Mya Kyun Thar Mogok Meditation Centre

In each life, there are various milestones. There are, in general, four common milestones. They are the milestones of birth (jāti), aging (jarā), sickness (byādhi), and death (maraṇa). No one can avoid passing each of these milestones. They are markers on the path of the carriage of the five aggregates (khandhā), and since this carriage only moves forward, never backward, it is the natural law (dhammaniyāma) that every possessor of aggregates must inevitably cross these four milestones. The beginning of life is called birth (jāti). It is the start of the present life. Birth itself is the period of conception (paṭisandhi) in the mother's womb, abiding there with mental and physical suffering. Birth is solely the truth of suffering (dukkha saccā). Therefore, it is not wrong to say life begins with suffering. However, ignorance (avijjā) veils and covers all the suffering and misery of dwelling in the womb, so we cannot know or see it. Not knowing, even though it is said "birt...

ဘဝအသီသီးတွင် မှတ်တိုင် အသီးသီးရှိကြ၏။ အများဆိုင်မှတ်တိုင်အနေဖြင့်မူ လေးခုရှိ၏။ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ ဗျာဓိ၊ မရဏမှတ်တိုင်များဖြစ်၏။ ထိုမှတ်တိုင် အသီးသီးကို မည်သူမဆို မဖြတ်ကျော်၍ မရ။ ခန္ဓာရထားလမ်းရှိမှတ်တိုင်များဖြစ်၍ ခန္ဓာရထားသည် နောက်ပြန်မဆုတ်သောအားဖြင့် ထွက်လာခဲ့ရာ ခန္ဓာရသူတိုင်း ထိုမှတ်တိုင်လေးခုကို ဖြတ်ကျော်သွားရရိုး ဓမ္မတာပင်ဖြစ်ပါ၏။ ဘဝ၏အစ ဇာတိကဟုဆိုရ၏။ ပစ္စုပ္ပန်ဘဝ၏အစဖြစ်ပါ၏။ ဇာတိသည် အမိဝမ်းခေါင်းတွင် စိတ်ဆင်းရဲ ကိုယ်ဆင်းရဲဖြင့် ကိန်းအောင်တည်နေ ပဋိသန္ဓေကာလပင်ဖြစ်၏။ ဇာတိသည် ဒုက္ခသစ္စာသာဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့် ဘဝကို ဒုက္ခဖြင့် စခဲ့သည်ဟုဆိုလျှင် မမှား။ သို့သော် ပဋိသန္ဓေနေရခြင်း၏ ဆင်းရဲဒုက္ခအစုစုတို့ကို အဝိဇ္ဇာက ပိတ်ကာဖုံးလိုက်သဖြင့် မသိနိုင် မမြင်နိုင်တော့။ မသိသဖြင့် ဇာတိပိ ဒုက္ခာ-ဟု ဆိုငြားသော်လည်း လက်ခံနိုင်လောက်သည်အထိ အသိတရားတို့ ဖြစ်ပေါ်မလာခဲ့။ ထိုဒုက္ခသည် ပြီးဆုံးခဲ့ပြီဖြစ်သဖြင့် ပြန်မသိနိုင်သော်လည်း ဇာတိမှတ်တိုင်ကမူ ထွက်ခွါလာကြရသည်သာ ဖြစ်၏။ ဇာတိမှတ်တိုင် လွန်ပြန်တော့ မွေးဖွား၍ ကြီးရင့်လာသည်နှင့်အမျှ ဇရာမှတ်တိုင်ရှည်ကြီးကို ဖြတ်သန်းနေရခြင်းသာဖြစ်၏။ ဇရာသည်လည်း သုခမဖက် ဒုက္ခတရားစုသက်သက်သာ ဖြစ...

The three rounds of suffering (vatta) are: the round of defilements (kilesa vatta), the round of kamma (kamma vatta), and the round of results (vipāka vatta). In the diagram of Dependent Origination (Paṭiccasamuppāda), the three factors of ignorance (avijjā), craving (taṇhā), and clinging (upādāna) are encircled with a red line, as are the two factors of volitional formations (saṅkhāra) and kammic existence (kammabhava). Avijjā, taṇhā, and upādāna (3 factors) constitute the kilesa vatta. Saṅkhāra and kammabhava (2 factors) constitute the kamma vatta. The remaining eight factors—consciousness (viññāṇa), mind and matter (nāmarūpa), the six sense bases (saḷāyatana), contact (phassa), feeling (vedanā), birth (jāti), aging and death (jarāmaraṇa), and the process of becoming (upapattibhava)—constitute the vipāka vatta. "Vatta" means "to revolve" or "to whirl." The nature of samsāra is that one is forced to revolve due to these three vattas turning. Yesterday,...

ဝဋ်သုံးပါးဟူသည် ကိလေသဝဋ်၊ ကမ္မဝဋ်၊ ဝိပါကဝဋ်တို့ဖြစ်၏။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်စက်ဝိုင်းတွင် အဝိဇ္ဇာ၊ တဏှာ၊ ဥပါဒါန်(၃)ပါးကိုလည်းကောင်း၊ သင်္ခါရ၊ ကမ္မဘဝ(၂)ပါးကိုလည်းကောင်း ကြိုးနီဖြင့်ဝိုင်းပြထား၏။ အဝိဇ္ဇာ၊ တဏှာ၊ ဥပါဒါန်(၃)ပါးသည် ကိလေသဝဋ်ဖြစ်၏။ သင်္ခါရနှင့် ကမ္မဘဝ(၂)ပါးသည် ကမ္မဝဋ်ဖြစ်၏။ ကျန်သည့် ဝိညာဏ် နာမ်ရုပ် သဠာယတန ဖဿ ဝေဒနာ ဇာတိ ဇရာမရဏ ဥပပတ္တိဘ၀ (၈)ပါးသည် ဝိပါကဝဋ်ဖြစ်၏။ ဝဋ်ဟူသည် လည်ခြင်းဟု အဓိပ္ပါယ်ရ၏။ သံသရာကို ထိုဝဋ်သုံးပါးက လှည့်နေသဖြင့် လည်နေရခြင်းသဘောဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာနှင့် တဏှာကြောင့် ခန္ဓာရရှိခဲ့ပုံကို မနေ့က ပြောခဲ့၏။ ထိုအဝိဇ္ဇာ တဏှာတို့သည် ကိလေသဝဋ်ပင်ဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာက မသိအောင်ဖုံး၊ တဏှာက ဘုံဘဝကို ခင်မင်သဖြင့် သတ္တဝါတိုင်းသည် ကိုယ့်ဘဝကိုယ် ခင်မင်တွယ်တာနေကြသည်သာဖြစ်၏။ မည်မျှဆိုးသည့်ဘဝပင် ဖြစ်နေစေကာမူ ကိုယ့်ဘဝကိုယ်တော့ ခင်မင်နေကြ၏။ ဆင်းရဲသားကလည်း ဆင်းရဲသားဘဝအလိုက် ပြုံးပျော်နေကြ၏။ လူလတ်တန်းစားကလည်း လူလတ်တန်းစားဘဝအလိုက် ပြုံးပျော်နေကြ၏။ လူချမ်းသာကလည်း လူချမ်းသာအလိုက် ပြုံးပျော်နေကြ၏။ ထို့အတူ နတ်ဗြဟ္မာတို့သည်လည်း သူဖြစ်လေရာဘုံဘဝကို သာယာစုံမက်နေကြသကဲ့သို့ အပါယ်ဘုံသားတို့သည်လည်း ဘဝစွဲရှိနေသဖြင့် ...

When we search for the culprit behind the aggregates, we find Ignorance (avijjā) and Craving (taṇhā). It is because of Ignorance and Craving that we have obtained this present body of aggregates. As long as this Ignorance and Craving are not uprooted, one will only continue to repeatedly obtain similar bodies. Because the body exists, one experiences various kinds of suffering: heat, feverishness, cold, chills, hunger, thirst, sickness, aging, pain, and death. One also cannot avoid mental dissatisfactions such as sorrow, lamentation, pain, and grief. All this suffering can only be pacified if the body does not exist. Therefore, if one desires and wants to attain Nibbāna—where there is no body, where all suffering is extinguished—one must practice vipassanā meditation. Ignorance does not know the Truth. Ignorance covers up the fact that the present body is the Truth of Suffering (Dukkha Sacca). One does not look at how the body is oppressing with wisdom, nor does one pay attention wi...

ခန္ဓာ့လက်သည်တရားခံ ရှာကြည့်တော့ အဝိဇ္ဇာနှင့် တဏှာကို တွေ့ရ၏။ အဝိဇ္ဇာ တဏှာကြောင့် လက်ရှိခန္ဓာကြီးရထားသဖြင့် ထိုအဝိဇ္ဇာ တဏှာမပြုတ်သေးသရွေ့ကာလပတ်လုံး အလားတူ ခန္ဓာတွေ ထပ်တလဲလဲ ရနေဦးမည်သာဖြစ်၏။ ခန္ဓာရှိနေ၍ ပူမှု အိုက်မှု အေးမှု ချမ်းမှု ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှု မကျန်းမာမှု အိုမှု နာမှု သေမှု အမျိုးမျိုးသောဒုက္ခတို့ကို ခံစားနေရခြင်းဖြစ်၏။ သောက ပရိဒေ၀ ဒုက္ခ ဒေါမနဿ စသည့် စိတ်မချမ်းသာမှုတွေကိုလည်း ရှောင်လွှဲ၍ မရ။ ထိုဒုက္ခမှန်သမျှသည် ခန္ဓာမရှိမှ အေးငြိမ်းမည်ဖြစ်၍ ခန္ဓာမရှိသည့် နိဗ္ဗာန်၊ ဒုက္ခခပ်သိမ်းအေးငြိမ်းသည့် နိဗ္ဗာန်ကို လိုချင် ရချင်လျှင် ဝိပဿနာအလုပ် အားထုတ်ကြရမည်ဖြစ်၏။ အဝိဇ္ဇာသည် သစ္စာကိုမသိ။ လက်ရှိခန္ဓာ ဒုက္ခသစ္စာဟူသည်ကို အဝိဇ္ဇာက မသိအောင်ဖုံးထားလိုက်၏။ ခန္ဓာကြီးက နှိပ်စက်နေသည်ကို ဉာဏ်ဖြင့်လည်းမကြည့် သတိလည်းမထားတော့ သိခွင့်မရ။ တကယ် မြင်အောင်ကြည့်လိုက်ပါက ဒုက္ခကို အထင်းသား မြင်တွေ့နေရမည်သာဖြစ်၏။ အပူကြောင့်လည်း ဒုက္ခရောက်နေကြရ၏။ အပူဟူသည် ရုပ်၊ ရူပက္ခန္ဓာက နှိပ်စက်နေခြင်းဖြစ်၏။ အအေးကြောင့်ဒုက္ခရောက်ပြန်တော့လည်း ရူပက္ခန္ဓာကပင် နှိပ်စက်ခြင်းဖြစ်၏။ အပူလွန်ကဲ အိုက်စပ်ပြီး ချွေးသံရွှဲရွှဲထွက်နေပြန်တ...

The Three Stages of Full Understanding (Pariññā) are: Ñātapariññā, Tīraṇapariññā, and Pahānapariññā. As these are Pali terms, they may sound unfamiliar. Ñātapariññā means abandoning the defilement of wrong view (diṭṭhi kilesā) through understanding. Tīraṇapariññā means abandoning the defilement of wrong view through practice. Pahānapariññā means abandoning the defilement of wrong view through the supramundane Path. For easier understanding, the Venerable Mogok Sayadaw would sometimes use the terms "Know it out!", "Practice it out!", and "Abandon it out!". At other times, he used "Uproot by understanding", "Uproot by development", and "Uproot by abandonment". He also used the terms "Knowledge of Understanding", "Knowledge of Development", and "Knowledge of Abandonment". "Development" (bhāvanā) and "Practice" are synonymous in Burmese. "Abandon" (pahāna) refers to the...

 ပရိညာသုံးဆင့်ဟူသည် ဉာတပရိညာ၊ တီရဏပရိညာ၊ ပဟာနပရိညာဟူ၍ဖြစ်၏။ ပါဠိလိုပြောခြင်းဖြစ်၍ တစ်မျိုးတဖုံထူးဆန်းနေနိုင်၏။ ဉာတပရိညာဟူသည် အသိဖြင့် ဒိဋ္ဌိကိလေသာကို ပယ်ခွါခြင်းဖြစ်၏။ တီရဏပရိညာဟူသည် အကျင့်ဖြင့် ဒိဋ္ဌိကိလေသာကို ပယ်ခွါခြင်းဖြစ်၏။ ပဟာနပရိညာဟူသည် လောကုတ္တရာမဂ်ဖြင့် ဒိဋ္ဌိကိလေသာကို ပယ်ခွါခြင်းဖြစ်၏။ မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီးက လွယ်ကူစွာနားလည်နိုင်ရန် ရံခါ “သိကွာ၊ ကျင့်ကွာ၊ ပယ်ကွာ”ဟု သုံးလေ့ရှိ၏။ ရံခါ “သိပြုတ်၊ ပွားပြုတ်၊ ပယ်ပြုတ်”ဟု သုံးလေ့ရှိ၏။ ရံခါ “အသိဉာဏ်၊ အပွားဉာဏ်၊ အပယ်ဉာဏ်”ဟုလည်း သုံးလေ့ရှိ၏။ အပွားနှင့် အကျင့်သည် အဓိပ္ပါယ်တူမြန်မာစကားဖြစ်၏။ ပယ်ဟူသည် ပယ်ခွါမှုကို ဆိုလို၏။ အပါယ်လေးဘုံကိုညွှန်းသည့် စကားလုံးမဟုတ်၊ ထို့ကြောင့် “ပယ်ပြုတ်”ဟူသည် သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို အမြစ်ပြတ် ပယ်သတ်သောအားဖြင့် ပြုတ်သည်ကို ရည်ညွှန်း၏။ သက္ကာယဒိဋ္ဌိကို ပယ်သတ်ရန်အတွက် “အသိဖြင့်တစ်မျိုး၊ အပွားဖြင့်တစ်မျိုး၊ အပယ်ဖြင့်တစ်မျိုး” ပယ်နည်းသုံးမျိုးဖြင့် ပယ်သတ်ကြရမည်ကို ဆိုလိုခြင်းဖြစ်၏။ ထိုသုံးမျိုးကို “ပရိညာသုံးပါး” ဟုလည်းခေါ်၏၊ “လုပ်ငန်းစဉ်သုံးရပ်” ဟုလည်း ခေါ်ပါ၏။ ထိုသုံးမျိုးတွင် အသိသည် အပွားကို ကျေးဇူးပြု၏။ အပွားသ...