(၁) သဒၶါသမၸဒါ - သဒၶါတရားနဲ႔ ျပည့္စံုျခင္း။ ဒီအခ်က္ကို ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ေဟာထားတာေလး တင္ျပမယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႕ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္၊ သဗၺၫုတဉာဏ္ကုိ ယံုၾကည္ျခင္း၊ ဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါးကို ယံုၾကည္ျခင္းကုိ သဒၶါတရားနဲ႔ ျပည့္စံုျခင္းလုိ႔ ဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္ ဖြင့္ျပထားတယ္။ ဒါအဓိကပဲေလ။ ဘုရားကုိ ယံုၾကည္တယ္ဆုိရင္ တရားကိုလဲ ယံုၾကည္ေစတယ္၊ ဘုရား၏တပည့္သား သံဃာကုိလဲ ယံုၾကည္ေစတယ္။ ဒီလုိ ယံုၾကည္သက္၀င္မႈ ေလးသာ ရွိေနရင္ ေနာင္ဘ၀အတြက္ ေကာင္းစားမွာေသခ်ာတယ္။ ဒီယံုၾကည္ခ်က္ေလး ကင္းမဲ့သြားရင္ ဘုရားကုိ ပစ္ပယ္သလုိျဖစ္ၿပီး ဘုရားေဟာတဲ့တရားေတြကုိလဲ လုိက္နာလုိစိတ္မရွိေတာ့ဘူး၊ သံဃာကို ႐ုိေသရမွန္းလဲ မသိေတာ့ဘူး။ ဒါဆုိ ဒီလုိပုဂၢိဳလ္အတြက္ ဘုရားအလုိက် က်င့္သံုးႏုိင္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးေလ။ ဘုရားေဟာတဲ့ အမွန္တရားေတြနဲ႔ ေသြဖီၿပီးေတာ့ သူမွန္တယ္ထင္ရာ လုပ္ေတာ့မွာပဲ။ ေကာင္းမႈ မေကာင္းမႈႏွစ္မ်ိဳးအနက္ မေကာင္းမႈက အေလးသာသြားဖို႔ မ်ားေနေတာ့ ဒုဂၢတိလမ္းကုိပဲ ဦးတည္ေနၿပီ။ ေနာင္ဘ၀ ေကာင္းစားေရးနဲ႔ ေ၀းၿပီး နစ္နာဆံုး႐ံႈးဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သဒၶါတရားအေျခခံေလး ေကာင္းဖို႔လိုပါတယ္။
(၂) သီလသမၸဒါ - သီလတရားနဲ႔ ျပည့္စံုျခင္း။ အသက္သတ္ျခင္း၊ ခုိးျခင္း၊ သူ႔အိမ္ယာ ပစ္မွားျခင္း၊ မဟုတ္မမွန္ လိမ္လည္ေျပာဆုိျခင္း၊ အရက္ေသစာ ေသာက္စားျခင္း ဆိုတဲ့ ငါးပါသီလကုိ လံုေအာင္ေစာင့္ထိန္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ သီလနဲ႔ ျပည့္စံုေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒီအေျခခံက်တဲ့ ငါးပါးသီလကုိ အတတ္ႏုိင္ဆံုး လံုၿခံဳေအာင္ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္မယ္ဆုိရင္ သီလနဲ႔ ျပည့္စံုေတာ့တာပါ။ ဒီသီလေလးေတြ လံုၿခံဳေနမယ္ ဆုိရင္ ကုိယ္က်င့္တရားေကာင္းတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ၿပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ေနာင္ဘ၀ ေကာင္းစားေရးအတြက္ ကုိယ္က်င့္တရား ေကာင္းဖုိ႔လဲ လုိအပ္ပါတယ္။
(၃) စာဂသမၸဒါ - စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းျခင္းနဲ႔ ျပည့္စံုျခင္း။ ဒါကုိ ဒါနလို႔လဲ ေျပာပါတယ္။ ေပးကမ္းမႈ လွဴဒါန္းမႈ ရွိရမယ္၊ ေပးကမ္းတဲ့အခါမွာလဲ တြန္႔တိုစိတ္မရွိပဲ လြတ္လြတ္ စြန္႔ႀကဲေပးကမ္းႏုိင္ရမယ္၊ ေပးကမ္းေထာက္ပံ့ရတာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ေနရမယ္၊ အယုတ္ အလတ္ အျမတ္မေရြး လာေတာင္းတဲ့အခါ ေပးကမ္းႏုိင္တဲ့ အေလ့အက်င့္ ရွိေနရမယ္၊ ဒီလုိ ဖြင့္ျပထားပါတယ္။ ဒါဟာလဲ သူေတာ္ေကာင္းလကၡဏာပါပဲ။ ကုိယ့္ရွိတာကို ကုိယ္တစ္ေယာက္ထဲ စားသံုးေန႐ံုနဲ႔ ေက်နပ္မေနဘဲ သူတစ္ပါးကိုလဲ အတတ္ႏုိင္ဆံုး မွ်ေ၀ေပးလိုတဲ့ သူေတာ္ေကာင္း ဓာတ္ကေလးပဲ။ ဒီဓာတ္ခံေကာင္း ေလးရွိေနရင္ အယုတ္ အလတ္ အျမတ္မေရြး ေပးကမ္းခ်င္စိတ္ လွဴဒါန္းခ်င္စိတ္ ရွိေနမယ္။ ႀကံဳရင္ ႀကံဳသလုိ လွဴဒါန္းမယ္၊ ေပးကမ္းမယ္ဆုိရင္ စာဂသမၸဒါျဖစ္ပါၿပီ။ ေပးကမ္းျခင္းဟာ ေအာင္ျမင္ရာ၏ ဆုိသလုိပဲ ေပးကမ္းၾကည့္ပါ။ ကေလးေတြကို ေပးကမ္းရင္ ကေလးေတြက ခ်စ္၊ လူႀကီးကုိ ေပးကမ္းရင္ လူႀကီးေတြကခ်စ္၊ အလုပ္သမားေတြကို ေပးကမ္းရင္ အလုပ္သမားေတြက ခ်စ္လာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပီယေဆးဆုိတာလဲ ေပးကမ္းျခင္းပါပဲ။ အႏွေမ်ာမရွိ ေပးကမ္းတတ္တဲ့သူကုိ လူတုိင္းက ခ်စ္ခင္ ေဖာ္ေရြၾကပါတယ္။ အတုိင္းအတာနဲ႔ သင့္ေတာ္သလုိ ေ၀ဖန္ပုိင္းျခားၿပီး ေပးဖုိ႔ေတာ့ လုိတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘ၀မွာလဲ လူခ်စ္လူခင္ေပါ၊ ေနာင္ဘ၀အတြက္လဲ ေကာင္းစားေရးအေထာက္အပံ့ ျဖစ္တဲ့ ေပးကမ္းျခင္းနဲ႔လဲ ျပည့္စံုရမယ္။
(၄) ပညာသမၸဒါ - ပညာနဲ႔ ျပည့္စံုျခင္း။ ျမတ္ေသာပညာနဲ႔ ျပည့္စံုရမယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဘယ္လုိပညာလဲဆုိရင္ေတာ့ ႐ုပ္နာမ္ကုိ သိတဲ့ ပညာ၊ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ အျဖစ္ အပ်က္ကုိ သိတဲ့ ပညာနဲ႔ ျပည့္စံုရမယ္လုိ႔ ဖြင့္ျပထားပါတယ္။ ၀ိပႆနာပညာကုိ ရည္ၫႊန္းတာပါပဲ။ အေျခခံ ၀ိပႆနာပညာေလး ပါသြားမယ္ဆုိရင္လဲ ေနာင္ဘ၀ေကာင္းစားေရးအတြက္ အေထာက္အပံ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါထက္ မဂ္ပညာ၊ ဖုိလ္ပညာအဆင့္ဆင့္ ရရွိေအာင္ အားထုတ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အတုိင္းထက္အလြန္ေပါ့။ အပါယ္တံခါးပိတ္ႏုိင္တဲ့ အဆင့္ေရာက္ပါၿပီ။ အရဟတၱ မဂ္ပညာ ဖိုလ္ပညာသာ ရရွိမယ္ဆုိရင္ (၃၁)ဘံု အလံုးစံု တံခါးပိတ္သြားပါၿပီ။ ဘ၀ေတြမွ လြတ္ေျမာက္သြားလို႔ ထာ၀ရ ေအးၿငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ ၀င္စံႏုိင္ပါၿပီ။ ဒီပညာအဆင့္ဆင့္ထဲက ကုိယ္ လက္လွမ္းမီတဲ့ ပညာနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္ လုပ္ထားဖုိ႔လုိပါတယ္။
ဒီတရား (၄)ပါးနဲ႔သာ ညီၫြတ္ေအာင္ေနထုိင္က်င့္သံုးႏုိင္ပါက ေနာင္ဘ၀ေကာင္းစားေရးအတြက္ ေျမႀကီးလက္ခတ္ မလြဲပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ အထြဋ္အထိပ္ျဖစ္တဲ့ အရဟတၱမဂ္ပညာအထိ ထုိးေဖာက္ေအာင္ က်င့္ႀကံႏုိင္ပါက ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အျမင့္ဆံုးပန္းတိုင္ျဖစ္တဲ့ နိဗၺာန္အထိပင္ ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီဃဇာဏုသုတၱန္ကုိ ျပန္အက်ဥ္းခ်ဳပ္လုိက္မယ္ဆုိရင္ လက္ရွိဘ၀ ခ်မ္းသာေၾကာင္း သမၸဒါတရားက (၄)ပါး (ဥ႒ာနသမၸဒါ၊ အာရကၡသမၸဒါ၊ ကလ်ာဏမိတၱတာ၊ သမဇီ၀ိတာ)၊ ေနာင္ဘ၀ ခ်မ္းသာေၾကာင္း သမၸဒါတရားက (၄)ပါး (သဒၶါသမၸဒါ၊ သီလသမၸဒါ၊ စာဂသမၸဒါ၊ ပညာသမၸဒါ) ဆိုတာ လုိရင္းအျဖစ္နဲ႔ ေတြ႕ရမွာပါ။ အားလံုးေပါင္းေတာ့ သမၸဒါတရား (၈)ပါးေပါ့။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္တဲ့ တရား (၈)ပါးလုိ႔လဲ မွတ္ထားလုိက္ပါ။ ဒီဘ၀လဲ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ၊ ေနာင္ဘ၀ ေကာင္းစားေရးအတြက္လဲ ျဖစ္တဲ့ ဒီ သမၸဒါတရား (၈)ပါးနဲ႔သာ ျပည့္စံုညီၫြတ္ေအာင္ ေနထုိင္က်င့္သံုးႏုိင္ၿပီဆုိပါက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အဆင့္ျမင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္အျဖစ္နဲ႔သာ ဂုဏ္ယူလုိက္ပါေတာ့။
Dr. V. Parami
No comments:
Post a Comment
Without insight meditation, it is incomplete to be a Buddhist.