အပယ္ဉာဏ္နဲ႔ ဒိ႒ိစင္
ဒိ႒ိစင္ပံုေတြကို အဆင့္ဆင့္ ရွင္းလာခဲ့တာ အသိဉာဏ္နဲ႔ စင္ပံု၊ အပြားဉာဏ္နဲ႔ စင္ပံုေတြကုိ ရွင္းလင္းၿပီးခဲ့ပါၿပီ။ ဒီတစ္ခါ အပယ္ဉာဏ္ဆိုတဲ့ ပဟာနပရိညာနဲ႔ ဒိ႒ိစင္ပံုကုိ ဆက္လက္ရွင္းျပေပးမယ္။ အပယ္ဉာဏ္နဲ႔ စင္ပံုကို ေျပာဖို႔အတြက္ စိတၱာႏုပႆနာ ႐ႈပြားနည္းကုိပဲ ဆက္လက္ တင္ျပရမွာပါ။ အရင္ေန႔အလုပ္စဥ္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ၿပီးဖတ္လုိက္ရင္ ပုိမုိ ရွင္းသြားပါလိမ့္မယ္။
စိတၱာႏုပႆနာဆုိတာကေတာ့ ကုိယ့္သႏၲာန္မွာ ေပၚတဲ့စိတ္ကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈတာပါပဲ။ ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ စိတ္ကေလး ေပၚလာတာေလးလဲ သိ၊ မရွိေတာ့တာေလးလဲ သိေနေတာ့ ေပၚဆဲ သိတာက အျဖစ္ကုိ သိလုိက္တာျဖစ္ၿပီး မရွိေတာ့တာသိတာက အပ်က္ကို သိတာျဖစ္တယ္။ ဒါကုိပဲ လြယ္ေအာင္လို႔ ျဖစ္ပ်က္႐ႈလုိ႔ ေျပာလုိက္တာ။ အဲလုိသိေအာင္ ေပၚတဲ့စိတ္တုိင္းကို လုိက္ၾကည့္ေနရင္ စိတ္ကုိ ျဖစ္ပ်က္႐ႈတဲ့ စိတၱာႏုပႆနာ႐ႈနည္းမွန္ေနၿပီ။ စားခ်င္စိတ္ေပၚရင္ စားခ်င္စိတ္႐ႈ၊ အိပ္ခ်င္စိတ္ေပၚရင္ အိပ္ခ်င္စိတ္႐ႈ၊ ပ်င္းစိတ္ေပၚရင္ ပ်င္းစိတ္ကို ႐ႈ၊ စိတ္ဆုိးရင္ စိတ္ဆုိးစိတ္ကို ႐ႈ၊ ေပၚလာတဲ့စိတ္မွန္သမွ် အကုန္သာ ႐ႈ။ ဘယ္လုိ႐ႈရမွန္းမသိဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ေလး၀င္လာရင္ေတာင္ အဲဒီမသိတဲ့စိတ္ေလးကို ျဖစ္ပ်က္႐ႈ၊ ကဲ မ႐ႈတတ္စရာ ဘာက်န္ေသးလဲ။ ဒါမုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကိုယ္တုိင္က ဒီလုိပဲ နည္းေပးခဲ့တာ။ ဘာစိတ္မွေပၚတာမထင္ရွားဘူးဆုိရင္ ေလကုိထုတ္တဲ့စိတ္၊ ေလကိုသြင္းတဲ့စိတ္ ျဖစ္ပ်က္႐ႈ။ ျဖစ္ပ်က္က အနိစၥ၊ အနိစၥေတြ႕ေတာ့ နိစၥဒိ႒ိေသတယ္။ ႐ႈတာက မဂၢ။ မဂၢဆုိေတာ့ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံျပတ္သြားတယ္။ ဒါက ၀ိပႆနာမဂ္နဲ႔ ျဖတ္တာ။ တဒဂၤျဖတ္ေနတာ။ ျဖစ္ပ်က္ေတြ႐ႈရတာ မုန္းတဲ့ဉာဏ္ရသည္အထိ ႐ႈပါ။ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာက ယထာဘူတဉာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္မုန္းတာက နိဗၺိႏၵဉာဏ္၊ မုန္းၿပီးေနာက္ မေလွ်ာ့ဘဲဆက္႐ႈရင္ ျဖစ္ဒုကၡ ပ်က္ဒုကၡဆိုတာ ဒါပဲလုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ဉာဏ္နဲ႔သိလုိက္ေတာ့ ျဖစ္တာလဲ ဒုကၡ၊ ပ်က္တာလဲ ဒုကၡ၊ တစ္ကုိယ္လံုးလွည့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဒုကၡေတြခ်ည္းေတြ႕ပါလားလုိ႔ ျဖစ္လာမယ္။ ဒုကၡက ဒုကၡသစၥာ၊ ေတြ႕တာက မဂၢသစၥာ။ ျဖစ္တာလဲ ဒုကၡ၊ ပ်က္တာလဲဒုကၡလုိ႔ ဒုကၡသစၥာကိုပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ သိေအာင္လုပ္လုိက္တဲ့အခါ စိတ္႐ႈေသာ္လဲ စိတ္နဲ႔ ႐ုပ္က သဟဇာတ၊ အတူျဖစ္တာ။ စိတ္ခ်ဳပ္ဆုိရင္ ႐ုပ္လဲခ်ဳပ္ပဲ။ စိတ္ဆုိတဲ့ နာမ္ကုိ႐ႈလုိ႔ ျဖစ္ပ်က္ေတြ႔ရင္ ႐ုပ္လဲ ျဖစ္ပ်က္။ တစ္ခုျဖစ္ပ်က္ဆိုရင္ က်န္တာလဲ ျဖစ္ပ်က္ပဲ။ နာမ္႐ႈရင္ ႐ုပ္ပါသလုိ ႐ုပ္႐ႈရင္လဲ နာမ္ပါတယ္။ က်ဴစီးႏွစ္စီး ထိပ္ခ်င္းတုိက္ ေထာင္ထားရာ တစ္စီးလဲရင္ က်န္တစ္စီး လဲရသလုိ နာမ္႐ႈရင္ ႐ုပ္ပါတယ္၊ ႐ုပ္႐ႈရင္ နာမ္ပါတယ္။ အရင္းလဲ အဖ်ားထင္းျဖစ္ဆုိသလုိပဲ။ တစ္ခုသာ ရွင္းေအာင္လုပ္၊ တစ္ခုရွင္းရင္ အကုန္ရွင္းတယ္။
ျဖစ္လဲ ဒုကၡ ပ်က္လဲ ဒုကၡ ဒုကၡေတြခ်ည္း တရစပ္ျမင္ေနရလို႔ ဒီလို ဒုကၡမ်ိဳးေတာ့ မရခ်င္ေတာ့ပါဘူးဆုိရင္ ဉာဏ္ရင့္လာၿပီ။ အ႐ႈဉာဏ္ရင့္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ပ်က္ကို ႐ွာမေတြ႔ေတာ့ဘူး။ ဒုကၡကို ပုိင္းျခားၿပီး ပိုင္ပုိင္ႏုိင္ႏုိင္သိလုိက္တာနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ရွာမေတြ႔ေတာ့ဘူး။ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးသြားတာ။ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးတာ ဒုကၡဆံုးတာ။ ဒုကၡဆံုးတာဟာ နိဗၺာန္ေပၚတာပဲ။ ဒုကၡဆံုးတာက နိဗၺာန္၊ နိဗၺာန္ကုိျမင္လုိက္တာက မဂၢဉာဏ္၊ ဒုကၡဆံုးတာကုိ ဆက္လက္ဆင္ျခင္ၾကည့္ေနတာက ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္။ ဒီဉာဏ္ရရင္ မဂ္ဉာဏ္လဲရ၊ ဖုိလ္ဉာဏ္လဲရ၊ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္လဲ ရၿပီးျဖစ္လို႔ ဒိ႒ိ အျမစ္ျပတ္ျပဳတ္တယ္။ ဒိ႒ိျပဳတ္တာနဲ႔ ၀ိစိကိစၧာလဲ အတြဲလုိက္ျပဳတ္သြားတယ္။ သုျဗဟၼနတ္သား ေသာတာပန္တည္ေအာင္ ဒီမဂ္က ကယ္ေပးလုိက္တာ။ ေလာေလာလတ္လတ္ အ၀ီစိက်မယ့္ ငရဲေဘးက လြတ္ေအာင္ ဒီမဂ္က ကယ္ေပးလုိက္တာ။ ဒါေၾကာင့္ မဂ္ဟာ အလြန္တရာ အားကုိးထုိက္တဲ့တရား ျဖစ္တယ္၊ မဂ္မွတစ္ပါး အပါယ္ေဘးက အၿပီးအပုိင္လြတ္ေအာင္ ကယ္တင္ႏုိင္တဲ့ တရားမရွိဘူးလုိ႔ ဘုရားရွင္မိန္႔ေတာ္မူတာ။
ျဖစ္ဒုကၡ ပ်က္ဒုကၡ ပိုင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ ပုိင္းျခားၿပီးေတာ့ သိလာရင္ မေလွ်ာ့နဲ႔၊ ဆံုးေအာင္သာလုိက္။ ဒုကၡဆံုးတာကို နိဗၺာန္ေခၚတယ္။ ဆံုးတာကို ျမင္တာက မဂ္ဉာဏ္။ အဲဒီမဂ္ဉာဏ္သည္ဒိ႒ိနဲ႔ ၀ိစိကိစၧာဆုိတဲ့ ငရဲမ်ိဳးေစ့ကို အၿပီးအျပတ္ သတ္ႏုိင္တဲ့ဉာဏ္ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ အပယ္ဉာဏ္နဲ႔ ဒိ႒ိကြာသြားတာပဲ (ပဟာနပရိညာ)။ ပယ္ဆုိတာက ပယ္ခြါမႈကိုေျပာတာျဖစ္တယ္။ ပရိညာသံုးပါးရွိတယ္- `ဉာတပရိညာ၊ တီရဏပရိညာ၊ ပဟာနပရိညာ´တဲ့။ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ဒီသံုးပါးကို `သိကြာ၊ က်င့္ကြာ၊ ပယ္ကြာ´လုိ႔ အတိုေကာက္ မိန္႔ေတာ္မူေလ့ရွိတယ္။ ဒါဟာ အေရးအႀကီးဆံုး `လုပ္ငန္းစဥ္သံုးရပ္´ပဲ လုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္လုိက္ပါ။ တစ္ဆက္တည္း `ယထာဘူတဉာဏ္၊ နိဗၺိႏၵဉာဏ္၊ မဂ္ဉာဏ္´ဆိုတဲ့ ဉာဏ္သံုးဆင့္ကုိ `တရားစဥ္´လုိ႔ မွတ္လုိက္ပါ။ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တာက - ယထာဘူတဉာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္မုန္းတာက - နိဗၺႏၵဉာဏ္၊ ျဖစ္ပ်က္ဆံုးတာက - မဂ္ဉာဏ္၊ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက `ျဖစ္ပ်က္ ျမင္ မုန္း ဆံုး´လုိ႔ ရံခါ အတုိေကာက္ သံုးေလ့ရွိတယ္။ အမ်ားစု လက္လွမ္းမီတဲ့ ဒီဉာဏ္သံုးဆင့္နဲ႔ပဲ အရိယာစခန္း တက္လွမ္းၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ငရဲမ်ိဳးေစ့ျဖစ္တဲ့ ဒိ႒ိကုိ သတ္ႏုိင္တာသည္ မဂ္ဉာဏ္သာလွ်င္ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒိ႒ိသတ္ခ်င္ရင္ ဘာလုပ္ရမလဲ။ ဘယ္စိတ္ေပၚေပၚ ေပၚတုိင္း ျဖစ္ပ်က္႐ႈ။ ပုထုဇဥ္ဆုိရင္ ပုထုဇဥ္စိတ္ပဲေပၚမယ္။ ေပၚတဲ့ပုထုဇဥ္စိတ္ေတြ အကုန္သာ ႐ႈ။ ပုထုဇဥ္စိတ္က ျဖစ္ပ်က္၊ ႐ႈတာက မဂ္၊ ေသတာက တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ကံ။ ၀ိပႆနာ႐ႈတယ္ဆိုတာ ေရွ႕စိတ္ကို ေနာက္စိတ္နဲ႔ ႐ႈ။ ေရွ႕စိတ္က ျဖစ္ပ်က္၊ ေနာက္စိတ္က မဂ္။ ေဟာဒီမဂ္ရလုိ႔ရွိရင္ ဒုကၡအဆံုးကို ျမင္သည္အထိ ဆက္႐ႈပါ။ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ၊ ႐ႈတာက မဂၢသစၥာ၊ ဆံုးသြားရင္ မဂၢင္ရွစ္ပါးျပည့္တဲ့ မဂၢသစၥာျဖစ္လုိ႔ ပထမဦးဆံုး အရိယာမဂ္ဉာဏ္ရတာပဲ။ ဒီမဂ္ဉာဏ္အစစ္ကို ရၿပီဆုိရင္ ဒီမဂ္ကပဲ ေရွးကျပဳထားတဲ့ အကုသုိလ္ေတြကိုလဲ ျဖတ္၊ ယခုဘ၀ ျပဳထားတဲ့ အကုသုိလ္ေတြကုိလဲ ျဖတ္၊ ေနာင္ျပဳမယ့္အကုသုိလ္ေတြကိုလဲ မျပဳျဖစ္ေအာင္ ျဖတ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အကုသုိလ္ေတြကို ျဖတ္ႏုိင္တာ မဂ္၊ ငရဲမ်ိဳးေစ့ကို ဖ်က္ဆီးပစ္ႏုိင္တာ မဂ္၊ အပါယ္တံခါးကို လံုေအာင္ ပိတ္ပစ္ႏုိင္တာ မဂ္၊ နိဗၺာန္ အေရာက္ပို႔ေပးႏုိင္တာလဲ မဂ္လုိ႔သာမွတ္လုိက္ပါ။
ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ
No comments:
Post a Comment
Without insight meditation, it is incomplete to be a Buddhist.