အ၀ိဇၨူာ တဏွာေၾကာင့္ ခႏၶာရဟူသည္

ခႏၶာ့လက္သည္တရားခံ ရွာၾကည့္ေတာ့ အ၀ိဇၨာႏွင့္ တဏွာကုိ ေတြ႔ရ၏။ အ၀ိဇၨာ တဏွာေၾကာင့္ လက္ရွိခႏၶာႀကီးရထားသျဖင့္ ထိုအ၀ိဇၨာ တဏွာမျပဳတ္ေသးသေရြ႕ကာလပတ္လံုး အလားတူ ခႏၶာေတြ ထပ္တလဲလဲ ရေနဦးမည္သာျဖစ္၏။ ခႏၶာရွိေန၍ ပူမႈ အုိက္မႈ ေအးမႈ ခ်မ္းမႈ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ မက်န္းမာမႈ အုိမႈ နာမႈ ေသမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာဒုကၡတို႔ကုိ ခံစားေနရျခင္းျဖစ္၏။ ေသာက ပရိေဒ၀ ဒုကၡ ေဒါမနႆ စသည့္ စိတ္မခ်မ္းသာမႈေတြကုိလည္း ေရွာင္လႊဲ၍ မရ။ ထုိဒုကၡမွန္သမွ်သည္ ခႏၶာမရွိမွ ေအးၿငိမ္းမည္ျဖစ္၍ ခႏၶာမရွိသည့္ နိဗၺာန္၊ ဒုကၡခပ္သိမ္းေအးၿငိမ္းသည့္ နိဗၺာန္ကုိ လုိခ်င္ ရခ်င္လွ်င္ ၀ိပႆနာအလုပ္ အားထုတ္ၾကရမည္ျဖစ္၏။

အ၀ိဇၨာသည္ သစၥာကိုမသိ။ လက္ရွိခႏၶာ ဒုကၡသစၥာဟူသည္ကို အ၀ိဇၨာက မသိေအာင္ဖံုးထားလုိက္၏။ ခႏၶာႀကီးက ႏွိပ္စက္ေနသည္ကုိ ဉာဏ္ျဖင့္လည္းမၾကည့္ သတိလည္းမထားေတာ့ သိခြင့္မရ။ တကယ္ ျမင္ေအာင္ၾကည့္လုိက္ပါက ဒုကၡကုိ အထင္းသား ျမင္ေတြ႔ေနရမည္သာျဖစ္၏။ အပူေၾကာင့္လည္း ဒုကၡေရာက္ေနၾကရ၏။ အပူဟူသည္ ႐ုပ္၊ ႐ူပကၡႏၶာက ႏွိပ္စက္ေနျခင္းျဖစ္၏။ အေအးေၾကာင့္ဒုကၡေရာက္ျပန္ေတာ့လည္း ႐ူပကၡႏၶာကပင္ ႏွိပ္စက္ျခင္းျဖစ္၏။ အပူလြန္ကဲ အုိက္စပ္ၿပီး ေခြ်းသံရႊဲရႊဲထြက္ေနျပန္ေတာ့လည္း အာေပါဓာတ္႐ူပကၡႏၶာ၏ အႏွိပ္စက္ခံေနရျခင္းသာ ျဖစ္၏။ ကုိယ္၏ဆင္းရဲျခင္း စိတ္၏ဆင္းရဲျခင္း ကာယိကဒုကၡ ေစတသိကဒုကၡတုိ႔ကလည္း ႏွိပ္စက္လ်က္ရွိၾကျပန္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခႏၶာသည္ ႏွိပ္စက္တတ္ေသာတရားဟု ဆုိရ၏။ ထုိသုိ႔ ႏွိပ္စက္တတ္ေသာတရားမ်ားျဖင့္ စုပံုေန၍ ခႏၶာဟု ေခၚ၏။ ထုိႏွိပ္စက္တတ္ေသာတရားျဖစ္သည့္ ခႏၶာႏွင့္ မခြဲမခြါႏုိင္ေသးသမွ်ကာလပတ္လံုး ခႏၶာက ေရာက္ရာအရပ္မွာ ႏွိပ္စက္မည္သာျဖစ္၏။ ျဖစ္ရာဘ၀မွာ လုိက္ႏွိပ္စက္ေနမည္သာျဖစ္၏။ ယခုလည္းႏွိပ္စက္ ျဖစ္ရာဘ၀မွာလည္း ႏွိပ္စက္ေနသည္ကုိ မသိျခင္းသည္ ဒုကၡသစၥာကုိမသိျခင္း အ၀ိဇၨာပင္ျဖစ္၏။ ယခုလက္ရွိခႏၶာႀကီးက ႏွိပ္စက္ေနသည္ကုိမသိသျဖင့္ ေနာင္ရမည့္ခႏၶာကလည္း ႏွိပ္စက္လိမ့္မည္ဟု မသိႏုိင္။ ထုိသုိ႔မသိေသာေၾကာင့္ ေနာင္ခႏၶာရလုိေရး ကုသုိလ္လုပ္လ်က္ ဆုေတာင္းယူေနၾကျခင္းျဖစ္၏။ ဆုေတာင္းယူသည့္အတုိင္းပင္ ႏွိပ္စက္မည့္ခႏၶာကုိသာ ျပန္လည္ရရွိမည္သာျဖစ္၏။ ႏွိပ္စက္တတ္သည့္ခႏၶာႀကီး ယခုပိုင္ဆုိင္ရရွိထားသည္ကုိလည္းမသိ၊ ေနာင္ခႏၶာရလွ်င္လည္း ႏွိပ္စက္လိမ့္မည္ဟုမသိသျဖင့္လည္း ေနာင္ခႏၶာ ေနာင္ဘ၀ေကာင္းစားေရးကိုလုပ္၍ မရ အရႀကိဳးစားယူေနၾကသည္မွာ မသိမႈအ၀ိဇၨာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္ေတာ့၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သစၥာမသိ၍ ခႏၶာရသည္ဟုဆုိရျခင္းျဖစ္၏။ ပစၥဳပၸန္ဒုကၡကုိလည္းမသိ၊ အနာဂတ္ဒုကၡကုိလည္းမသိသည္မွာ အ၀ိဇၨာပင္ျဖစ္၏။ ထုိအ၀ိဇၨာေၾကာင့္ ခႏၶာရလာျခင္းျဖစ္၏။

လက္ရွိခႏၶာကုိယ္ႀကီးသည္ အ၀ိဇၨာ၏မသိမႈေၾကာင့္ ရရွိခဲ့သည့္အားေလ်ာ္စြာ ထုိမသိမႈအ၀ိဇၨာေၾကာင့္ပင္ ေနာက္ အနာဂတ္ခႏၶာကုိလည္း ဆက္လက္၍ လုိခ်င္ေတာင့္တၿမဲျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ေနာက္ဘ၀တြင္လည္း လူျဖစ္လုိစိတ္ နတ္ျဖစ္လုိစိတ္မ်ား ေပၚလာသည္မွာ တဏွာပင္ ျဖစ္၏။ ထုိတဏွာျဖင့္ ခႏၶာရရွိေရးအတြက္ ကုသုိလ္ျပဳၿပီး လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ ဆုေတာင္းယူၾကေလေတာ့၏။ အ၀ိဇၨာက ဖံုး၊ တဏွာကဆုေတာင္း (ေတာင့္တ)သျဖင့္ ကံက ဒုကၡသစၥာခႏၶာအိမ္ႀကီးကုိ တည္ေဆာက္လုိက္ေလ၏။ အတိတ္ကံက ထုိသုိ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုလက္ရွိ ခႏၶာရရွိလာသကဲ့သုိ႔ ေနာင္အနာဂတ္တြင္လည္း ထုိသုိ႔ပင္ ဆက္လက္တည္ေဆာက္ဦးမည္ျဖစ္ရာ ဒုကၡသစၥာခႏၶာမွတစ္ပါး အျခားရစရာမရွိ။ မသိလုိ႔ဆုေတာင္း၊ ဆုေတာင္းလုိ႔ ဒုကၡသစၥာ ခႏၶာငါးပါးရရွိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါ၏။ ထုိခႏၶာႀကီးသည္ အပူလာလည္း လက္ခံရ၏၊ အေအးလာလည္း လက္ခံရ၏၊ အနာမ်ိဳး (၉၆)ပါးလာလည္း လက္ခံရ၏။ ေ၀ဒနာေပါင္းစံုလက္ခံတတ္သည့္ခႏၶာ၊ ႏွိပ္စက္တတ္သည့္ခႏၶာႀကီးပင္ျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ လက္ခံတတ္၊ ႏွိပ္စက္တတ္ပါေသာ္လည္း ဒုကၡသစၥာဟူ၍ကား မသိ။ လက္ရွိခႏၶာကုိလည္း တြယ္တာခင္မင္ေနၾကသည္သာျဖစ္၏။ ယခုခႏၶာကဲ့သုိ႔ ေနာင္ခႏၶာကုိလည္း လုိခ်င္ေနၾကသည္သာျဖစ္၏။ လုိခ်င္ေသာေၾကာင့္ပင္ ကာယကံ ၀စီကံျဖင့္ ဒါန သီလကုသုိလ္ျပဳၿပီး ဆုေတာင္းယူေနၾကျခင္းျဖစ္၏။ ေတာင္းသည့္အတိုင္း ခႏၶာႀကီးရရွိလာေသာအခါ ေကၽြးရ ေမြးရ ျပင္ရ ဆင္ရ ေရခ်ိဳးရ ဖီးလိမ္းရျဖင့္ ခႏၶာ့ကၽြန္ခံေနရသည္ႏွင့္ပင္ အားခ်ိန္မရွိ။ ထုိ႔အျပင္ အုိေဘး နာေဘး ေသေဘးတို႔ျဖင့္လည္း ႏွိပ္စက္မည္သာျဖစ္၏။ ထုိသုိ႔ ဆင္ျခင္လုိက္ပါက ဒုကၡသစၥာ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးအျဖစ္ ေပၚလာေတာ့၏။ ခႏၶာဘက္ ဉာဏ္လွည့္လုိက္လွ်င္ ပူျခင္းျဖင့္လည္း ခႏၶာကိုယ္က ႏွိပ္စက္ျပ၏၊ အုိက္ျခင္းျဖင့္လည္း ႏွိပ္စက္ျပ၏၊ ေအးျခင္းျဖင့္လည္း ႏွိပ္စက္ျပ၏၊ နာက်င္ကုိက္ခဲျခင္းျဖင့္လည္း ႏွိပ္စက္ျပ၏၊ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္းျဖင့္လည္း ႏွိပ္စက္ျပ၏၊ မက်န္းမာျခင္းျဖင့္လည္း ႏွိပ္စက္ျပ၏၊ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ႏွိပ္စက္ျပေနမည္သာျဖစ္၏။ ယခုႏွိပ္စက္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေလရာ ဘ၀တြင္လည္း လုိက္လံႏွိပ္စက္ေနမည္သာျဖစ္၏။ ထုိသို႔ အၿမဲမျပတ္ ႏွိပ္စက္ေနေသာေၾကာင့္ ဒုကၡသစၥာ ခႏၶာကုိယ္ဟုဆုိရျခင္းျဖစ္၏။ ခႏၶာရွိေနသမွ် ဒုကၡႏွင့္ အတူေနရသည္သာျဖစ္၏။ မည္သည့္အခ်ိန္မွ် ဒုကၡႏွင့္ ကင္းသည္ဟူ၍ မရွိ။ ထုိ ဒုကၡသစၥာ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကုိ မသိလုိ႔လုိခ်င္၍ ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သျဖင့္ မသိသည္က အ၀ိဇၨာ၊ လုိခ်င္သည္က တဏွာ၊ ထုိ အ၀ိဇၨာ တဏွာတုိ႔ေၾကာင့္ ရရွိခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆုိရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိအ၀ိဇၨာ တဏွာ မကင္းသေရြ႕ ဒုကၡသစၥာ ခႏၶာမွလည္း ကင္းလိမ့္မည္မဟုတ္။ သုိ႔ျဖစ္လွ်င္ အ၀ိဇၨာႏွင့္ တဏွာကို သတ္မွ ဒုကၡသစၥာ ခႏၶာ့၀ဋ္မွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္မည္ျဖစ္၏။

ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ