ခံစား- ခင္မင္- စြဲလန္း ေတြး- ေတြ႔- ခံစား- ခင္မင္- စြဲလန္း။ ဒီလုိ သေဘာတရားပိုင္းကေနမွတ္ထားလုိက္ေပါ့။ ဥပမာ- ျမင္စရာအဆင္းတစ္ခုခု ျမင္ၿပီဆုိပါစုိ႔။ ေ၀ဒနာက အဆင္းကုိခံစားလုိက္တယ္။ တဏွာက အဲဒီအဆင္းကုိ၊ ျမင္လုိက္ရတဲ့အရာကို ခင္လုိက္တယ္။ တပ္ႏွစ္သက္လာတယ္။ ဒါက တဏွာအဆင့္ရွိေသးတာ။ ဒါေလး ငါလုိခ်င္လုိက္တာ၊ ဒါေလး ငါရခ်င္လုိက္တာ ဆုိရင္ ဥပါဒါန္ျဖစ္လာၿပီ။ သေဘာက်တပ္မက္ႏွစ္သက္႐ံုအဆင့္မွာ တဏွာသာ ျဖစ္ေနေသးတယ္။ ဒါကို ငါရခ်င္လုိက္တာလုိ႔ စြဲလန္းလာရင္ေတာ့ ဥပါဒါန္ျဖစ္သြားၿပီ။ မရ ရေအာင္...