ဒီေန႔ ကံအေၾကာင္း သိေကာင္းစရာေလးေတြ တင္ျပခ်င္တယ္။ ကံဆုိတာ ဘာလဲ၊ ဘာကုိ ကံလုိ႔ေခၚလဲဆုိတာ ပထမဦးဆံုး ေဆြးေႏြးမယ္။
ကံဆုိတာ အမူအရာပါ။ ကုိယ္အမူအရာ ကာယကံ၊ ႏႈတ္အမူအရာ ၀စီကံ၊ စိတ္အမူအရာ မေနာကံေပါ့။ ကုသုိလ္ကံနဲ႔ အကုသုိလ္ကံဆုိတာလဲ ခြဲထားလုိက္ဦး။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြ မေရာယွက္သျဖင့္အျပစ္လဲကင္း၊ ေကာင္းက်ိဳးလဲေပးျခင္း သေဘာေဆာင္ေတာ့ ကုသုိလ္ကံ၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြေရာယွက္ အျပစ္လဲမကင္း ဆုိးက်ိဳးလဲေပးျခင္း သေဘာေဆာင္ေတာ့ အကုသုိလ္ကံပါ့။ ဒါဆုိ
(၁) အျပစ္ကင္းတဲ့ ကုိယ္အမူအရာက ေကာင္းတဲ့ ကာယကံ၊ အျပစ္မကင္းတဲ့ ကုိယ္အမူအရာက မေကာင္းတဲ့ ကာယကံ။
(၂) အျပစ္ကင္းတဲ့ ႏႈတ္အမူအရာက ေကာင္းတဲ့ ၀စီကံ၊ အျပစ္မကင္းတဲ့ ႏႈတ္အမူအရာက မေကာင္းတဲ့ ၀စီကံ။
(၃) အျပစ္ကင္းတဲ့ စိတ္အမူအရာက ေကာင္းတဲ့ မေနာကံ၊ အျပစ္မကင္းတဲ့ စိတ္အမူအရာက မေကာင္းတဲ့ မေနာကံ။ ဒါဟာ ကံအယူအဆရဲ႕ အေျခခံ ေသာ့ခ်က္ပဲ။
စိတ္္ဟာ သာမန္အားျဖင့္ တစ္မ်ိဳးတည္းသာရွိေပမယ့္ ေစတသိက္ေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲမိတဲ့အခါက်ေတာ့ ကုသိုလ္စိတ္၊ အကုသိုလ္စိတ္စသည္ျဖင့္ ကြဲျပားလာရတယ္လို႔ မွတ္ထားပါ။ အဲဒီစိတ္ေတြေၾကာင့္ပဲ ကာယကံေတြ၊ ၀စီကံေတြ၊ မေနာကံေတြ ေပၚလာရတာပဲ။ ကုသုိလ္ေစတသိက္နဲ႔ ယွဥ္တြဲျဖစ္တဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ကုသုိလ္ကာယကံ၊ ကုသိုလ္၀စီကံ၊ ကုသုိလ္မေနာကံေတြေပၚလာတာျဖစ္ၿပီး အကုသိုလ္ေစတသိက္နဲ႔ ယွဥ္တြဲျဖစ္တဲ့ စိတ္ေတြ ေၾကာင့္ အကုသုိလ္ကာယကံ၊ အကုသိုလ္၀စီကံ၊ အကုသုိလ္မေနာကံေတြ ေပၚလာရပါတယ္။ ဒါေလာက္ဆိုရင္ ေစတသိက္ ေတြနဲ႔ ယွဥ္တြဲျဖစ္တဲ့ စိတ္ေတြေၾကာင့္ ကံျဖစ္လာရတာကုိ သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါၿပီ။ ေစတသိက္ေတြအားလံုးနဲ႔ ယွဥ္တြဲျဖစ္တဲ့ စိတ္ေတြကိုပဲ ကံလုိ႔ သတ္မွတ္ရမွာလားဆုိတဲ့ ျပႆနာရွိလာတယ္။ ဒါကုိေတာ့ ဘုရားရွင္ေဟာတဲ့ အတုိင္း `ေစတနာဟံ ဘိကၡေ၀ ကမၼံ ၀ဒါမိ´ - ေစတနာကုိ ကံလုိ႔ေခၚတယ္တဲ့။ ေစတသိက္ (၅၂)လံုးထဲက ေစတနာေစတသိက္ကေလး တစ္လံုးကုိပဲ ကံလို႔ေခၚတယ္။ ဒါေလးအေရးႀကီးတာပါ။ ဒီေစတနာဟာလဲ စိတ္အက်ဥ္း (၈၉)ပါး၊ အက်ယ္ (၁၂၁)ပါးနဲ႔ အကုန္လံုးယွဥ္ေနတာျဖစ္ေတာ့ ေစတနာကလဲ (၈၉)လံုး၊ သုိ႔မဟုတ္ (၁၂၁)လံုး ရွိေနတာေပါ့။ စိတ္တစ္ပါးတစ္ပါးလွ်င္ ေစတနာ တစ္လံုးတစ္လံုးျဖစ္မယ္ေလ။ ဒီေစတနာေတြထဲက အကုသိုလ္စိတ္ (၁၂)ပါးႏွင့္ယွဥ္တြဲျဖစ္တဲ့ေစတနာ၊ မဟာကုသုိလ္စိတ္ (၈)ပါးနဲ႔ယွဥ္တြဲျဖစ္တဲ့ ေစတနာ၊ မဟဂၢဳတ္ကုသိုလ္စိတ္ (၉)ပါးနဲ႔ယွဥ္တြဲျဖစ္တဲ့ ေစတနာေစတသိက္ကေလးကိုသာလွ်င္ ကံလုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္လုိက္ပါ။ ေပါင္းလုိက္ေတာ့ ကံေျမာက္တဲ့ ေစတနာ (၂၉)လံုးပဲ ရွိတာေပါ့။ ေစတနာကုိ ကံလုိ႔ ေခၚေပမယ့္ ေစတနာတုိင္းေတာ့ ကံမဟုတ္ဘူး။ ကံျဖစ္တဲ့ေစတနာမွ ကံေျမာက္မွာပါ။ ႀကိယာမွာယွဥ္တဲ့ေစတနာ၊ ၀ိပါက္မွာယွဥ္တဲ့ေစတနာ၊ ေလာကုတၱရာစိတ္မွာ ယွဥ္တဲ့ ေစတနာေတြက ကံမေျမာက္ဘူး။
ၿပီးေတာ့ ေစတနာကလဲ သဟဇာတေစတနာရယ္၊ နာနကၡဏိကေစတာနာရယ္ ႏွစ္မ်ိဳးရွိေသးတယ္။ သဟဇာတ ေစတနာက အခုျဖစ္ အခုပ်က္၊ အခုေပၚ အခုေပ်ာက္ပဲ။ ဒီေစတနာက အက်ိဳးမေပးႏုိင္ဘူး။ အက်ိဳးေပးႏုိင္တဲ့ ေစတနာက နာနကၡဏိကေစတနာ။ ေစတနာနဲ႔ လုပ္လုိက္တာ။ အခုျဖစ္ အခုပ်က္ဆုိတဲ့အတုိင္း ပ်က္သြားပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ ေနာင္ အခါအခြင့္သင့္ရင္ အက်ိဳးေပးဖုိ႔အတြက္ အေၾကာင္းအေနနဲ႔ က်န္ေနရစ္ခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္က်ရင္ အက်ိဳးအေနနဲ႔ ျပန္ၿပီးေပၚလာလိမ့္မယ္။ အဲဒီေစတနာမ်ိဳးကုိ နာနကၡဏိကေစတနာလို႔ေခၚတယ္။ အခုလုပ္တယ္၊ ေနာင္ အလ်ဥ္းသင့္တဲ့အခ်ိန္ အက်ိဳးေပးမယ္။ လုပ္တဲ့ အခ်ိန္ကတျခား၊ အက်ိဳးေပးတဲ့အခ်ိန္က တျခား၊ ဒီလုိ အခ်ိန္ ျခားကြာတဲ့အတြက္ သူ႔ကို နာနကၡဏိကေစတနာလို႔ေခၚတယ္။ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ ေစတနာ (၂၉)လံုး၏ နာနကၡဏိကေစတနာကုိသာလွ်င္ ကံလို႔ေခၚတယ္ဆုိတာ တစ္ခ်က္မွတ္လုိက္ဦး။ ဒါေၾကာင့္ ေစတနာကုိ ကံလို႔ဆုိေပ မယ့္ ေစတနာတုိင္းကုိ ကံလို႔ မသတ္မွတ္ႏုိင္ပါဘူး။ သဟဇာတေစတနာဟာ ကံမဟုတ္ဘူး။
အဘိဓမၼာအေၾကာင္း အနဲငယ္သိထားရင္ေတာ့ အခုရွင္းလင္းခ်က္ေလးေတြ သေဘာေပါက္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ေတာ့ သေဘာေပါက္ဖုိ႔ အခက္အခဲရွိႏုိင္တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လုိရင္းကေတာ့ ကုသိုလ္၊ အကုသုိလ္နဲ႔ ယွဥ္တဲ့ ေစတနာေလးကုိပဲ ကံလုိ႔ေခၚတယ္လို႔ မွတ္လိုက္ပါ။ ဒါဆို က်န္တဲ့ေစတနာေတြက ကံမဟုတ္ဘူးေပါ့။
Dr. V. Parami
No comments:
Post a Comment
Without insight meditation, it is incomplete to be a Buddhist.