အ၀ိဇၨာသည္ ဒုကၡသစၥာကုိသာ သူမသိတာမဟုတ္ေသးဘူး၊ သမုဒယသစၥာလဲ သူမသိဘူး။ သမုဒယသစၥာလဲ သူမသိေတာ့ တဏွာ ဥပါဒါန္နဲ႔ ဆုအေတာင္းခုိင္းတယ္။ ဆုေတာင္းေတာ့ ဒုတိယဘ၀ ရလာတယ္။ ဒုကၡသစၥာရလုိက္တာပဲ။ ၿပီးေတာ့ နိေရာဓသစၥာလဲ သူမသိဘူး။ လူခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ ျဗဟၼာခ်မ္းသာကို နိေရာဓသစၥာ ထင္ေနတာ။ စင္စစ္က ဘာသစၥာလဲဆိုရင္ ဒုကၡသစၥာ။ မဂၢသစၥာလဲ သူမသိဘူးတဲ့။ မဂၢသစၥာမသိေတာ့ ဘံုဘ၀ေရာက္ေၾကာင္း ကုသိုလ္သခၤါရကုိ ခ်မ္းသာသုခရေၾကာင္း အစစ္ထင္ၿပီးလုပ္ေတာ့ ဘံုဘ၀ ဒုကၡသစၥာပဲ ျပန္ရေနတယ္။ ဒါျဖင့္ အ၀ိဇၨာသည္ သစၥာေလးပါးလံုးကုိ မသိတာပဲလုိ႔ မွတ္လုိက္။ အ၀ိဇၨာက သစၥာေလးပါးမသိေတာ့ ဒုကၡသစၥာခ်ည္း ျပန္ရေနတယ္။
သစၥာမသိတဲ့ အ၀ိဇၨာက ဦးေဆာင္ၿပီး သားေရး သမီးေရး စီးပြားေရးေၾကာင့္ မုဆုိး တံငါလုပ္၊ လိမ္လည္ေကာက္က်စ္ အသက္ေမြးၾကမယ္ဆုိရင္ အပုညာဘိသခၤါရာ။ အပုည-က အကုသုိလ္၊ အဘိသခၤါရက ျပဳျပင္တာ။ အကုသုိလ္က ျပဳျပင္ေတာ့ စုေတမေန ေသလြန္တဲ့အခါ ၀ိညာဏ္ နာမ္႐ုပ္ သဠာယတန ဖႆ ေ၀ဒနာ အပါယ္ခႏၶာငါးပါး ဒုကၡသစၥာ ရတယ္။ ကုသိုလ္လုပ္ေတာ့လဲ လူနတ္ျဗဟၼာခႏၶာငါးပါး၊ ပုညာဘိသခၤါရာ၊ ဒုကၡသစၥာပဲ။ အကုသိုလ္လုပ္ေတာ့လဲ အပါယ္ခႏၶာငါးပါး၊ ဒုကၡသစၥာပဲ။ ဒီေနရာမွာ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးမိန္႔ေတာ္မူတာက `ေက်ာင္းဒကာ ဘုရားဒကာနဲ႔ ႏြားသတ္သမား အတူတူပဲ´တဲ့။ ေက်ာင္းဒကာလဲ အ၀ိဇၨာနဲ႔ ေနာက္ဘ၀လုိခ်င္စိတ္နဲ႔ ကုသုိလ္လုပ္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာပဲရတယ္။ ႏြားသတ္သမားလဲ အ၀ိဇၨာနဲ႔ အကုသုိလ္သခၤါရလုပ္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာပဲရတယ္။ သစၥာမွာ သြားၿပီး တူေနတာ။
သို႔ေသာ္ သစၥာအေနနဲ႔ေတာ့ မထူးပါဘူးတဲ့။ ေက်ာင္းဒကာ ဘုရားဒကာက လူနတ္ျဗဟၼာ သုဂတိ ဒုကၡသစၥာ။ ႏြားသတ္သမားကေတာ့ အပါယ္ေလးပါး ဒုဂၢတိ ဒုကၡသစၥာ။ ဒီလုိေတာ့ မုိးနဲ႔ ေျမလုိ ကြာျခားပါတယ္။ သစၥာအေနနဲ႔ေတာ့ အတူတူပါပဲ။ သစၥာမွာတူေပမယ့္ သုဂတိ ဒုဂၢတိခြဲလုိက္ဦး။ သစၥာမွာေတာ့ တူတယ္၊ သုဂတိ ဒုဂၢတိမွာေတာ့ မတူဘူး။ သို႔ေသာ္ ဒုကၡသစၥာသာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္ဟာမွ မေကာင္းဘူး။ သုဂတိဒုကၡသစၥာလဲ ႀကိဳက္စရာမရွိသလုိ ဒုဂၢတိဒုကၡသစၥာလဲ ႀကိဳက္စရာမရွိဘူး။ ဒုကၡသစၥာခ်င္းအတူတူ ဘယ္ဒုကၡမွ မႀကိဳက္နဲ႔။ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးေပးတဲ့ ဥပမာနဲ႔ေျပာရမယ္ဆိုရင္`ေပြးကုိင္းစားၿပီး ၀မ္းေလွ်ာ ေသခ်င္သလား၊ သရက္သီးမ်ိဳးေကာင္းေတြ စားၿပီး ၀မ္းေလွ်ာေသခ်င္သလား၊ ဘယ္ဟာနဲ႔ ေလွ်ာေသခ်င္သတံုး၊ ၀မ္းေလွ်ာ ေသတာကေတာ့ အတူတူပဲ´။ လူ႔ခႏၶာလဲ ဒုကၡသစၥာ၊ တိရစၧာန္ခႏၶာလဲ ဒုကၡသစၥာ၊ သုဂတိ၀မ္းေလွ်ာခ်င္လား၊ ဒုဂၢတိ၀မ္းေလွ်ာခ်င္သလား။ မေလွ်ာခ်င္ပါဘူးဆုိရင္ေတာ့ ျပင္လုိ႔ရပါတယ္တဲ့။
လူ႔ဘ၀ တိရစၧာန္ဘ၀ ဒုကၡသစၥာခ်င္း ဘာလုိ႔လာတူေနရတာလဲဆိုရင္ အ၀ိဇၨာ သခၤါရ- အေၾကာင္းက တူေနတယ္။ အေၾကာင္းတူေတာ့ အက်ိဳးသစၥာကလဲ တူေပးရတယ္။ ဒီအ၀ိဇၨာ သခၤါရ အေၾကာင္းႏွစ္ခုကုိ နားမလည္ေတာ့ အခ်ိဳ႕ဘာသာေတြမွာ ထာ၀ရဘုရားက ဖန္ဆင္းတယ္တဲ့။ တကယ္ေတာ့ မသိလို႔ ကုသုိလ္လုပ္ေတာ့ သုဂတိခႏၶာရတယ္။ မသိလို႔ အကုသုိလ္လုပ္ေတာ့ ဒုဂၢတိခႏၶာရတယ္။ ခႏၶာျဖစ္ေၾကာင္းမွန္သမွ် အ၀ိဇၨာ သခၤါရခ်ည္းပဲလို႔သာ မွတ္ထားလိုက္။ အ၀ိဇၨာရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ သခၤါရျပဳတာပဲ။ အ၀ိဇၨာက (၂)အကြက္မွာ ဒုကၡသစၥာလာရမွာကို မသိဘူး။ မသိေတာ့ ကုသုိလ္ေတြျပဳ။ လူ႔ဘ၀ နတ္ဘ၀ ဒုကၡသစၥာလို႔သူမသိဘူး။ မသိတဲ့အတုိင္း ဒီဘံုဘ၀ေတြ ေတာင့္တ ကုသုိလ္ေတြ ျပဳေတာ့ ျပဳတဲ့အတုိင္း ရ ထားတာပဲ။ ငါလုပ္လုိ႔ ဘာမွ အျပစ္မရွိဘူးလို႔ခံယူၿပီး ဒုကၡသစၥာမသိတာနဲ႔ အကုသုိလ္ေတြလုပ္ေတာ့ (၂)အကြက္ထဲမွာ အပါယ္ေလးပါး ခႏၶာ ဒုဂၢတိဒုကၡသစၥာ လာေပၚရတယ္။ မသိလို႔ လုပ္တာဟူသမွ် ဒုကၡသစၥာအက်ိဳးပဲေပးတယ္။ ကုသုိလ္လုပ္လဲ ဒုကၡသစၥာ အက်ိဳးေပးတယ္၊ အကုသုိလ္လုပ္လဲ ဒုကၡသစၥာ အက်ိဳးေပးတယ္ဆုိေတာ့ အကုသုိလ္မွ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး၊ ကုသုိလ္လဲ ေၾကာက္စရာကုသုိလ္ရွိေသးတယ္တဲ့။
ဒီကုသိုလ္ အကုသုိလ္ေတြအျပင္ စ်ာန္သမာပတ္ေတြ အားထုတ္တဲ့ကုသုိလ္ေတြလဲ ရွိေသးတယ္။ စ်ာန္ကုသိုလ္ေတြလုပ္ေတာ့ (၂)အကြက္မွာ ျဗဟၼာခႏၶာငါးပါးလာေပၚတယ္။ ခႏၶာမွန္လွ်င္ ဒုကၡသစၥာပဲ။ ဒီေတာ့ စ်ာန္လမ္းဟာလဲ ဒုကၡသစၥာပဲလို႔ သေဘာက်။ မသိရင္ေတာ့ ျဗဟၼာေတြ အလြန္ခ်မ္းသာတယ္ထင္ေနမွာပဲ။ အက်ိဳးေပးေတာ့ ျဗဟၼာခႏၶာ ဒုကၡသစၥာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အ၀ိဇၨာပစၥယာ အာနၪၨာဘိသခၤါရာ ဆုိၿပီး ေဟာရျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လွဴေတာ့ တန္းေတာ့မယ္ ကုသိုလ္ျပဳေတာ့မယ္ဆုိရင္ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက `မလွဴပါနဲ႔ဦး၊ သိၿပီးမွ လွဴပါ´ လို႔မိန္႔ေတာ္မူတာ။ ဘာသိၿပီးမွ လွဴရမွာလဲဆုိရင္ သစၥာသိၿပီးမွ လွဴရမွာပါ။ ဒုကၡသစၥာမွ ကၽြတ္လုိလို႔ လွဴဒါန္းပါတယ္ဆုိေတာ့ နိဗၺာန္အက်ိဳးေပးတယ္။ ဒုတိယအကြက္မလာေတာ့ဘူး။ ကုသုိလ္လုပ္စဥ္ ဒုကၡသစၥာကုိ သိၿပီးမွလုပ္မယ္ဆုိရင္ ဒုကၡသစၥာမွ ကၽြတ္လုိ လြတ္လုိလုိ႔ လွဴဒါန္းပါတယ္ဆုိရင္ ဒုတိယအကြက္ ဒုကၡသစၥာ မလာေတာ့ဘူး။ လွဴကတည္းက ဒုကၡသစၥာေၾကာက္ၿပီးလွဴတာျဖစ္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာ သူမရေတာ့ဘူး။ ဒုကၡသစၥာ မရလုိ႔ရွိရင္ သုခသစၥာကုိသာ ရေတာ့မယ္။ သုခသစၥာဆုိတာ နိေရာဓသစၥာကိုေျပာတာ၊ ဒုကၡခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္ပါပဲ။
ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ
No comments:
Post a Comment
Without insight meditation, it is incomplete to be a Buddhist.