Monday, February 21, 2011

မွတ္မိမွတ္ရာ

ေက်းဇူးေတာ္ရွင္

အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘဒၵႏၱ၀ိမလ မဟာေထရ္ျမတ္

မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏

ၾသ၀ါဒမ်ား

* ငါသည္ မုခ်ေသရမည္၊ အခ်ိန္ပိုင္းသာလိုေတာ့သည္။

* အေသမဦးမီ၊ ဥာဏ္ဦးစီးျပီး ၀ိပႆနာတရား အားထုတ္ပါ။

* ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘ၀ကို အလြဲသံုးစားအခ်ိန္ေတြမျဖဳန္းပါနဲ႔။

* ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေမြးကတည္းက အေသဘက္ကို ေျပးေနတယ္။

* မေန႔ကထက္ကေန႔ ေသဖို႔ တစ္ရက္နီးသြားျပီ။

* အေျပးမရပ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္၊ သုႆာန္မေရာက္ခင္ မဂၢင္အလုပ္ အျမန္လုပ္ပါ။

* ခႏၶာ၏၀တၱရားက အေသရွာတာ၊ ဥာဏ္၏၀တၱရားက အေသေရွာင္တာ။

* ကိစၥဟူသေရြ႕၊ မဂ္တား-ဖိုလ္တားလို႔ မွတ္ပါ။

* တဏွာေလာဘခိုင္းတာလုပ္ေနလွ်င္ ေသတဲ့အခါ အပါယ္ေရာက္မယ္။

* တရားနာေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ၊ မတရားအလုပ္ မလုပ္တဲ့အခ်ိန္ပဲ။

* နိဗၺာန္သည္ ကံ၏အက်ဳိးမဟုတ္၊ ဥာဏ္၏အက်ဳိးသာျဖစ္တယ္။

* ရက္ရာဇာ၊ ျပႆဒါးေရြးမေနနဲ႔၊ သူေတာ္ေကာင္းအလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ မဂၤလာအခ်ိန္လို႔မွတ္ပါ။

* သာသနာနဲ႔ ၾကံဳမွ၊ သစၥာေလးပါး ထြက္ေျမာက္ေရးတရားေပၚမယ္။

* သစၥာတရားကို နာမွသိမယ္။ သိမွ က်င့္မယ္။

* နားက တရားကိုနာပါ၊ ဥာဏ္က ခႏၶာကို လွည့္ပါ။

ဆံုးမစာလကၤာ(၁)

ဆိုပိမ့္မွန္ရာ၊ က်မ္းဂန္လာျဖင့္၊ ဥာဏ္မွာစိုက္စူး၊ ဆင္ျခင္ဦးေလာ့၊ ရွည္ၾကဴးသို႔စဥ္၊ သံသာခြင္၌၊ အျမင္ေဘာက္ယြင္း၊ မိုးမလင္း၍၊ ျမိဳက္ခင္းညာဆီ၊ ခါေတာ္မီေအာင္၊ ေ၀သီႏိုင္ဘဲ၊ ၾသဃ၀ဲ၌၊ ထပ္လဲသံုသံု၊ ေန႔ရက္ကုန္၍၊ ဆန္စံုေမ်ာလပ္၊ ေတာမသတ္သည့္၊ ရဟတ္ေဗြခ်ာ၊ ေၾကာက္ဖြယ္ရာတည္း၊ ငါးျဖာစံုညီ၊ ဒုလႅဘီဟု၊ ၾကံဳမွီေခတ္တြင္း၊ စက္ဆံုက်င္းသား၊ မွန္းကင္းစိုက္ထူ၊ လူထက္လူဟု၊ ဇဗၺဴေသာင္းေခတ္၊ ေကာင္းစြာျဖစ္လည္း၊ အႏွစ္မဲ့ေသာ၊ အကာေတာ၀ယ္၊ ဗ်ာေမာ၀င့္က်ယ္၊ တႏြယ္ႏြယ္လွ်င္၊ အကယ္သို႔ပင္၊ ဟုတ္ႏိုးထင္လ်က္၊ အျမင္မေျဖာင့္၊ အညင္ေထာင့္၍၊ ေမွာင္ထက္သာေမွာင္၊ မိုးတိမ္ေတာင္ႏွင့္၊ သန္းေခါင္လမိုက္၊ မီးေသြးတိုက္၀ယ္၊ အလိုက္ဘာသာ၊ ၀ါသနာျဖင့္၊ ဟုတ္ရာေစ့ေစ့၊ ျမင္မေမြ႔ဘဲ၊ ထင္သေရြ႕ႏွင့္သာ၊ အေလ့ရွာ၏၊ အခါနာရီ၊ ေရြ႕ေရြ႕ခ်ီသား၊ တိထီဆန္းဆုတ္၊ အတြင္းခ်ုပ္လွ်က္၊ သုတ္သုတ္ရက္ေရ၊ နားမေနဘဲ၊ မေသြႏွိပ္စက္၊ ဇရာလက္တြင္၊ အသက္ကုန္ဆံုး၊ ပ်က္ျပိဳျပဳန္း၏၊ သံုးေလာကဓာတ္၊ ၾကြင္းမလပ္ဘဲ၊ သူသတ္အခ်ြံ၊ လက္မရြံကို၊ သတ္ခြန္ပ႑ာ၊ သြင္းဖို႔ရာတြင္၊ ခႏၶာရံုၾကီး၊ ျမံဳျပတည္းက၊ အျငီးေျဖကာ၊ စားအစာႏွင့္၊ မကြာေန႔ည၊ ေစာင့္ရွာၾက၏။ မိုက္စလူလူ၊ သို႔ပါမူလည္း၊ ပူႏြယ္ေဆြးႏြယ္၊ ေရးခြင္က်ယ္ကို၊ ေအးဖြယ္ထင္မွတ္၊ အစဥ္ငတ္၍၊ မလတ္အာသာ၊ ထပ္ခါခါလွ်င္၊ တဏွာစြဲထံု၊ ယစ္မူးဟုန္ျဖင့္၊ အာရံုဓမၼ၊ ျပာပံုမြႏိႈက္၊ ရသရွာယူ၊ ပမာမူေသာ္၊ ရြာသူတို႔၀က္၊ ဆူတိုင္းခက္သား၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ပင္၊ ေၾကာင္ေၾကာင္ျမင္လည္း၊ ရြင္ႏိုင္ေလအား၊ ၀က္အလားသို႔၊ ေထာင္လြားခက္ထန္၊ ရမၼက္လွ်ံ၍၊ ေျခြရံသင္းပင္း၊ ကိုယ္ႏြံတြင္းမွာ၊ ကိုယ္မင္းဟုပင္၊ နင့္စိတ္ထင္၏၊ ေလးအင္သစြာ၊ နက္နဲစြာကို၊ ဥာဏ္မွာေဖာက္ထြင္း၊ ေပၚမလင္းေအာင္၊ ေဖာ္သင္းရံေရြ၊ မိတ္သင္ေတြႏွင့္၊ မေကြစပ္ရွက္၊ မာေလာခက္သို႔၊ ခင္မက္ဖြယ္ပံု၊ အရံစံုကို၊ အကုန္ပိုက္ျခား၊ ဟုတ္ေယာင္ကားႏွင့္၊ တရားမဆန္၊ တက္ၾကြားဂုဏ္မာန္၊ ပံုဟန္ပန္ျဖင့္၊ ေပၚရန္ဗန္းျပ၊ ဖံုးရွာၾက၏၊ အတၱစြဲရာ၊ နင့္ခႏၶာလည္း၊ မၾကာပ်က္ေၾက၊ ထံုးျပာေျမႏွင့္၊ မိတ္ေဆြစစ္စစ္၊ ဧကန္ျဖစ္၏၊ အားသစ္ကုတ္ေကာ္၊ ၾကိဳးပါေသာ္လည္း၊ မေပၚစြန္းျမတ္၊ က်ဳိးမနပ္ဘဲ၊ ကပ္ေပါင္းသေခ်ၤ၊ ရံႈးခဲ့ေလျပီ၊ မေရမရာ၊ တငါငါနွင့္၊ ရွည္ၾကာစြဲသံုး၊ ငါတစ္လံုးက၊ အႏႈန္းမဖြယ္၊ လြန္ေသးငယ္လ်က္၊ သံုးသြယ္ျမံဳသိုက္၊ ဘံုတလိႈက္၀ယ္၊ ကုန္ရိုက္ဆူညံ၊ ျမဴမခ်န္ဘဲ၊ ပူလွ်ံေတာက္ညီး၊ အေသမီးက၊ အျပီးကုန္စင္၊ ဘံုတစ္ခြင္ကို၊ တြင္တြင္ေလာင္ျမိဳက္၊ အေျပာင္တိုက္လ်က္၊ အမႈိက္၀႗္ႏြယ္၊ သဲသဲၾကြယ္လည္း၊ တကယ္မေလာက္၊ သူသာေမာက္၍၊ ေနာက္ေနာက္ကမၻာ၊ ဖန္ဖန္လာလည္း၊ အစာတစ္ခု၊ သူ႔ထံစု၍၊ ဗိုလ္တုပံုယင္၊ အကုန္ငင္သား၊ သခၤတမွန္၊ ရုပ္ႏွင့္နာမ္ကို၊ ၀န္းရံပိတ္ဆီး၊ ေမွာင္ထုၾကီးေၾကာင့္၊ မီးဆယ့္တစ္ျဖာ၊ ဘယ္ေသာအခါ၀ယ္၊ ေလာင္စာသိမ္း၍ျငိမ္းမည္နည္း။

ဆံုးမစာလကၤာ(၂)

ၾကားပိမ့္ဗိုလ္လူ၊ နားစိမ့္မူေလာ၊ ဆူဆူပရေမ၊ ျမတ္စိေႏၱတို႔၊ ပေ၀ရွည္ၾကာ၊ ေရွးဟိုခါက၊ ဂဂၤါသဲမွ်၊ ပြင့္ကုန္ၾက၍၊ မ်ားလွေ၀ေန၊ ယ်အေထြကို၊ ေအာင္ေျမဘံုစံ၊ နန္းနိဗၺာန္သို႔၊ အျမန္ေရာက္ေအာင္၊ မဂၢင္ ေဖာင္ျဖင့္၊ ပို႔ေဆာင္ခ်ဥ္းမည္၊ တရားစည္ကို၊ ေဆာ္ျမည္ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္၊ တသိမ့္သိမ့္ႏွင့္၊ ျငိမ့္ျငိမ့္လိႈက္ဆူ၊ ေခၚေတာ္မူ၍၊ ရွင္လူခပဲ၊ ေသာက္ေသာက္လဲမွ်၊ ကြ်တ္ပြဲေတာ္ၾကီး၊ ခံၾကျပီးျပီ၊ ရူးတိရူးကာ၊ နင္တို႔မွာမူ၊ ၀ါသနာေျငာင့္၊ အာသာေမွာင့္၍၊ မေျဖာင့္အယူ၊ စိတ္မျဖဴဘဲ၊ အမူျငစ္က်ဳ၊ နင့္မွာစု၍၊ ငါးခုအာရံု၊ မစင္ပံုကို၊ ခံုမင္မက္မူး၊ ေလာက္ႏွယ္ရူးလ်က္၊ ဟစ္ၾကဴးေၾကြးေၾကာ္၊ ျမတ္ရွင္ေတာ္တို႔၊ ေခၚပါတံုျငား၊ မလိုက္အားဘဲ၊ ရွည္လ်ားသံသာ၊ ခုတိုင္ၾကာျပီ၊ တိုက္တာမိုးေျမ၊ စိန္ေရြေငြႏွင့္၊ ေျခြေရြသင္းစု၊ ဘယ္တစ္ခုမွ်၊ ပ်က္မႈႏွင့္ဆိုင္၊ နင္မပိုင္ဘူး၊ အခိုင္အမာ၊ တစ္ငါငါႏွင့္၊ ရွည္ၾကာစြဲဆို၊ နင္၏ကိုယ္လည္း၊ နင္လိုရာရာ၊ မလိုက္ပါဘဲ၊ ဘာသာေရာက္ရား၊ သေဘာအားျဖင့္၊ ေလးပါးေၾကာင္းအင္၊ ျပဳစုစီရင္ေသာ္၊ ျဖစ္ခ်င္တတ္တိုင္း၊ ပ်က္ခ်င္တိုင္းပင္၊ မဆိုင္းပံုေသ၊ ျဖစ္ပ်က္ေခ်၏။ သံုးေထြသာသနာ၊ ထြန္းခိုက္ခါ၀ယ္၊ သမၻာျမင့္ေမာက္၊ ကံေကာင္းေထာက္၍၊ တစ္ေယာက္ထူးလည္၊ ျဖစ္ေပသည္ဟု၊ အတည္ႏွလံုး၊ စြဲယူသံုးမွ၊ ျမင့္ဆံုးျမင့္လွ၊ ဤဘ၀၀ယ္၊ ဒုကၡနယ္တြင္း၊ ကြ်န္စာရင္းမွ၊ လြတ္ကင္းဖို႔ငွာ၊ ေလးသစၥာကို၊ ယထာဘူတ၊ သိထိုက္လွျပီ၊ ေခတ္မွာလြဲေသြ၊ ျဖစ္ရေခ်ေသာ္၊ ေလးေထြပါယ္ထဲ၊ ေႏွာင္ၾကိဳးတဲ၍၊ ျမဳပ္ျမဲျမဳပ္ေအာင္၊ နင့္ကိုေဆာင္လိမ့္၊ အေမွာင္ကိုေလ၊ မိုက္ကင္းေတြကို၊ စစ္ေျမအလား၊ ခႏၶာငါး၌၊ သံုးပါးလကၡဏ၊ မွတ္တိုင္ထူ၍၊ ငါးဆူဗိုလ္မင္း၊ ေဘာ္တစ္သင္းႏွင့္၊ စစ္ခင္းျပီးေသာ္၊ ေအာင္စည္ေဆာ္လ်က္၊ ျမိဳ႕ေတာ္၀င္ရန္၊ တိပ႒ာန္ဟု၊ ေလးတန္တံခါး၊ ဖြင့္ေသာအားျဖင့္၊ ရွစ္ပါးမဂၢင္၊ စလြယ္ဆင္၍၊ ပလႅင္သဖြယ္၊ ဖိုလ္ေလးသြယ္၌၊ စံပယ္ႏိုင္မွ၊ ခ်မ္းသာရ၍၊ ဒုကၡနင့္မွာ၊ ျငိမ္လိမ့္သာတည္း၊ တဏွာဘုရင္၊ နင့္သခင္၏၊ လိုအင္လိုက္ေလ်ာ၊ မိုက္သေဘာႏွင့္၊ မိုက္ေဇာေရေတြ၊ မြန္း၍ေနေသာ္၊ လိႈင္းေလျပင္းျပ၊ ပင္လယ္၀၌၊ ေမ်ာရမည္မွာ၊ မလြဲရာသည္၊ သစၥာျမင္မွ ထင္ျမင္တည္း။

ဟုိမွ ဒီမွ ဖတ္ရသမွ် အတိုအထြာ မွတ္စရာမ်ား စုစည္းမႈ

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းဟူသည္.. ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အားလုံးတုိ႔၏ ကုသုိလ္ျပဳရာ ဆိပ္ကမ္းသာျဖစ္၏။ ကေလးမ်ားအတြက္ ဘာသာယဥ္ေက်းမႈ ပ်ိဳးခင္းျဖစ္သည္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးရာ ကစားကြင္းျဖစ္သည္။ မိမိတုိ႔ရင္ေသြးမ်ား လိမ္မာယဥ္ေက်းဖုိ႔အတြက္ ရြာဦးေက်ာင္းသည္ မီးျပတုိက္ပင္္ျဖစ္သည္။ အရွင္မေဟာသဓပ႑ိတ

လက္ေတြ႔ဘ၀ထဲမွာ အသုံးခ်နိဳင္ဖုိ႔။

ယံုၾကည္ထုိက္သူျဖစ္ေအာင္ ႐ုိးသားရမည္။ အားကုိးထိုက္သူျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမည္။ ေလးစားထုိက္သူျဖစ္ေအာင္ စင္ၾကယ္ရမည္။ (ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ီရိယ)

သူတစ္ဖက္သား မ်က္မာန္ပြားေသာ္ တရားမကြာ ထိန္းေစာင့္ကာျဖင့္ ေမတၱာႏွလံုး ကိုယ္ကသံုးလွ်င္ အရႈံးဘယ္မွာ ရွိခ်ိမ့္နည္း။ (မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး)

အတိတ္ကုိေတြး မေဆြးေလနဲ႔ အတိတ္ဆုိတာ ျပန္မလာဘူး။ အနာဂါတ္မွန္းဆ မလြမ္းတနဲ႔ အနာဂါတ္ဆုိတာ မေသခ်ာဘူး။ ပစၥဳပၸန္မွာ လုပ္သင့္ရာ၀ယ္ ပညာလံု႔လ အသံုးခ်လွ်က္ ဘ၀တန္ဖိုး အားမာန္ကုိး၍ ျမတ္ႏိုးၾကည္ျဖဴ အရယူေလာ့။ (ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိ၀ံသ)

လူ႔ဘ၀၏ အဓိပၸါယ္ဟူသည္ ေကာင္းေကာင္းစား၍ ေကာင္းေကာင္း၀တ္ျခင္းမဟုတ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနျခင္းသာျဖစ္၏။ သူေတာ္စင္တုိ႔သည္ ဘ၀အဓိပၸါယ္ကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနျခင္းျဖင့္ သက္ေသျပခဲ့ၾက၏။ (ဆရာႀကီးဦးေရႊေအာင္)

ျမတ္ဗုဒၶဩ၀ါဒ

ကုိယ္လုပ္လုိက္တဲ့ အလုပ္ဟာ ျပန္ေတြးလုိက္တုိင္း ေကာင္းက်ိဳးျဖစ္ေစမယ္ ေနာင္တ မရေစဘူးဆုိရင္ ဒီလုိအလုပ္မ်ိဳးကုိ ဆက္လုပ္ပါ။ ။

မင္းကြန္းဆရာေတာ္ၾကီး

သူမ်ားအက်ဳိး ပ်က္စီးစရာကို ဘယ္အခါမွမလုပ္နွင့္၊ မေျပာနွင့္၊ မၾကံနွင့္... ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကိုမဆိုနွင့္... ေမတၱာနွင့္ယွဥ္ေသာစိတ္ကို

ျဖစ္ေစရမည္.

အေကာင္းၾကံ၊ အမွန္လုပ္၊

အဟုတ္ေျပာ...

ယခုလက္ရွိအခ်ိန္ထက္

ေကာင္းေသာအခ်ိန္မရွိ...

လက္ရွိအခ်ိန္ကို နိဗၺာန္အထိ

အက်ဳိးရွိေအာင္သံုးပါ...။

သူေတာ္ေကာင္းအဓိပၸါယ္

သူေတာ္ေကာင္းဆုိတာ သူေတာ္လာေအာင္ ကုိယ္ကေကာင္းေပးရတာပဲ သူေတာ္မွ ကုိယ္ေကာင္းမယ္ဆုိရင္ ဘယ္မွာလာျပီး သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္နိဳင္ပါ့မလဲ သူေတာ္ေတာ္ မေတာ္ေတာ္ ကုိယ္ကေတာ္ရမယ္၊ သူေကာင္းေကာင္း မေကာင္းေကာင္း ကုိယ္ကေကာင္းရမယ္၊ဒါမွ သူေတာ္ေကာင္းအစစ္ျဖစ္နုိင္မယ္။

(တိပိဋကေယာဆရာေတာ္)

သင္ေသသြားေသာ္

ေၾသာ္....လူ႔ျပည္ေလာက လူ႔ဘ၀ကား အုိရနာရေသရဦးမည္ မွန္ေပသည္တည္း။ သုိ႔တၿပီးကား..... သင္ေသသြားေသာ္ သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တုိ႔ေျမသည္၊ အေျခတုိးျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏။ သင္၏မ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း၊ ႀကီးပြားတုိးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏။ သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ ေစတီသာႏွင့္၊ သစၥာအေရာင္ ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း ေျပာင္းလ်က္၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း။ (ေဇာ္ဂ်ီ)

မေပါင္းသင္းထုိက္သူမ်ား

၁) မေကာင္းမႈကို ျပဳသူမ်ား (၂) မုသားေျပာတတ္သူမ်ား (၃) ကိုယ္က်ိဳးကုိသာ အလိုရွိလို ့ ဆည္းကပ္လာသူမ်ား (၄) အေယာင္ေဆာင္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား (၅) ႏႈတ္နဲ ့သာ အေဆြခင္ပြန္းဖဲြ ့တတ္ၿပီး ကုိယ္မပါတဲ့သူမ်ား (၆) ႏႈတ္ေျပာတစ္ျခား အလုပ္တစ္ျခား ျပဳမူေျပာဆိုတတ္သူမ်ား (၇) အရွက္အေၾကာက္ မရွိတဲ့သူမ်ား (၈) ေက်းဇူးကို မသိတတ္သူမ်ား (၉) မုန္းလြယ္ ခ်စ္လြယ္ေသာ စိတ္ရွိသူမ်ား (၁၀) အႏ ၱရာယ္ျပဳရေအာင္ ေပါင္းေဖာ္လာသူမ်ား (၁၁) စကားမတည္၊ ဒုစရိုက္အလုပ္ေတြကို ျပဳလုပ္ၿပီး ေတြ ့သမွ်သတၱ၀ါေတြကို ညွင္းဆဲတတ္သူမ်ား (၁၂) စကားသာေျပျပစ္ၿပီး စိတ္မပါပဲ ဟန္ေဆာင္ေပါင္းကာ အခြင့္အေရးရွာတတ္တဲ့ သူမ်ား (၁၃) ျမင္ျမင္သမွ်ကို လိုခ်င္မက္ေမာတတ္တဲ့အျပင္ မိတ္ေဆြကိုပါ ဖ်က္ဆီးသြားတတ္သူမ်ား (၁၄) ႏႈတ္ကသာခ်ိဳသာၿပီး စိတ္ေကာက္တတ္တဲ ့သူမ်ား။ (ကိုယ္က်င့္မဂၤလာ - အရွင္ကုမာရ)

မင္းကြန္းေဇတ၀န္ ဆရာေတာ္ၾကီးက အေဟာင္းကုိ မၿပန္လင္႔ အသစ္ကုိ မၾကံလင္႔ ၿဖစ္ေအာင္ မၿပဳလင္႔ ပ်က္ေအာင္ မၿပဳလင္႔ ၿဖစ္တုိင္း ပ်က္တုိင္းၿမင္ေအာင္ရွူ ၿဖစ္ေအာင္ၿပဳက ေလာဘ ပ်က္ေအာင္ၿပဳက ေဒါသ ၿဖစ္တုိင္း ပ်က္တုိင္း မသိက ေမာဟ ဟုဆုံးမခဲ႔၏ ။

No comments:

Post a Comment

Without insight meditation, it is incomplete to be a Buddhist.