ကံအယူအဆ (၉)

အပုိင္း (ဂ)

(၈) ဓမၼႆ၀န - တရားနာျခင္း။ တရားနာတာလဲ ကုသုိလ္ရတဲ့အလုပ္ပါ။ အားတဲ့အခ်ိန္တရားနာပါ။ ကုိအႏွစ္သက္ဆံုးတရားေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ၿပီးေတာ့ နာပါ။ CD၊ DVD၊ Online ေခတ္ဆိုေတာ့ တရားနာရတာ အင္မတန္လြယ္ကူပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးမရွိတဲ့အရပ္မွာေနရေစကာမူ တရားနာလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အႀကံျပဳလုိတာကေတာ့ ပညာအေျခခံေကာင္းတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ တရားကုိ အဓိကထာားနာပါ။ ဒါမွ မလြဲႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္အလုိက်ေအာင္ ေဟာၾကားထားတဲ့ တရားေတာ္ေတြကုိသာ ေရြးခ်ယ္နာၾကားရမွာပါ။ ေဟာတဲ့သူက အေျပာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သူလုိရာ ဆြဲေဆာင္ၿပီး မွားယြင္းတဲ့အယူအဆေတြ ေဟာသြားတာကို နာယူလုိက္ရလုိ႔ အႀကိဳက္ေတြ႔သြားၿပီး ကုိယ္ပါ အယူအဆ တိမ္းပါးေလာက္ေအာင္ မွားယြင္းသြားရင္ တရားနာရတာေၾကာင့္ ကုသုိလ္မရဘဲ မိစၧာဒိ႒ိပင္ ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္။ လူေတြဆုိတာက ဘာသာေရးအေျခခံ နဲေတာ့ ဘုန္းႀကီးေဟာတာ မွန္သလား မွားသလား ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ႏုိင္ဖုိ႔ မလြယ္ဘူး။ အမွန္တရားကုိ ေဟာတဲ့ ဓမၼကထိကေနာက္လုိက္မိရင္ မဆုိးဘူး။ မမွန္တဲ့တရားကို ေဟာတဲ့ ဓမၼကထိကေနာက္မ်ားလုိက္ေနမိရင္ မွားလို႔မွ မွားမွန္းမသိတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးနဲ႔ တုိး ကုိယ္က်ိဳးနဲရတတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဓမၼကထိကေနာက္ကုိလုိက္ဖို႔ထက္ ဓမၼေနာက္ကုိသာ လုိက္မိဖုိ႔ သတိထားရပါမယ္။ တရားနာရင္ ကုသုိလ္ရတယ္ဆုိေပမယ့္ တရားနာ မွန္ဖုိ႔နဲ႔ အမွန္တရားကုိ ေရြးခ်ယ္နာတတ္ဖို႔ေတာ့ လိုအပ္ပါတယ္။ အသံေကာင္းလုိ႔ႀကိဳက္၊ ႐ုပ္ေခ်ာလို႔ႀကိဳက္ဆုိတဲ့ တရားအႀကိဳက္မ်ိဳးေတြနဲ႔သာ တရားလုိက္နာေနမယ္ဆုိရင္ အမွန္တရားေတာ့ေတြ႔မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီဘုန္းႀကီးပဲ ေတြ႔ေနရမွာ။ အမွန္တရားကို ႀကိဳက္တတ္မွ တရားအႀကိဳက္မွန္ပါလိမ့္မယ္။

(၉) ဓမၼေဒသနာ- တရားေဟာျခင္း။ တရားေဟာတာကလဲ ကုသုိလ္ရတဲ့အလုပ္ပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ ဘုန္းႀကီးေတြမွ တရားေဟာရတယ္လု႔ိ မွတ္မထားရဘူး။ ကုိယ္သိထားတဲ့တရားသေဘာေလးေတြကို ကုိယ္နားလည္သလုိ ျပန္ေျပာျပတာ၊ ျပန္ရွင္းျပတာ၊ သင္ျပေပးေနတာ၊ ကုိယ္သိထားတာေတြကို ျပန္လည္ေရးသားေနတာေတြဟာလဲ တရားေဟာေနတာပါပဲ။ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဘာသာေရးဗဟုသုတ မရွိေသးတဲ့သူေတြကုိ ႀကံဳရင္ ႀကံဳသလုိ ေျပာျပသြားတာဟာ တရားေဟာေနတာပါပဲ။ လိမၼာေရးျခားရွိေအာင္ သြန္သင္ဆံုးမေနတာဟာလဲ တရားေဟာေနတာပါပဲ။ ကုိယ္သိရွိထားတဲ့ ဘာသာေရးအသိဉာဏ္ေတြကုိ ေရးသားျဖန္႔ေ၀ေနတာ ဓမၼဒါနပါပဲ။ စာေပတကယ္သင္ၾကားေနတဲ့ေနရာ၊ လုိအပ္ေနတဲ့ေနရာမွာ ပိဋကတ္သံုးပံုလွဴတာလဲ ဓမၼဒါနပါပဲ။ တရားပြဲေတြ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ဖန္တီးေနၾကတာလဲ ဓမၼဒါနပါပဲ။ ကုိယ္တတ္ႏုိင္တဲ့ဘက္ကေန ဓမၼဒါနကုသုိလ္ကုိ ရေအာင္ယူႏုိင္ပါတယ္။

(၁၀) ဒိ႒ိဇုကမၼ - အယူေျဖာင့္မွန္ျခင္း။ အေျခခံအေနနဲ႔ ေျပာေနတာျဖစ္ေတာ့ အယူေျဖာင့္မွန္ဖုိ႔အတြက္ ရတနာသံုးပါးယံုၾကည္မႈ၊ ကံ ကံရဲ႕အက်ိဳးယံုၾကည္မႈ (ကမၼႆကတာသမၼာဒိ႒ိ) ရွိထားရင္ အယူေျဖာင့္မွန္ေနပါၿပီ။ ကုိယ္လက္လွမ္းမမီေသးတဲ့ သကၠာယဒိ႒ိေတြ အသာထားလုိက္ဦး။ ၀ိပႆနာမလုပ္ႏုိင္ေသးခင္မွာေတာ့ အေျခခံယံုၾကည္မႈေလးကုိသာ အဓိကစဥ္းစားထားပါ။ အခုေျပာခဲ့တဲ့ ကုသိုလ္ရေၾကာင္း (၁၀)ခ်က္ထဲမွာ ဒီအခ်က္ဟာ အေရးအႀကီးဆံုးပဲ။ ဒီယံုၾကည္ခ်က္ ပ်က္သြားရင္ ဗုဒၶဘာသာဆုိေသာ္လဲ ဘာသာျခားတစ္ေယာက္လုိ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ အယူမမွန္ဘဲ က်န္တဲ့ ကုသုိလ္ရေၾကာင္း အလုပ္ေေတြ လုပ္ပင္လုပ္ေပမယ့္ လုပ္သေလာက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ မရွိႏုိင္ေတာ့ဘူး။ အက်ိဳးမရွိဘူးလုိ႔ေတာ့ ေျပာလုိ႔မရဘူး။ သာသနာပမွာ ကုသုိလ္ျပဳရသလုိမ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။ အက်ိဳးေပးထက္သန္မႈ နဲသြားတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္လုပ္တဲ့ ကုသိုလ္ေတြရဲ႕ အက်ိဳးအာနိသင္ေတြ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ ရခ်င္တယ္ဆုိရင္ ရတနာသံုးပါးနဲ႔ ကံယံုၾကည္မႈ (ဒိ႒ိဇုကမၼလို႔ေခၚတဲ့ အေျခခံ သမၼာဒိ႒ိ) ေလးကုိသာ ခုိင္ၿမဲေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားလုိက္ပါ။ ဒီလုိ ခုိင္ၿမဲတဲ့ယံုၾကည္မႈနဲ႔ ထက္သန္တဲ့ေစတနာေလးထားၿပီး ကုသုိလ္ရေၾကာင္း လုပ္ငန္း(၁၀)မ်ိဳး တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ျပဳလုပ္မယ္ဆုိရင္ ကုသုိလ္ကံစြမ္းေတြ ထက္ျမက္လာမွာပါ။ အစြမ္းထက္တဲ့ကုသုိလ္ေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ထားေလ ကုိယ့္ကံဟာ ေကာင္းသထက္ေကာင္းေလ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေျပာခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ရေၾကာင္း (၁၀)ခ်က္ကုိ အားလံုးမဟုတ္ေတာင္ ကုိယ္ႏုိင္သေလာက္ေတာ့ ျဖည့္က်င့္ထားဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ မ်ားမ်ားျဖည့္က်င့္ႏုိင္ေလ ကုသုိလ္ကံေတြ အင္အားေကာင္းေလ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးဟာ ကုသုိလ္ေပါင္းစံုေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ပါရမီေတြ ျဖည့္ဆည္းခဲ့တ့ဲ ကုသုိလ္ကံအင္အားေတြေၾကာင့္ ဘုရားမျဖစ္မီ အေလာင္းေတာ္ဘ၀ကတည္းက တစ္ေလာကလံုးမွာ အတုမရွိ ၿပိဳင္စံရွားပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့တာပါ။ ကုသုိလ္ကံေတြက ဘုရားရွင္မွာ ေနာက္ဘ၀အက်ိဳးေပးစရာမရွိေတာ့ ဒီဘ၀မွာပဲ အေကာင္းကံ အားလံုးစုေပါင္းၿပီး ဟာကြက္မက်န္ေအာင္၊ လုိတာထက္ပင္ ပိုကဲေနေအာင္ ဘက္စံု ေထာင့္စံုကေန အက်ိဳးေပးလုိက္ၾကတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဖြံ႕ဖြံ႕ၿဖိဳးၿဖိဳး ဘက္စံုအက်ိဳးေပးဖုိ႔အတြက္ ကုသိုလ္ရမယ့္အရာ မွန္သမွ် စံုႏုိင္သမွ် စံုလင္ေအာင္ ကုိယ္လက္လွမ္းမီရာ ျပဳလုပ္ထားၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။

Dr. V. Parami