ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ လမ္းၫႊန္ (၁)
(…အရင္ေန႔ အဆက္) ဒိ႒ိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အျမင္ေလးေတြကုိ မဇၥ်ိမပဏၰာသအ႒ကထာ၊ ဒီဃနခသုတ္အဖြင့္မွာ အ႒ကထာဆရာက သုံးသပ္ျပထားတာ ဒီေနရာမွာ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ အလြန္အင္မတန္ သိထားသင့္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဒိ႒ိ(၆၂)ပါးကုိ ေပါင္းေျပာလုိက္ရင္ သကၠာယဒိ႒ိ တစ္မ်ိဳးတည္းပဲ၊ လုိရင္း ခြဲေျပာလုိက္ရင္ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ ဥေစၧဒဒိ႒ိ ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္လာတယ္တဲ့။ (သကၠာယဒိ႒ိ = သႆတဒိ႒ိ + ဥေစၧဒဒိ႒ိ)။ ဒီေဖာ္ျမဴလာအရ လူတုိင္းမွာ ဒိ႒ိကေတာ့ ရွိေနတာပဲ။ သကၠယဒိ႒ိကေတာ့ မူရင္းေပါ့။ အခ်ိဳ႕က သႆတဒိ႒ိဘက္အားသန္တယ္၊ အခ်ိဳ႕က ဥေစၧဒဒိ႒ိဘက္အားသန္တယ္။ ဒါကြာသြားမယ္။ အခ်ိဳ႕က်ေတာ့လဲ ႏွစ္မ်ိဳးလံုး တစ္လွည့္စီ ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အယူတစ္ခု လက္လႊတ္ၿပီးမွ စြန္႔ၿပီးမွ အျခားအယူတစ္ခုကို လက္ခံႏုိင္ပါတယ္။ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးကုိ တစ္ေယာက္ထဲက တစ္ခ်ိန္တည္း လက္ခံလုိ႔ေတာ့ မရပါဘူး (သႆတံ ဂေဟတြာ တမၸိ အပၸဟာယ ဥေစၧဒံ၀ါ ဧကစၥသႆတံ ၀ါ ဂေဟတံု န သကၠာ)။ သဘာ၀အားျဖင့္ သႆတသမားက အျပစ္ေတာ့ ေသးတယ္၊ နိဗၺာန္ရဖုိ႔က်ေတာ့ ေ၀းတယ္။ ဥေစၧဒသမားက အျပစ္ေတာ့ ႀကီးတယ္၊ နိဗၺာန္ရဖုိ႔က်ေတာ့ နီးတယ္တဲ့။ (သႆတ = ေသး + ေ၀း။ ဥေစၧဒ = ႀကီး + နီး) (သႆတဒႆနံ အပၸသာ၀ဇၨံ ဒႏၶ၀ိရာဂံ၊ ဥေစၧဒဒႆနံ မဟာသာ၀ဇ...