လမ္းေပၚက ျဖစ္စဥ္ကုိ ေခတၱေငးၾကည့္ေနျဖစ္ၾကတယ္။ စပ္မိစပ္ရာေတြလဲ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ပရာထားကလဲ ပူ၊ ႏြားႏုိ႔ကလဲ ပူေတာ့ ျမန္ျမန္လဲ စားလို႔ မရ၊ ျမန္ျမန္လဲ ေသာက္လုိ႔မရ။ ဒါေၾကာင့္ အခ်ိန္ယူစားေနၾကရတာေပါ့။ ဇိမ္ခံစားတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ အာ႐ံုၿပီးတာနဲ႔ ခရီးဆက္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ လမ္းေတြကလဲ ဘုိပါးၿမိဳ႕ထဲေလာက္သာ ဆုိးတယ္၊ ဒီလမ္းမႀကီးေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။ အိစက္ညက္ေညာ ေခ်ာေမြ႔လွပါတယ္။
ကားစီးရင္း လမ္းေဘး၀ဲယာ ႐ႈခင္းမ်ားကုိ စိတ္၀င္တစား ၾကည့္ျဖစ္တယ္။ စိမ္းစိုတဲ့ သဘာ၀ စုိက္ခင္းမ်ား၊ သဘာ၀သစ္ပင္မ်ား၊ သဘာ၀ေတာင္တန္းမ်ား တစ္ရိပ္ရိပ္ေရြ႕လ်ား ျဖစ္ပ်က္အလား ေပၚလုိက္ေပ်ာက္လုိက္ ခ်ာလည္လုိက္ေနတဲ့ သဘာ၀အလွတရားေတြကို ေငးၾကည့္ေနရသည္မွာလဲ အဓိပၸါယ္မဲ့သေယာင္ထင္ရေပမယ့္ အလြန္ထူးျခားတဲ့ခံစားမႈအသစ္အသစ္တုိ႔ ျဖစ္တည္လို႔လာတယ္ေလ။ ၫိဳ႕ၫိဳ႕မိႈင္းမိႈင္း သစ္ပင္ေတြ အုပ္ဆုိင္းေနတဲ့ ေတာင္ျပာတန္းေတြကုိ လွမ္းျမင္ေနရတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ ဒီလုိေနရာေလးေတြမွာ ေနလုိက္ရမယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလုိက္မလဲ၊ လန္ဆန္းလတ္ဆပ္တဲ့ သဘာ၀ေလသန္႔၊ သဘာ၀ျမင္ကြင္းေတြၾကားမွာ ေနလုိက္ရရင္- လို႔ အေတြးတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ျဖတ္ျဖတ္၀င္လာခဲ့ေသး။ တကယ္ေနပါလားဆုိရင္ေတာ့လဲ လြယ္ဘူးထင္တယ္။ ဆန္ခ်ီေစတီကို မေရာက္ေသးေပမယ့္ လမ္းေဘးမွာ မၾကာမၾကာ ဆန္ခ်ီေစတီမုခ္ဦးပံုသေကၤတေလးေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားတာကို ေတြ႔ေတြ႔ေနရၿပီေလ။ ဆန္ခ်ီသေကၤတေလးေတြတဲ့။ ေရာက္ဖူးတဲ့သူက ေျပာတယ္။ ဟုတ္တယ္။ မၾကာ မၾကာဆုိသလုိ ေတြ႕ေတြ႕ေနရတယ္။ သူတုိ႔လဲ ဆန္ခ်ီေစတီကုိ ေတာ္ေတာ္ တန္ဖုိးထားၾကတယ္ဆုိတာ သိခြင့္ရလုိက္တာပါပဲ။
ကုိယ္သြားခ်င္တဲ့ခရီး သြားေနရတဲ့အခ်ိန္ ကုိယ္ေရာက္လုိရာ မေရာက္ေသးခင္မွာ ခံစားရတဲ့ပီတိမ်ိဳး၊ စိတ္ခ်မ္းသာမႈမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ခြင့္ရေနတာဟာ ခ်မ္းေျမ႕ၾကည္ႏူးစရာ ဘ၀အရသာခံစားမႈေလးေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္႐ႈပစ္ရမွာေတာင္ ေတာ္ေတာ္၀န္ေလးေနတယ္ေလ။ ေရွ႕မွာ အုပ္ဆုိင္းဆုိင္း ေတာင္ကုန္းတစ္ခု လွမ္းျမင္စျပဳေနရပါၿပီ။ ဒီေတာင္ကုန္းဆီကုိ အာ႐ံုစုိက္လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေနခုိက္ ရိပ္ကနဲ႔ဆုိ လိပ္ခံုးပံုေစတီေတာ္ကို ျမင္လုိက္ရခုိက္ ကားသမားက ဟုိမွာ ဆန္ခ်ီေစတီ လွမ္းျမင္ေနရၿပီတဲ့။ ဆန္ခ်ီအေၾကာင္း စတင္ၾကားဖူးကတည္းက ဖူးခ်င္ေနတဲ့ဆန္ခ်ီ၊ အခု အစပထမ တပ္အပ္မ်က္ျမင္ မေရာက္ခင္ ႀကိဳတင္လွမ္းေျမာ္ဖူးေတြ႔လုိက္ရျခင္းပါလား။ ပီတိရဲ႕ေအးခ်မ္းမႈနဲ႔ သဘာ၀ေတာရိပ္ေတာင္စြယ္တုိ႔ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈေပါင္းစပ္မိခုိက္မွာ ေစတီေတာ္ကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လွမ္းလွမ္းျမင္လုိက္ရတဲ့ အရသာေလးက စိတ္ကုိ ၾကည္ႏူးေစႏုိင္စြမ္းလွပါတယ္။ ေတာင္ေျခေရာက္ေတာ့ ဆန္ခ်ီအ၀င္လက္မွတ္ျဖတ္ရတယ္။ လက္မွတ္ခ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားဆုိ တစ္ေယာက္ (၂၅၀) ႐ူပီးေပးရတယ္။ အိႏၵိယႏုိင္ငံသားမ်ားအတြက္ေတာ့ (၅)႐ူပီးတဲ့။ ဂုိက္လုပ္သူက သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ လုိကယ္ေစ်းနဲ႔ လက္မွတ္ျဖတ္လာခဲ့တယ္တဲ့။ တစ္ေယာက္ (၅)႐ူပီးႏံႈးေပါ့။ ဒါက ကုိယ္လုပ္ခုိင္းတာမဟုတ္ပါဘူး၊ သူ႔သေဘာအတုိင္း သူလုပ္လာခဲ့တာျဖစ္တယ္ေလ။
ေတာင္ကုန္းေလးေပၚ ကားနဲ႔ တက္လုိ႔ရတယ္။ လက္မွတ္ျဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ေတာင္တက္လမ္းကုိ စတင္တက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေကြ႕လုိက္ တက္လုိက္ ေ၀့ေ၀့၀ုိက္၀ုိက္နဲ႔ပဲ တစ္ျဖည္းျဖည္းေတာင္ကုန္းေပၚ ဆန္ခ်ီေစတီေရွ႕ ဂိတ္ေရာက္သြားၾကေတာ့ နံနက္ (၉)နာရီခန္႔ရွိေနပါၿပီ။ ဆန္ခ်ီေစတီလဲ ဖြင့္စအခ်ိန္ေပါ့။ ေစတီ၀င္းအ၀င္ဂိတ္မွာ လက္မွတ္ေတြ စစ္ေဆး၊ အိပ္ေတြကို ဖြင့္ျပရတယ္။ အိပ္ထဲမွာလဲ လမ္းတုန္းက စားမကုန္တဲ့ ပလာတာေတြ ပါဆယ္ထုပ္လာတာကို ၾကည့္ၿပီး ဒါက ဘာလဲတဲ့။ အဲဒါ ပရထားဆုိေတာ့ ဂိတ္ေစာင့္က ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးလုပ္ေနေလရဲ႕။ ေစတီေတာ္ကုိ အ၀င္အ၀ကေန လွမ္းျမင္လုိက္ရခုိက္မွာ အားရပါးရ ဓာတ္ပံုေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ ႐ုိက္ပစ္လုိက္တယ္။ ဓာတ္ပံု၀ါသနာပါတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ မွတ္တမ္းကို ျမတ္ႏုိးတာ။ ကုိယ့္ပံုကို ဓာတ္ပံု႐ုိက္ရတာ ၀ါသနာမပါဘူး၊ ဒီလုိ မွတ္တမ္း႐ုိက္ရတာေတာ့ ၀ါသနာပါတယ္။ ေစတီေတာ္ရဲ႕ ေရွ႕တည့္တည့္ အ၀င္မုတ္မေရာက္မီ ယာဘက္ေဘးမွာ ေက်ာက္သပိတ္ႀကီးတစ္လံုးရွိတယ္။ ေက်ာက္သားကုိ ထြင္းထုထားတဲ့ သပိတ္ႀကီးေပါ့။ သူတို႔ေခတ္က အဲဒီသပိတ္ႀကီးထဲ ဆြမ္းေတြ ေပါင္းထည့္ၾကဟန္တူပါတယ္။ ဒီသပိတ္ႀကီးကိုလဲ မွတ္တမ္းယူခဲ့ပါတယ္။ ထုိ႔ေနာက္ ေစတီေတာ္ကို ပထမဦးဆံုး လက္ယာရစ္ တစ္ပတ္ပတ္၍ ဖူးေျမာ္ၾကပါတယ္။ အျပင္ကတစ္ပတ္ပတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အတြင္းဘက္က တစ္ပတ္ပတ္ၾကတယ္။ အတြင္းဘက္တစ္ပတ္ပတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အေပၚပစၥယာတက္ၿပီး တစ္ပတ္ပတ္ၾကပါတယ္။
ေစတီေတာ္မွာ မုတ္တံဦးေလးခုရွိတယ္။ အ၀င္ေပါက္ေလးေပါက္ေပါ့။ အဲဒီအ၀င္ေပါက္ေတြက အေသာက မင္းႀကီးလက္ထက္ကရွိခဲ့တာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ ေနာက္မွ ဂုတၱမင္းမ်ားလက္ထက္မွ ထပ္မံတုိးခ်ဲ႕ထားတာလို႔ေျပာတယ္။ ဘုရားျဖစ္ေတာ္စဥ္ဗုဒၶ၀င္မ်ား၊ ဇာတ္ေတာ္မ်ားကုိ သ႐ုပ္ေဖာ္ထားတဲ့ ပန္းပုပံုမ်ားကုိ ေက်ာက္သားေပၚမွာထြင္းထုၿပီး မုတ္ေတြကုိ အလွဆင္ထားတာ။ မုတ္ေလးခု တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အႏုပညာလက္ယာမ်ားက မတူဘူး။ ဇာတ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္စဥ္မ်ားမတူဘူး။ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ေလ ၾကည့္မ၀ေအာင္ ျဖစ္ရေလပါပဲ။ မုတ္ဦးေတြကုိ ေရွ႕ဘက္ကေရာ ေနာက္ဘက္ကပါ ပန္းပုအႏုပညာလက္ရာမ်ားနဲ႔ ထြင္းထုထားတဲ့ ႐ုပ္ၾကြမ်ားကို ၾကည့္ရသည္ကလဲ အရသာတစ္မ်ိဳး။ မုတ္ဦးတည့္တည့္ကေန အတြင္းဘက္မွာ ေစတီနံရံကပ္လ်က္ထုထားတဲ့ ေက်ာက္သားဆင္းတုေတာ္တစ္ဆူစီ မုတ္ဦးတုိင္းမွာ ရွိတယ္။ အခ်ိဳ႕ဆင္းတုေတာ္မ်ားက ပကတိအတုိင္း ရွိေနေသးတယ္။ အခ်ိဳ႕ဆင္းတုေတာ္မ်ားကေတာ့ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္သူမ်ားက ခ်ိဳးဖဲ့ဖ်က္ဆီးထားလုိ႔ က်ိဳးပဲ့ေနတာေတြ ေတြ႕ရတယ္။ ပကတိအတိုင္း ရွိေနေသးတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္တစ္ဆူေရွ႕မွာပဲ ကုိယ္တတ္သမွ်ေလးေတြဆုိၿပီး ရွိခုိးလုိက္တယ္။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)။
ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ
No comments:
Post a Comment
Without insight meditation, it is incomplete to be a Buddhist.