သမုဒယသစၥာ (၄)

သမုဒယသစၥာက အေၾကာင္းသစၥာ၊ ဒုကၡသစၥာက အက်ိဳးသစၥာ။ သမုဒယသစၥာက ဆင္းရဲေၾကာင္း၊ ဒုကၡသစၥာက ဆင္းရဲက်ိဳး။ ဒုကၡသစၥာဆုိတာ ဆင္းရဲေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲက်ိဳးျဖစ္ေနတာသာ ျဖစ္တယ္။ ယခု လက္ရွိဘ၀ခႏၶာႀကီးဟာ အတိတ္က ဆင္းရဲေၾကာင္းေတြလုပ္ခဲ့လုိ႔ ရရွိပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ ဆင္းရဲက်ိဳးမွ်သာျဖစ္တယ္။ အတိတ္က သမုဒယလုပ္ခဲ့လုိ႔ ယခု ဒုကၡခံေနၾကရတယ္ဆုိရင္ မလြဲပါဘူး။ ဒီခႏၶာမ်ိဳး ဒုကၡသစၥာ တရားဆုိးႀကီးကုိ ဒုကၡသစၥာရယ္လုိ႔ မသိတဲ့အတြက္ အတိတ္က ေကာင္းမႈသမုဒယသစၥာေတြ ျပဳခဲ့ၾကေလေတာ့ ေကာင္းမႈေၾကာင့္ရရွိခဲ့တဲ့ခႏၶာႀကီးပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ခႏၶာမွန္လွ်င္ ဒုကၡသစၥာျဖစ္ေနသျဖင့္ ဆင္းရဲက်ိဳးတရားစုႀကီးမွ်သာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခႏၶာရေၾကာင္းသည္ သမုဒယသစၥာ၊ ဒုကၡရေၾကာင္းသည္ သမုဒယသစၥာ။ သမုဒယလုပ္စဥ္က ဒုကၡအက်ိဳးသာ ရမယ္ဆုိတာ မသိခဲ့ေတာ့ မသိတာနဲ႔ပဲ မသိသလုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျခင္းေၾကာင့္ ဒုကၡသုကၡေတြနဲ႔ ပက္ပင္းတုုိးေနၾကရျခင္းသာျဖစ္တယ္။ အမ်ားနားလည္ထားတာက ဒုကၡေရာက္မွ ဒုကၡလို႔ သိေနၾကတာပါပဲ။ သမုဒယျဖစ္စဥ္ကေတာ့ ဒါလုပ္ရင္ ဒုကၡေရာက္မယ္ဆုိတာ သိမွ မသိၾကတာကုိး။ သတိမွ မထားမိၾကတာကုိး။ ဒီလုိိ မသိၾကလုိ႔ ဒုကၡကုိ သတိမရတဲ့အခါ သမုဒယနဲ႔သာ ေပ်ာ္ေမြ႔ႏုိင္ၾကတာေပါ့။ ထင္သာေအာင္ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ “သမုဒယပုိးႀကိဳးေလးေတြ ေႏွာင္ဖြဲ႔မိိၿပီ ေမ” ဆုိတဲ့သီခ်င္းကုိ ဆင္ျခင္ၾကည့္ပါ။ ဒီလုိ ငုိၿငီးအက္ကြဲသံေတြထြက္ေနတာ ဘာမ်ားပါလိမ့္မလဲဆုိေတာ့ သူ ဒုကၡေရာက္ေနတာ။ ဒုကၡေရာက္ စိတ္နာက်ၿပီး ဆုိေနတဲ့အသံေလ။ ဒီလုိဒုကၡေရာက္မယ္ဆုိတာ ႀကိဳသိထားခဲ့ရင္ အေၾကာင္းသမုဒယေတြ သူဘယ္လုပ္ပါ့မလဲ။ သူ အေၾကာင္းလုပ္ခဲ့လုိ႔ အက်ိဳးဒုကၡခံစားေနရျခင္းမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ ဒီလုိ ဒုကၡခံစားရမွာကုိ ႀကိဳသိထားခဲ့ရင္ ဘယ္လုိလုပ္ သမုဒယေတြနဲ႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔ခဲ့ပါ့မလဲ။ ဒီလုိမသိတဲ့အခါ ေႏွာင္ဖြဲ႔မိၿပီး သမုဒယေၾကာင့္ပဲ ၀မ္းနဲပက္လက္ျဖစ္ေနရတာေပါ့။ ဒါ ဒုကၡေရာက္ေနတာမွ ဟုတ္ပါရဲ႕လား။ အထင္သာ အျမင္သာႀကီးပါ။ ဒီေတာ့မွ “အစက ႀကိဳသိခဲ့ရင္ ေမာင္ မခ်စ္ခဲ့ပါဘူး ေမ” လုိ႔ ဒုကၡသံ ျပန္ထြက္လာတာပါပဲ။ ကာမေတာ ဇာယေတ ေသာေကာ၊ ကာမေတာ ဇာယေတ ဘယံ- ဆုိတဲ့အတုိင္း ကာမေၾကာင့္ ေသာကျဖစ္၊ ကာမေၾကာင့္ပဲ ေဘးေတြ ရန္ေတြ အႏၲရာယ္ေတြျဖစ္ေနၾကရတာပါပဲ။ အဲဒီ ကာမဆုိတာ သမုဒယသစၥာေပါ့။ တဏွာ ေစရာ မေနသာ ေဖြရွာဆက္ရသည္- ဆုိတဲ့အတုိင္း တဏွာ ခုိင္းသမွ် ေစသမွ် လုပ္ေနၾကရတာပါပဲ။ ငါတုိ႔ေနရာ ဤကမၻာ တဏွာ အုပ္စုိးသည္-တဲ့။ သတၱ၀ါတုိင္းဟာ တဏွာသမုဒယရဲ႕ စုိးမုိးျခယ္လွယ္မႈကုိ ခံေနၾကရတာပါပဲ။ သာမန္မိ႐ိုးဖလာ ေန႐ုိးေနစဥ္အတုိင္းသာ ေနၾကမယ္ဆုိရင္ တဏွာေစၫႊန္ရာ လႈပ္ရွားေျပးလႊား လုပ္ကုိင္စားေသာက္ေနၾကရတာပါ။ တဏွာက စီးပြားရွာဆုိရင္လည္း ရွာရ၊ တဏွာက အေပါင္းအသင္းရွာဆုိရင္လည္း ရွာရ၊ တဏွာက ၾကင္ေဖာ္ၾကင္ဖက္ရွာဆုိရင္လည္း ရွာရနဲ႔ ရွာရင္းနဲ႔ ေမာ ေမာရင္းနဲ႔ ရွာေနၾကရတာဟာ တဏွာလက္ခ်က္ေၾကာင့္ပါပဲ။ အသက္မေသမခ်င္း တဏွာနဲ႔ေနေနၾကရၿပီး ေသေတာ့လည္း တဏွာနဲ႔ပဲ ေသၾကရေလေတာ့ တဏွာအုပ္စုိးတယ္ဆုိတာ ဟုတ္မွဟုတ္ပမလားလုိ႔ ေစာဒကတက္စရာ မလုိေလာက္ေအာင္ ရွင္းေနေတာ့တာပါပဲ။ ဒီလုိ တဏွာမကင္းသေရြ႕ ခႏၶာဆုိတာဟာလည္း မယူခ်င္ပါဘူးလုိ႔ ျငင္းလုိ႔ မရပါဘူး။ ခႏၶာကုိ ျငင္းလုိ႔မရေတာ့ ဒီခႏၶာၿပီး ေနာင္ခႏၶာျပန္ရဖုိ႔သာ ရွိေတာ့တယ္။ ေနာင္ခႏၶာျပန္ရျပန္ေတာ့ ဒုကၡျပန္ရတာပါပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ သတၱ၀ါေတြဟာ (၃၁)ဘံုမွာ သမုဒယနဲ႔ ဒုကၡ သစၥာႏွစ္ပါးနဲ႔ လွည့္ေနၾကတယ္။ သစၥာႏွစ္ပါးနဲ႔ပဲ သံသရာလည္ေနၾကရတယ္။ သမုဒယကၽြန္ျဖစ္ၿပီး သံသရာႏြံနစ္ေနၾကရတယ္။ ဒီသံသရာအလည္ရပ္ေအာင္ သမုဒယကုိ ျဖတ္မွ ျပတ္ေပလိမ့္မယ္။ ေျပာခ်င္တာက သတၱ၀ါအမ်ားစုဟာ ဒုကၡေရာက္မွပဲ သိၾကတယ္၊ သမုဒယ အေၾကာင္းလုပ္တုန္းကေတာ့ ဒုကၡေရာက္မွာကို ႀကိဳတင္တြက္ဆမလာခဲ့ၾကဘူးေပါ့။ သမုဒယ အေၾကာင္းျဖစ္စဥ္ကတည္းက ႀကိဳတင္၍သာ သိခဲ့ၾကမယ္ဆုိရင္ ဒုကၡေရာက္ေၾကာင္းပဲလုိိ႔ ႀကိဳသိထားလုိက္တာနဲ႔ သမုဒယကုိ မတည္ေထာင္ျဖစ္တဲ့အခါ အက်ိဳးျဖစ္တဲ့ ဒုကၡခံစားစရာလဲ လာမွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီအတုိင္းပါပဲ။ သံသရာမွာလည္း ဒုကၡေရာက္ေၾကာင္းလုိ႔ မသိတဲ့အခါ အ၀ိဇၨာဖံုးလႊမ္းခံထားရတာပါ။ ဒီလုိ ဒုကၡေရာက္ေၾကာင္းကုိ မသိေတာ့ သမုဒယအေၾကာင္းေတြ လုပ္ျဖစ္ေနၾကတာေပါ့။ မသိတဲ့အတုိင္း မသိသလုိ လုပ္ေနၾကတာဟာ သခၤါရတရားေတြပါပဲ။ ဒီ အ၀ိဇၨာနဲ႔ သခၤါရတရားဟာ သစၥာအားျဖင့္ သမုဒယသစၥာ။ သစၥာမွ မသိေသးရင္ေတာ့ လုပ္သမွ်ေတြ ေကာင္းေကာင္း ဆုိးဆုိး ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းေတြျဖစ္ေနမွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သမုဒယသစၥာလုိ႔ ေျပာရတာပါ။ ဒီလုိ သမုဒယသစၥာကုိ အတိတ္က တည္ေထာင္ခဲ့လုိ႔ပဲ အခု ဒုကၡသစၥာ ခႏၶာငါးပါး ရရွိထားၾကတာေပါ့။ ဒီလက္ရွိခႏၶာဟာ ဒုကၡသစၥာႀကီးပါပဲ။ ဒီခႏၶာႀကီးကုိလည္း အၿမဲမျပတ္ ႏွိပ္စက္တတ္လုိ႔ ဒုကၡသစၥာလုိ႔ မျမင္ေသးရင္ေတာ့ သမုဒယသစၥာေတြ ထပ္မံလုပ္ၾကေပလိမ့္ဦးမယ္။ သစၥာမွ မသိေသးသေရြ႕ လက္ရွိခႏၶာအေပၚမွာ ခင္မင္တဲ့ တဏွာ လာေနဦးမယ္။ သားခင္ သမီးခင္ ေဆြခင္ မ်ိဳးခင္ စီးပြားခင္တဲ့ တဏွာေတြ လာေနဦးမွာ။ လက္ရွိခႏၶာအေပၚမွာ အျပစ္မျမင္ေတာ့ ခ်စ္ခင္တဲ့ တဏွာ ဘယ္ခြါႏုိင္ပါ့မလဲ။ ခင္ရင္းနဲ႔ စြဲလန္း၊ စြဲလန္းေတာ့ ဥပါဒါန္ျဖစ္။ ဥပါဒါန္ျဖစ္ေတာ့ ကာယကံနဲ႔ ျပဳလုပ္ၾက ၀စီကံနဲ႔ ေျပာဆုိၾက မေနာကံနဲ႔ ႀကံစည္ၾကနဲ႔ လုပ္သမွ်ေတြက ကံဆုိတဲ့ ေနာင္ခႏၶာ ရေၾကာင္းေတြ စုေဆာင္းေနၾကျပန္တယ္။ ဒီေတာ့ ကံဆုိတာ ေကာင္းတဲ့ကံေတြေရာ မေကာင္းတဲ့ကံေတြေရာ မေသမခ်င္း စုေနမွာပဲ။ ဒီကံေတြထဲကေနၿပီးေတာ့ ေသခါနီး ထင္ျမင္လာတဲ့ ကံ၊ ကမၼနိမိတ္၊ ဂတိနိမိတ္ တစ္ခုခုကေန ေနာင္ခႏၶာနဲ႔ ဆက္စပ္ေပးလုိက္ေတာ့ ကမၼဘ၀ပစၥာ ဇာတိဆုိၿပီး ဟုိဘက္ဘ၀ ဇာတိ ပဋိသေႏၶ ခႏၶာငါးပါး ျပန္ရျပန္တယ္။ ေကာင္းတဲ့ ကံ၊ ကမၼနိမိတ္၊ ဂတိနိမိတ္ တစ္ခုခုထင္ျမင္လာလုိ႔ရွိရင္ေတာ့ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ သူက သုဂတိခႏၶာဆက္စပ္ေပးလုိက္လုိ႔ သုဂတိဘ၀ ေရာက္ခြင့္ရွိတယ္။ မေကာင္းတဲ့ ကံ၊ ကမၼနိမိတ္၊ ဂတိနိမိတ္တစ္ခုခုကမ်ား ဆက္စပ္ေပးလုိက္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ျဖင့္ သြားေလေရာ့ အပါယ္။ ခႏၶာရလုိ႔ ဒုကၡေရာက္ရတာက တစ္မ်ိဳး၊ အပါယ္က်လုိ႔ အပါယ္ဒုကၡခံရတာက တစ္မ်ိဳး။ ဒုကၡသစၥာႏွစ္ထပ္ကြမ္းပဲ၊ အလူးအလဲ ခံေလဦးေရာ့။ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံေတြ ျဖစ္ေနေလသမွ် ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းေတြ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းမွန္သမွ်ဟာလည္း သမုဒယသစၥာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ခႏၶာဒုကၡသစၥာျဖစ္တယ္ဆုိတာ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ ယံုေအာင္ အ႐ႈဉာဏ္နဲ႔ မျပတ္႐ႈမွတ္ေပးေနဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ဒီလုိ ႐ႈမွတ္ေပးေနမယ္ဆုိရင္ ဒီခႏၶာရဲ႕ မၿမဲတဲ့သေဘာ ဆင္းရဲတဲ့သေဘာ အစုိးမရတဲ့သေဘာ တင့္တယ္မႈမရွိတဲ့သေဘာေတြ တစိမ့္စိမ့္ေတြးရင္း တေရးေရးျမင္လာပါလိမ့္မယ္။ ျမင္လာသည္ႏွင့္အမွ် ဒုကၡသစၥာပဲဆုိတာ ကုိယ္တုိင္ၾကည့္လုိ႔ သိလာတဲ့ ကုိယ္တုိင္သိျဖစ္လာမွာပါ။ သူေျပာ လူေျပာအသိမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီလုိ ကုိယ္တိုင္ၾကည့္လုိ႔ ကုိယ္တုိင္ သိလာတဲ့အခါ ဒီခႏၶာဟာ ဒုကၡသစၥာပဲလုိ႔ သေဘာေပါက္လာမွာျဖစ္ၿပီး ဒုကၡသစၥာခႏၶာမွန္းသိေနၿပီဆုိရင္ေတာ့ ဒီခႏၶာအေပၚ ခင္မင္တြယ္တာတဲ့ တဏွာ ဘယ္လာႏုိင္ပါေတာ့မလဲ။ ခင္စရာမင္စရာ အကြက္အခ်က္တစ္ခုမွ မရွိတာပဲ။ ဒီခႏၶာမွ မခင္မင္ မတြယ္တာေတာ့ဘူးဆုိရင္ ေနာင္ဘ၀ ေနာင္ခႏၶာဆုိတာေတြကိုလည္း ဘယ္လုိခ်င္ပါေတာ့မလဲ။ ဒီေတာ့ လက္ရွိခႏၶာခင္မင္တဲ့ တဏွာလည္း ကင္း၊ ေနာင္ခႏၶာခင္မင္တဲ့တဏွာလည္း မလာေတာ့ဘူးဆုိရင္ ခႏၶ၀န္ ဒုကၡ၀ိပါက၀ဋ္မွ ကၽြတ္ေရး လြတ္ေရးအတြက္ပဲ အလုပ္ေတြ လုပ္ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။ လုပ္သမွ် ခႏၶာလြတ္ေၾကာင္းတရားေတြခ်ည္းပဲျဖစ္ေနမယ္။ ဒီလုိအသိ ဒီလုိဉာဏ္ရွိေနၿပီဆုိရင္ အကုသုိလ္ေတြ ဘယ္လုပ္ျဖစ္ေတာ့မလဲ။ ကုသုိလ္ေတြကုိသာ လုပ္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေပေတာ့မယ္။ လုပ္သမွ် ကုသုိလ္ေတြကုိလည္း ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းအတြက္ လုပ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဒီလက္ရွိခႏၶာကဲ့သို႔ အခုၾကည့္ အခုျမင္ေနရတဲ့ ဒုကၡမ်ိဳးေတြကုိ အခုလည္းမလုိခ်င္ ေနာင္လည္းမရခ်င္လုိ႔ ကုသိုလ္ျပဳပါ၏လုိ႔ ဉာဏ္ေလးသြင္းၿပီးျပဳလုပ္မယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ျပဳတဲ့ ကုသုိလ္ေတြဟာ ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းအတြက္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ခႏၶာ၀န္ ဒုကၡ၀ိပါက၀ဋ္မွ ကၽြတ္ရာ နိဗၺာန္အေထာက္အပံ့သာ ျဖစ္သြားေပလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့မွ ကုိယ္ျပဳတဲ့ကံတရားဟာ ခႏၶာရေၾကာင္း သမုဒယသစၥာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း မဂၢသစၥာအျဖစ္ေျပာင္းလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုသုိလ္ျပဳတဲ့အခါ ခႏၶာရေၾကာင္းအတြက္ ျပဳမယ္ဆုိရင္ သမုဒယသစၥာ၊ နိဗၺာန္ရေၾကာင္းအတြက္ ျပဳမယ္ဆုိရင္ မဂၢသစၥာလုိိ႔ နားလည္ထားၿပီး ကုိယ္ျပဳသမွ် ကုသုိလ္ေတြကုိ မဂၢသစၥာျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားျပဳလုပ္တတ္ၾကဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္ေတာ့ လုပ္တာပဲ။ ခႏၶာရေၾကာင္း၊ ေနာင္ဘ၀ေကာင္းစားေရးေလာက္သာ အေလးေပးျပဳေနၾကမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒုကၡသစၥာရဲ႕အေၾကာင္း သမုဒယသစၥာတည္ေထာင္ေနတာသာ ျဖစ္တယ္လုိ႔ မွတ္ထားလုိက္ပါ။ ေနာင္ဘ၀ေကာင္းစားေရးကုိေဘးခ်ိတ္၊ နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ ဒုကၡခပ္သိမ္း ကင္းၿငိမ္းေရးအတြက္သာျဖစ္ေစဖုိ႔လုိအပ္ပါတယ္။ ဒီလုိျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ကလည္း ကုိယ့္ခႏၶာကုိယ္ ဒုကၡသစၥာပဲလုိ႔ အမွန္အတုိင္း ဉာဏ္နဲ႔ျမင္ေအာင္ သိေအာင္ တဒဂၤ တစ္ခဏေလာက္ေတာ့ ႐ႈမွတ္ဆင္ျခင္ၾကည့္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ “ေအာ္- ဘယ္ဟာမွ မၿမဲပါလား၊ ခႏၶာဟာ ဒုကၡသစၥာဆုိတာ ဟုတ္ပါလား”လုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ကို ၾကည့္ေပးရမွာပါ။ ဒီလုိၾကည့္လုိက္လုိ႔ ျမင္တဲ့အခိုက္မွာမွ အခုၾကည့္လုိ႔ အခုျမင္ေနရတဲ့ လက္ရွိဒုကၡသစၥာ ခႏၶာငါးပါးမွ လြတ္လုိကၽြတ္လုိ၍ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ ျပဳပါ၏လုိ႔ ကုသုိလ္ေတြလုပ္တဲ့အခါ ကုိယ္ျပဳတဲ့ကုသုိလ္က ဒုကၡေရာက္ေၾကာင္း သမုဒယသစၥာမဟုတ္ေတာ့ဘဲ၊ ဒုကၡလြတ္ေၾကာင္း နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း မဂၢသစၥာသာ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ

ေႏြရာသီ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္း

မတ္လ (၁၂) ရက္ေန႔မွ မတ္လ (၂၇) ရက္ေန႔အထိ ကေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ ယဥ္ေက်းလိမၼာသင္တန္းဖြင့္လွစ္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တတိယတန္းမွ န၀မတန္းအထိ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား မည္သူမဆုိ တက္ေရာက္ႏုိင္ပါေၾကာင္း ေၾကညာအပ္ပါသည္။

သင္တန္းခ်ိန္- နံနက္ (၈)နာရီမွ (၁၀)နာရီအထိ။

သင္တန္းကာလ - (၁၂-၃-၂၀၁၂)ရက္ေန႔မွ (၂၇-၃-၂၀၁၂) ရက္ေန႔အထိ စုစုေပါင္း (၁၅) ရက္။

သင္တန္းေနရာ- ျမကၽြန္းသာမုိးကုတ္ရိပ္သာ (တရားစဥ္ႏွင့္လုပ္ငန္းစဥ္ ျပန္႔ပြားေရးဌာန)

ရတနာကၽြန္းရိပ္သာ၊ သုနႏၵာလမ္း၊ (ဋ) ရပ္ကြက္၊ ေျမာက္ဥကၠလာပ၊ ရန္ကုန္

ဖုန္း- ၀၀၉၅-၁-၆၉၁၅၅၃

မွတ္ခ်က္။ ။ (၁) ႀကိဳတင္၍လည္း စာရင္းေပးသြင္းႏုိင္ပါသည္။ ႀကိဳတင္စာရင္း မေပးသြင္းႏုိင္ပါက ဖြင့္လွစ္မည့္ေန သင္တန္းခ်ိန္အမီ အေရာက္လာပါ။ သင္တန္းသား ဦးေရ အကန္႔အသတ္မရွိ လက္ခံပါသည္။

(၂) သင္တန္းကာလတြင္ ေန႔စဥ္ မုန္႔ေကၽြးမည္ျဖစ္ၿပီး သင္တန္းေအာင္သူမ်ားကုိလည္း ဆုအသီးသီးေပးအပ္မည္ျဖစ္သည့္အျပင္ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ ဆုရရွိေသာ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ားအားလည္း အထူးဆုမ်ား ေပးအပ္မည္ျဖစ္သည္။

သင္တန္းမွဴးဆရာေတာ္

ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ

သမုဒယသစၥာ (၃)

ပဋိစၥသမုပၸါဒ္ေဒသနာေတာ္အလုိ သမုဒယသစၥာအရ အ၀ိဇၨာ သခၤါရႏွစ္ပါးကလည္း သမုဒယသစၥာ၊ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကမၼဘ၀တုိ႔ကလည္း သမုဒယသစၥာပါပဲ။ ဒုကၡသစၥာမသိတာဟာ အ၀ိဇၨာ လုိ႔ပဲ အက်ဥ္းေျပာၾကပါစုိ႔။ မသိသလုိျပဳလုပ္တာက သခၤါရ။ မသိတာနဲ႔ မသိတဲ့အတုိင္း မသိသလုိျပဳလုပ္တာကုိ သမုဒယသစၥာလုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္။ ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာကုိ ဒုကၡသစၥာလုိ႔ မသိတဲ့အခါ ေနာင္ဘ၀ ေနာင္ခႏၶာကုိလည္း ဒုကၡသစၥာလုိ႔ သိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလုိမသိတဲ့အခါမွာ ဒီဘ၀ဒီခႏၶာကုိလည္း ခင္မင္၊ ေနာင္ဘ၀ေနာင္ခႏၶာကုိလည္း လုိခ်င္ေနမွာ အမွန္ပါပဲ။ လက္ရွိခႏၶာကို ခင္မင္ ေနာင္ခႏၶာကုိ လုိခ်င္မႈေတြနဲ႔ ကုသုိလ္ျဖစ္ေစ အကုသုိလ္ျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ေနၾကမယ္ဆုိရင္ ဒါဟာ မသိသလုိျပဳလုပ္တာပါပဲ။ ကုသုိလ္သခၤါရေတြေၾကာင့္ ေကာင္းတဲ့ခႏၶာ သုဂတိခႏၶာရမယ္၊ အကုသုိလ္သခၤါရေတြေၾကာင့္ မေကာင္းတဲ့ခႏၶာ ဒုဂၢတိခႏၶာရမယ္။ ဒီေတာ့ မသိေတာ့ မသိသလုိလုပ္၊ မသိသလုိလုပ္ေတာ့ ခႏၶာရေၾကာင္းျဖစ္၊ ခႏၶာရေၾကာင္းျဖစ္တာဟာ သမုဒယသစၥာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အ၀ိဇၨာနဲ႔ သခၤါရဟာ သမုဒယသစၥာလုိ႔ ဘုရားေဟာေတာ္မူတာေပါ့။

လက္ရွိခႏၶာ ဒုကၡသစၥာလို႔မွ မျမင္ႏုိင္ရင္ ဒီခႏၶာကုိ ခင္မင္မႈဆုိတာ လာၿမဲပဲ။ ခင္မင္တာက တဏွာ၊ ခင္ေတာ့ စြဲလန္း၊ စြဲလန္းတာက ဥပါဒါန္၊ စြဲလန္းေတာ့ ျပဳလုပ္၊ ျပဳလုပ္တာက ကမၼဘ၀။ လက္ရွိခႏၶာကုိလည္း ခင္မင္စြဲလန္းလ်က္ ကမၼဘ၀ဆုိတဲ့ ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံဆုိတဲ့ ကံသံုးပါးကုိလည္း အားထုတ္လ်က္ေနသျဖင့္ ထုိကံေတြမွန္သမွ်ဟာ ေနာင္ဘ၀ ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းေတြ ျပန္ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံေတြဟာလည္း သမုဒယသစၥာလုိ႔ ေဟာေတာ္မူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ လက္ရွိခႏၶာကေန ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္း သမုဒယသစၥာေတြေပါက္ဖြားလာတယ္ဆုိရင္လည္း မလြဲပါဘူး။ လက္ရွိ ရ ထားတဲ့ခႏၶာက ဒုကၡသစၥာ၊ ဒီဒုကၡသစၥာ ခႏၶာငါးပါးက ထပ္မံေပါက္ဖြားလာတဲ့ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံေတြက သမုဒယသစၥာေပါ့။

၀ိပႆနာလုပ္ငန္းခြင္မွာ ဒီလုိ တဏွာ ဥပါဒါန္္ ကံေတြ မေပၚေအာင္ ဘယ္လုိ အသံုးခ်မလဲဆုိတာေမးစရာ ရွိလာပါတယ္။ ကာမဂုဏ္အာ႐ံုငါးေတြ႕ရင္ သဘာ၀အရ ခင္စရာအာ႐ံုဆုိ ခင္မင္မွာျဖစ္ၿပီး မုန္းစရာအာ႐ံုဆုိ မုန္းမိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ေတာ့ တဏွာ၊ မုန္းေတာ့ ေဒါသ။ ဒီလုိသာ သဘာ၀စိတ္ကို သဘာ၀အတုိင္း လႊတ္ထားလုိက္မယ္ဆုိရင္ တဏွာနဲ႔ ေဒါသ ကိေလသာေတြပဲျဖစ္ေနၿပီး ဒီကိေလသာေတြဟာ သမုဒယသစၥာေတြပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။ ဒီလုိ တဏွာ ေဒါသမလာေအာင္ ဘယ္လုိတားဆီးမလဲဆုိရင္ မဂ္နဲ႔ တားမွ ဆီးမွ ရပါလိမ့္မယ္။ အာ႐ံုတစ္ခုခုကို ျမင္လုိ႔ တပ္မက္စရာျဖစ္ေစ စက္ဆုပ္စရာျဖစ္ေစ မလာေအာင္ အာ႐ံုရဲ႕ အရွိသေဘာကုိၾကည့္ၿပီး အျပစ္ျမင္ေအာင္ ႐ႈေပးရပါတယ္။ အျပစ္ဆုိတာ ဒီအာ႐ံုရဲ႕ မၿမဲတဲ့သေဘာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့သေဘာပါပဲ။ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ၊ အသုဘ တစ္ခုခုျမင္ေအာင္ ဆင္ျခင္ေပးရတာေပါ့။ ျမင္တဲ့အခါ ျမင္ရတဲ့အာ႐ံုကုိလည္း ႐ႈေပးလုိ႔ရတာပါပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ျမင္စိတ္ကုိလည္း ႐ႈေပးလုိ႔ရတာပါပဲ။ ကုိယ္နဲ႔ အဆင္ေျပရာကုိ ႐ႈေပးလုိက္ေပါ့။ ျမင္ရတဲ့အာ႐ံုကုိ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ အသုဘဆုိက္ေအာင္ ႐ႈ၊ သုိ႔မဟုတ္ ျမင္စိတ္ကုိ႐ႈ။ ျမင္စိတ္ကုိ သေဘာမိေအာင္ ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ ျမင္စိတ္ဟာ အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လုိ႔ ေပၚေနတာသာ ျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းခ်ဳပ္ရင္ သူလဲခ်ဳပ္ရတာပဲ။ အဆင္းနဲ႔ မ်က္စိ ဆုိတဲ့ အာ႐ံုဒြါရတုိက္လုိ႔သာ ျမင္စိတ္ေပၚေနျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ အဆင္းနဲ႔ မ်က္စိက အေၾကာင္း၊ ျမင္စိတ္က အက်ိဳး။ အေၾကာင္းသိမ္းရင္ အက်ိဳးသိမ္းတာပါပဲ။ အေၾကာင္းပ်က္ရင္ အက်ိဳးလည္း ပ်က္တာပါပဲ။ ျမင္စိတ္ဟာ ငါျမင္လုိက္တာမဟုတ္ပါလား။ ျမင္စိတ္ကေလး ေပၚလာတာပါလားလုိ႔ ဆင္ျခင္လုိက္ႏုိင္ရင္ ျမင္စိတ္အေပၚမွာမွီၿပီး ငါျမင္တယ္ဆုိတဲ့ ငါစြဲျပဳတ္ပါတယ္။ ျမင္စိတ္အေပၚမွာ ငါစြဲဆုိတာ သကၠာယဒိ႒ိ။ ျမင္စိတ္က သကၠာယ၊ ငါစြဲက ဒိ႒ိ၊ ေပါင္းလုိက္ေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိ။ အပါယ္ပုိ႔တယ္ဆုိတာ သကၠာယက ပုိ႔တာမဟုတ္ဘူး၊ ျမင္စိတ္က ပုိ႔တာမဟုတ္ဘူး။ ဒိ႒ိဆုိတဲ့ ငါစြဲက ပုိ႔တာ။ ဒီေတာ့ ဒီလုိိ အပါယ္ပို႔မယ့္ ဒိ႒ိကိေလသာမ၀င္ေအာင္ အမွန္ျမင္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဒိ႒ိ၀င္ေနလုိိ႔ ငါစြဲထင္ေနသမွ်ေတာ့ ျမင္လွ်င္ ခင္မွာပါပဲ၊ ခင္လွ်င္ စြဲလန္းမွာပါပဲ။ စြဲလန္းေတာ့ အားထုတ္။ ဒီလုိနဲ႔ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံေတြျဖစ္၊ ဒါေတြဟာ ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းတရားေတြျဖစ္လုိ႔ သမုဒယသစၥာ။ ျမင္စိတ္ကုိ အကဲခတ္လုိက္ေတာ့ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ေပၚလာတဲ့အက်ိဳးတရားပဲ။ အာ႐ံုဒြါရတုိက္လုိ႔ ေပၚလာတာပဲ။ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္မွ ေပၚလာတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔အေၾကာင္းေၾကာင့္သာလွ်င္ ေပၚလာရတာျဖစ္တယ္။ ဖန္ဆင္းရွင္ေၾကာင့္ေပၚလာရတာ ဘာညာဆုိတာေတြ မဟုတ္ဘူး။ အေၾကာင္းကုိသိေတာ့ ဒီလုိအယူေတြရွင္းသြားတယ္။ သံသယကင္းသြားတယ္။ ဒီလုိ သံသယကင္းေတာ့ သံသယစိတ္ ၀ိစိကိစၧာ စင္တယ္။ ျမင္စိတ္ကုိ အကဲခတ္ရင္းမွာပဲ ျမင္စိတ္ေလးဟာ ပ်က္ခ်ိန္တန္ေတာ့ ပ်က္သြားတာ ေတြ႔လုိက္ရတယ္ဆုိရင္ ျမင္စိတ္ကေလး ေပၚတာလည္းသိ၊ ပ်က္တာလည္း သိတယ္။ ငါေပၚတာမဟုတ္၊ ငါ့စိတ္ေပၚလာတာလည္းမဟုတ္၊ ျမင္စိတ္ေပၚလာတာသာျဖစ္သလုိ ငါပ်က္တာလည္း မဟုတ္၊ ငါ့စိတ္ပ်က္တာလည္း မဟုတ္၊ ျမင္စိတ္ပ်က္တာသာျဖစ္တယ္။ ဒီလုိ အျမင္ရွင္းေနရင္ ျမင္စိတ္အေပၚမွာ ငါစြဲ၀င္စရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ သကၠာယဒိ႒ိစင္တယ္။ အေၾကာင္းအက်ိဳးသိေတာ့ ၀ိစိကိစၧာ စင္တယ္။ ျဖစ္တာကုိသိေတာ့ မျပတ္လုိ႔ျဖစ္တာ၊ ျပတ္ရင္မျဖစ္ဘူး။ အျပတ္အယူ ဥေစၧဒဒိ႒ိစင္တယ္။ ပ်က္တာကုိသိေတာ့ မၿမဲလုိ႔ပ်က္တာ၊ ၿမဲရင္မပ်က္ဘူး။ သႆတဒိ႒ိစင္တယ္။ ဒီေတာ့ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေနရင္ ဒိ႒ိ ၀ိစိကိစၧာ စင္ေနတယ္။ ဒီဒိ႒ိ ၀ိစိကိစၧာဆုိတာဟာလည္း ကိေလသာေတြပါပဲ။ ကိေလသာေတြဆုိတာဟာလည္း ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းေတြျဖစ္လုိ႔ သမုဒယသစၥာပါပဲ။ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေနသမွ် ျမင္စရာအာ႐ံုအေပၚမွာလည္း ခင္မင္စြဲလန္းမွာမဟုတ္ေတာ့သလုိ ျမင္စိတ္အေပၚမွာလည္း ခင္မင္စြဲလန္းမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ျဖစ္လုိက္ ပ်က္လုိက္နဲ႔ အျပစ္ကုိသာ ျမင္ေနတဲ့အတြက္ ခင္မင္စရာ တဏွာဆုိတာမလာေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဒါသေတာ့ မလာႏုိင္ဘူးလားဆုိရင္ ေဒါသကလည္း ျဖစ္ပ်က္ေနာက္က ျဖစ္မွန္းပ်က္မွန္းသိေနတဲ့ ဉာဏ္လုိက္ေနေတာ့ လာခြင့္မရရွာပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေလာဘ ေဒါသေတြလာခြင့္မရေအာင္ ျမင္စိတ္ေနာက္က သိေနတဲ့ဉာဏ္စိတ္ေပၚေအာင္ အားထုတ္ေနမယ္ဆုိရင္ ေလာဘ ေဒါသ ကိေလသာေတြ ၿငိမ္းေနပါတယ္။ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံေတြ ခ်ဳပ္ေနပါတယ္။ တဒဂၤခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနတာေပါ့။ မဂ္၀င္ေနခုိက္ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနတယ္။ ဒီလုိ ကိေလသာ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနေအာင္ ျဖစ္ပ်က္ မဂ္ကုိက္ေအာင္လုပ္ေနဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ ျမင္စိတ္က ျဖစ္ပ်က္၊ သိတာက မဂ္။ ဒီလုိေလး ကုိက္ေနတာကုိ ဆုိလုိပါတယ္။ ျမင္စိတ္က ျဖစ္ပ်က္၊ ျဖစ္ပ်က္က ဒုကၡသစၥာ။ သိတာက မဂ္၊ မဂၢသစၥာ။ ဒီလုိ ျဖစ္ပ်က္မဂ္ကုိက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ မဂ္၀င္ေနခုိက္ ဒိ႒ိ ၀ိစိကိိစၧာ ကိေလသာေတြ ေသေနမွာျဖစ္ၿပီး မဂ္ေနရာ လာမယ့္ တဏွာ ဥပါဒါန္ ကံေတြလည္း မလာေသာအားျဖင့္ ခ်ဳပ္ေနပါတယ္။ ဒါဟာ ျဖစ္ပ်က္ မဂ္ ကုိက္ေနေအာင္ လုပ္ရျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးတရားေတြပါပဲ။ အခုရွင္းျပလုိက္တာက ျမင္စိတ္ကုိ အေျခခံၿပီး ရွင္းျပလုိက္တာပါ။ ဒီနည္းအတုိင္း ၾကားစိတ္၊ နံစိတ္၊ စားစိတ္၊ ေတြ႕ထိစိတ္ေတြ ေတြးေတာစိတ္ေတြကိုလည္း ျဖစ္ပ်က္သာ ႐ႈေပးလုိက္ပါ။ ကိေလသာဆုိတဲ့ သမုဒယသစၥာဟာ မဂ္ေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ၿပီး ေသေနပါလိမ့္မယ္။ ႐ုပ္႐ႈ႐ႈ ေ၀ဒနာ႐ႈ႐ႈ ဒီအတုိင္းပဲ ကိေလသာေတြ ေသေနပါလိိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဂ္ဟာ ကိေလေသ မာေရႏၲီတိ မေဂၢါ- ဆုိတဲ့အတုိင္း ကိေလသာကုိသတ္ေပးပါတယ္။ နိဗၺာန္သုိ႔ ေရာက္ေအာင္လည္း ပုိ႔ေပးပါတယ္။ ဒီလုိသာ မဂ္နဲ႔ မသတ္ဘူးဆုိရင္ ေပၚလာတဲ့ ကိေလသာေတြဟာ သမုဒယသစၥာျဖစ္ေနပါတယ္။ ေနာင္ခႏၶာရေၾကာင္းေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ စံေက်ာင္းေတာ္

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့သည့္ ေက်ာင္းေဆာင္ (မိုးကုတ္ၿမိဳ႕၊ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားပရိ၀ုဏ္အတြင္း)

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး တရားေဟာ တရားျပ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့သည့္ ဓမၼာ႐ံုႀကီး (မုိးကုတ္ၿမိဳ႕ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားအတြင္း မဂၤလာတုိက္)

(၂၇-၁-၂၀၁၂) မိုးကုတ္ၿမိဳ႕သုိ႔ သြားေရာက္ တရားေဟာစဥ္က ႐ုိက္ကူးခဲ့သည့္ပံုမ်ား

သမုဒယသစၥာ (၂)

သမုဒယသစၥာအရ တဏွာသံုးမ်ိဳးဆုိတာ ေျပာခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ တကယ့္၀ိပႆနာလုပ္ငန္းခြင္မွာ နားလည္ေအာင္ ထပ္မံ ေျပာျပလုိပါေသးတယ္။ အဆင္း အသံ အနံ႔ အရသာ ေတြ႔ထိစရာ ဆုိတဲ့ ကာမဂုဏ္ အာရံုငါးပါးကုိ သာယာတပ္မက္တာကို ကာမတဏွာလုိ႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ သာယာတပ္မက္တာလည္းဆုိရင္ ရုပ္နာမ္အေပၚမွာ ငါစြဲ သူစြဲ စတဲ့ အထင္မွား အျမင္မွား သကၠာယဒိ႒ိေၾကာင့္ ရုပ္နာမ္ကုိ ရုပ္နာမ္လုိ႔ အမွန္အတုိင္း မျမင္ႏုိင္ဘဲ သကၠာယဒိ႒ိစြဲျဖင့္႐ႈျမင္သံုးသပ္ေနၾကတဲ့အခါ သာယာတပ္မက္မႈဆုိတာ အလုိလုိ ေပၚလာတတ္တာပါပဲ။ ဒီအာ႐ံုေတြ ေတြ႔တဲ့အခါ သာယာမႈမရွိေအာင္ အာ႐ံုကုိေသာ္လည္း ျဖစ္ပ်က္႐ႈ၊ ေပၚလာတဲ့ စိတ္ကုိေသာ္လည္း ျဖစ္ပ်က္႐ႈေပးလုိက္ရပါတယ္။ ျဖစ္တာလည္း သိ၊ ပ်က္တာလည္း သိေနေတာ့ မၿမဲတဲ့သေဘာတရား ထင္ျမင္လာၿပီး တပ္မက္မႈ ႏွစ္သက္မႈဆုိတာေတြ မလာႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ျမင္ရတဲ့အဆင္းကလည္း ငါမဟုတ္၊ ျမင္စိတ္လည္း ငါမဟုတ္၊ ျဖစ္တဲ့သေဘာကလည္း ငါမဟုတ္၊ ပ်က္တဲ့သေဘာကလည္း ငါမဟုတ္ဆုိတာ အလုိလုိ သိျမင္သေဘာေပါက္လာခဲ့ရင္ ငါစြဲ သကၠာယဒိ႒ိဟာလည္း ႐ႈရင္းျဖင့္ေပ်ာက္သြားၿပီး အာ႐ံုအေပၚမွာ သာယာတဲ့ ကာမတဏွာလည္း လာခြင့္မရွိ၊ ေပၚခြင့္ ျဖစ္ခြင့္မရွိေတာ့ပါဘူး။

ဘ၀တဏွာဆုိတာ ဘံုဘ၀ကုိ သာယာတပ္မက္ေနတာ၊ လူျဖစ္ရင္ လူ႔ဘ၀နဲ႔ေပ်ာ္၊ နတ္ျဖစ္ေတာ့ နတ္ဘ၀နဲ႔ေပ်ာ္ေနတာ စသည္ေပါ့။ ဒီလုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနၿပီး သာယာယစ္မူးေနၾကတာဟာလည္း ကုိယ့္ဘ၀ ကုိယ္ ၿမဲတယ္ထင္ေနတဲ့ သႆတအျမင္ေၾကာင့္ပါပဲ။ တကယ့္လက္ေတြ႔လုပ္ငန္းခြင္အေနနဲ႔ ေျပာျပရရင္ ခ်မ္းသာတဲ့ သုခေ၀ဒနာေပၚတယ္ဆုိပါစုိ႔။ ခ်မ္းသာတဲ့သုခေ၀ဒနာကုိ ဒီလုိေလးပဲ ၾကာရွည္ တည္တံ့ေနေစခ်င္တာဟာ လူတုိင္းရဲ႕ သဘာ၀ပါ။ ဒီလုိဆႏၵဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရတာလည္းဆုိရင္ သုခေ၀ဒနာေလး ပ်က္သြားမွာကုိ မလုိလားလုိ႔၊ ဆက္လက္ျဖစ္တည္ေနေစခ်င္လုိ႔ပါပဲ။ ဒါဆုိရင္ သုခေ၀ဒနာေလး ျဖစ္ေနတာကုိ ၿမဲေစလုိတာေပါ့။ ဒါဟာ အျဖစ္ကုိ သာယာတဲ့ ဘ၀တဏွာျဖစ္ပါတယ္။ ၿမဲေစလုိတဲ့ဆႏၵက သႆတဒိ႒ိအယူေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀တဏွာက သႆတဒိ႒ိနဲ႔ တြဲျဖစ္ေလ့ရွိတယ္လုိ႔ ဆုိရတာပါ။ အျဖစ္ကုိ သာယာမယ္ဆုိရင္ သႆတလည္းျဖစ္၊ ဘ၀တဏွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလုိမျဖစ္သင့္တာေတြ မျဖစ္ရေလေအာင္ သုခေ၀ဒနာေပၚလာရင္လည္း သူ႔ရဲ႕ ျဖစ္သေဘာနဲ႔ ပ်က္သေဘာကုိ ထိထိမိမိ သိျမင္သေဘာေပါက္ေအာင္ စူးစူးစုိက္စုိက္ ႐ႈရပါတယ္။ ပ်က္တာကုိ ပ်က္တဲ့အတုိင္းေလး ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေနရင္ အျဖစ္ကုိ မသာယာေတာ့တဲ့အခါ တဏွာလည္း လာမွာမဟုတ္ေတာ့သလုိ သႆတဒိ႒ိလည္း အလုိလုိ ကြာသြားပါလိမ့္မယ္။ အျဖစ္ကုိသာယာတာက ဘ၀တဏွာ၊ အျဖစ္ကုိသာယာတဲ့တဏွာနဲ႔ တြဲျဖစ္တဲ့ဒိ႒ိက သႆတဒိ႒ိ။ ဒီသႆတဒိ႒ိစင္ေအာင္ အပ်က္ကုိ ျမင္ေအာင္ ႐ႈေပးရပါတယ္။ အပ်က္ျမင္မွ အျဖစ္ကုိ မခင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အျဖစ္ကုိသာယာတဲ့တဏွာနဲ႔တြဲျဖစ္တဲ့ တည္ၿမဲအယူစင္ဖုိ႔ အပ်က္ကုိျမင္ေအာင္ ႐ႈ။ အျပန္အားျဖင့္ အပ်က္ကုိသာယာတဲ့ တဏွာနဲ႔တြဲျဖစ္တဲ့ အျပတ္အယူစင္ဖုိ႔ အျဖစ္ကုိ ျမင္ေအာင္႐ႈ။

ေနာက္တစ္ခုက ၀ိဘ၀တဏွာ။ ဘ၀ျပတ္တာကုိ အလုိရွိတဲ့တဏွာေပါ့။ အလုိရွိတာက တဏွာ၊ အျပတ္ကို သေဘာက်တာက ဒိ႒ိ။ ဒီဒိ႒ိကုိ ဥေစၧဒဒိ႒ိလုိ႔ ဆုိတယ္။ လက္ေတြ႔သေဘာနဲ႔ ေျပာျပရရင္ ဆင္းရဲတဲ့ေ၀ဒနာ ခံစားရတဲ့အခါ ဒုကၡေ၀ဒနာေပၚေနတာပါပဲ။ ဒီီလုိိ ဒုကၡေ၀ဒနာမ်ိဳးက်ေတာ့ ဘယ္သူမွမခံစားခ်င္ၾကပါဘူး။ ဒီဒုကၡ အျမန္ေပ်ာက္ေစခ်င္တာဟာ သတၱ၀ါတုိင္းရဲ႕ အာသီသပါပဲ။ ဒီေတာ့ အပ်က္ကုိသာယာတာက ၀ိဘ၀တဏွာ၊ အျပတ္အယူက ဥေစၧဒဒိ႒ိ။ ဒီလုိေ၀ဒနာမ်ိဳးကုိလည္း ေတးမထားဘဲ ျဖစ္သေဘာ ပ်က္သေဘာ ေျပာင္းလဲျဖစ္စဥ္ကုိ ဉာဏ္ထဲ ထင္ျမင္ေနေအာင္ စူးစုိက္ၾကည့္ေပးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ျဖစ္တတ္တဲ့သေဘာမုိ႔ ျဖစ္လာၿပီး ပ်က္တတ္တဲ့သေဘာမို႔ ပ်က္သြားတာကုိ သေဘာေပါက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္တာကုိသိေနတာေၾကာင့္ အပ်က္ကုိ အလုိမရွိေတာ့သလုိ အျပတ္အယူလည္း ကင္းစင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ အပ်က္အလုိမရွိေတာ့ ၀ိဘ၀တဏွာ မလာေတာ့သလုိ အျပတ္အယူကင္းသြားေတာ့ ဥေစၧဒဒိ႒ိလည္း စင္သြားတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဥေစၦဒဒိ႒ိ ကင္းစင္ဖုိ႔အတြက္ အျဖစ္ကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္ရပါတယ္။

လုိရင္းအေနနဲ႔ ဘယ္ေ၀ဒနာေပၚသည္ျဖစ္ေစ ေ၀ဒနာရဲ႕ သေဘာေျပာင္းလဲမႈျဖစ္စဥ္ကုိသာ ဉာဏ္ထဲ ထင္ျမင္ေနေအာင္ စူးစူးစုိက္စုိက္ ၾကည့္ေပးဖုိ႔သာ အေရးအႀကီးဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲျဖစ္စဥ္ သိျမင္ေနတာဟာ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေနတာပါပဲ။ ျဖစ္တဲ့သေဘာနဲ႔ ပ်က္တဲ့သေဘာေတြခ်ည္းပါလားလုိ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သေဘာေပါက္သြားရင္ ဘယ္အရာအေပၚမွာမွ ငါတင္ၿပီး စြဲယူစရာရွိေတာ့မွာမဟုတ္သလုိ ဘယ္အရာအေပၚမွာမွ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါလည္း ထင္ျမင္ယူဆစရာမရွိေတာ့ပါဘူး။ တကယ့္ အရွိသေဘာကုိ ေဖာက္ထြင္းျမင္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ေနတဲ့သေဘာေတြ သိျမင္သေဘာေပါက္လာတဲ့အခါ ၿပီးျပတ္အယူ ဥေစၧဒဒိ႒ိစင္သြားမွာျဖစ္သလို ပ်က္တဲ့သေဘာေတြ သိျမင္သေဘာေပါက္လာတဲ့အခါ တည္ၿမဲတယ္ထင္ေနတဲ့ သႆတအယူေတြ ၀င္လာႏုိင္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ရင္ သကၠာယဒိ႒ိစင္တယ္။ အျဖစ္ကိုျမင္ရင္ ဥေစၧဒဒိ႒ိစင္တယ္။ အပ်က္ကုိျမင္ရင္ သႆတဒိ႒ိစင္တယ္။ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ေနတဲ့အခုိက္ မဂၢင္ငါးပါး၀င္ေနသျဖင့္ တဏွာသံုးမ်ိဳးလည္း မလာႏုိင္ေတာ့ တဏွာလည္း ခ်ဳပ္၊ ဒိ႒ိလည္းျပဳတ္ပါတယ္။ အခုေျပာခဲ့တဲ့ တဏွာသံုးမ်ိဳးကုိ သမုဒယသစၥာလုိ႔ ဓမၼစၾကာမွာ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ ဒီသမုဒယသစၥာ ေသဖုိ႔အေရးဟာလည္း ျဖစ္ပ်က္႐ႈျခင္းမွာတစ္ပါး အျခားမရွိပါဘူး။

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အသံုးအေဆာင္မ်ား

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ ဖတ္ေတာ္မူသည့္ စာအုပ္မ်ားႏွင့္ အသံုးျပဳေတာ္မူခဲ့ေသာ ပန္းကန္ခြက္ေယာက္မ်ား

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ ထုိင္ေတာ္မူခဲ့သည့္ ထုိင္ခံုမ်ား

သမုဒယသစၥာ

သမုဒယ-ကုိ သံ + ဥ + အယ- လုိ႔ ပုဒ္ခြဲလုိက္လွ်င္ သံ-က ေပါင္းစု၍။ ဥ-က ျဖစ္တာ။ အယ-က အေၾကာင္းတရား။ ေပါင္းစု၍ ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းတရားဟာ သမုဒယပါပဲ။ သစၥာ-က အမွန္တရား။ ဒါေၾကာင့္ သမုဒယသစၥာ-ဆုိတာ ေပါင္းစု၍ ျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း အမွန္တရား လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။

အဘိဓမၼတၳသဂၤဟက်မ္းအလုိ- တဏွာ သမုဒေယာ ဘေ၀။ တဏွာဟာ သမုဒယသစၥာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဓမၼစကၠပ၀တၱနသုတၱန္အလုိ ကာမတဏွာ၊ ဘ၀တဏွာ၊ ၀ိဘ၀တဏွာ ဆိုတဲ့ တဏွာသံုးပါးဟာ သမုဒယသစၥာပါပဲ။ ကာမဂုဏ္ငါးပါးကုိ သာယာတဲ့တဏွာက ကာမတဏွာ၊ ျဖစ္ေနတဲ့ဘ၀အေပၚမွာ သာယာတဲ့ တဏွာက ဘ၀တဏွာ။ ဘ၀ျပတ္စဲတာ ဘ၀မရွိမွ ေအးမယ္လုိ႔ ထင္ၿပီး ဘ၀ျပတ္စဲမႈအေပၚမွာ သာယာတဲ့ တဏွာက ၀ိဘ၀တဏွာပါပဲ။

ကာမဂုဏ္အာရံုငါးပါးအေပၚမွာ သာယာေတာ့ ကာမတဏွာျဖစ္တယ္။ ဒီလုိ သာယာမႈေတြ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ငါစြဲ သကၠာယဒိ႒ိခံေနလုိ႔ပါ။ ပုဂၢိဳလ္စြဲ သတၱ၀ါစြဲ ငါစြဲ သူစြဲ ေယာက်္ားစြဲ မိန္းမစြဲ စသည့္ သကၠာယဒိ႒ိရွိေနရင္ ရုပ္နာမ္အေပၚ အမွန္ျမင္ႏုိင္တဲ့ ဉာဏ္မ၀င္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ပရမတ္ကုိ ေဖာက္ထြင္းျမင္ႏုိင္တဲ့ ဉာဏ္မ၀င္ဘဲ ပညတ္အေပၚမွာ ေသာင္တင္ၿပီး ငါထင္ သူထင္ ေယာက္်ားထင္ မိန္းမထင္ ဒီအထင္မွားက သကၠာယဒိ႒ိပါ။ ဒီလုိ သကၠာယဒိ႒ိနဲ႔ ၿငိစြန္းေနသမွ်ေတာ့ တပ္မက္စရာေတြ႕ရင္ တပ္မက္မွာ၊ တြယ္တာစရာရွိရင္ တြယ္တာမွာ၊ လုိခ်င္စရာေတြ႕ရင္ လုိခ်င္မွာ အမွန္ပါပဲ။ ဒီလုိ လုိခ်င္တပ္မက္တြယ္တာတာကုိ ကာမတဏွာလုိ႔ေခၚပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကာမတဏွာဟာ သကၠာယဒိ႒ိနဲ႔ တြဲျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတယ္ေပါ့။

ဘ၀တဏွာကေတာ့ ကုိယ္ရရွိထားတဲ့ ဘ၀အေပၚမွာ သာယာေက်နပ္ေနတာ၊ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတာပါပဲ။ အခု လူ႔ဘ၀ ရ ထားခုိက္ လူ႔ဘ၀ကုိ သာယာေက်နပ္ေနတာ၊ နတ္ဘ၀ ရ ထားသူမ်ားက နတ္ဘ၀ကို ေက်နပ္ေနတာ၊ အပါယ္ဘ၀ ရ ထားတဲ့သူမ်ားကလည္း အပါယ္ဘ၀ကုိ ေက်နပ္ေနတာ။ ဒါဟာ ဘ၀တဏွာပါ။ ဒီလုိ ဘ၀တဏွာျဖစ္ရတယ္ဆုိတာ သႆတဒိ႒ိမကင္းလုိ႔ပါ။ ကုိယ္ ရရွိပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ဘ၀ဟာ ေျပာင္းလဲမႈမရွိဘူး၊ တည္ၿမဲေနတယ္၊ ျဖစ္တာ ပ်က္တာ မထင္ျမင္ဘူးဆုိရင္ တည္ၿမဲအယူ သႆတ၀င္ေနတာပါပဲ။ ငယ္ရာက ႀကီးလာခဲ့ေပမယ့္ ငယ္တုန္းကလည္း ငါပဲ၊ အခုလည္း ငါပဲ လုိ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ကနဲ႔ အခုလက္ရွိ အေနအထားကို တစ္သားတည္း ထပ္ေနသလုိမ်ိဳး အထင္ရွိေနတာဟာ လူတုိင္းမွာ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိေနတဲ့ သႆတအယူပါ။ ဒီလုိိ မေျပာင္းမလဲ တည္ၿမဲတယ္ထင္ေနလုိ႔လဲ ကုိယ့္ဘ၀နဲ႔ကုိယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနႏုိင္ၾကတာေပါ့။ ကုိယ့္ဘ၀နဲ႔ကုိယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနႏုိင္တာဟာ ဘ၀တဏွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘ၀တဏွာဟာ သႆတဒိ႒ိနဲ႔ တြဲၿပီး ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထရွိတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက ၀ိဘ၀တဏွာ။ ဘ၀ျပတ္စဲမႈကုိ သာယာတာ။ ဘ၀မွာ ဒုကၡသုကၡ မ်ားလြန္းလုိ႔ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဒီဘ၀ႏွယ္ ဆင္းရဲလုိက္တာ။ အသက္ရွင္ေနရတာနဲ႔စာရင္ ေသတာက ေကာင္းေသးတယ္ဆုိၿပီး ဘ၀ျပတ္စဲမႈကုိသာယာသြားတာမ်ိဳးပါ။ ဒီလုိျဖစ္တာဟာလဲ အယူမွားတစ္ခုခုနဲ႔ ဆက္စပ္လ်က္ရွိေနပါတယ္။ ေသတာနဲ႔ ဘ၀ဟာ ျပတ္သြားတယ္၊ ေသရင္ ေအးတာပဲဆုိၿပီး ဘ၀ျပတ္အယူ ဥေစၧဒဒိ႒ိ၀င္ေနတာပါပဲ။ ေသရင္ ေအးတယ္လုိ႔ ယူဆတာဟာ ရွင္ေနလုိ႔ ဒုကၡေရာက္တာ၊ ေသရင္ ဒုကၡမေရာက္ေတာ့ဘူးလုိိ႔ ယူဆေနလုိ႔ေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ေသရင္ မေအးဘဲ ပုိ၍ ပူရမွာကုိ သူမွ မသိတာကုိး။ ဒီလုိိအသိကင္းေနတဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အဆံုးစီရင္သြားတာမ်ိဳးေတြ၊ ေသေၾကာင္းႀကံသြားတာမ်ိဳးေတြဟာ ေလာကမွာ မၾကာခဏ ျဖစ္တတ္တဲ့သဘာ၀ေတြပါ။ ဒါဟာ ဥေစၧဒသမားေတြရဲ႕ လုပ္ရပ္လုိိ႔ဆုိရင္လဲ မလြဲပါဘူး။ ဒီလုိ အယူက မိမိစိတ္ထဲမွာ စြဲၿငိလာၿပီဆုိရင္ ဘ၀ျပတ္စဲမႈကုိ လုိလားတဲ့ ၀ိဘ၀တဏွာဆုိတာ ျဖစ္လာရတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၀ိဘ၀တဏွာဆုိတာ ဥေစၧဒဒိ႒ိနဲ႔ ယွဥ္တြဲျဖစ္ေလ့ရွိတယ္လုိ႔မွတ္လုိက္ပါ။

ဒီတဏွာသံုးမ်ိဳးလံုးဟာ ဓမၼစၾကာေဒသနာေတာ္မွာ သမုဒယသစၥာလုိ႔ ေဟာေတာ္မူထားပါတယ္။ တဏွာသံုးမ်ိဳးလုိ႔ ဆုိေသာ္လည္း သၿဂႋဳဟ္က်မ္းက ဆုိထားတဲ့ တဏွာဟာ သမုဒယသစၥာ ဆုိတာနဲ႔ အတူတူပင္ ျဖစ္တယ္လုိ႔မွတ္ရမယ္။ သံုးမ်ိဳးခြဲျပလုိက္ေသာ္လည္း လုိရင္းမွာ တဏွာသည္ သမုဒယသစၥာပါပဲ။ ကာမဂုဏ္အေပၚ သာယာတဲ့ တဏွာေပၚရင္လည္း သမုဒယသစၥာတည္ေထာင္ေနတာ၊ ဘ၀အေပၚသာယာတဲ့ တဏွာေပၚေနရင္လည္း သမုဒယသစၥာတည္ေထာင္ေနတာ၊ ဘ၀ျပတ္စဲမႈအေပၚ သာယာတဲ့တဏွာေပၚရင္လည္း သမုဒယသစၥာတည္ေထာင္ေနတာသာျဖစ္တယ္။ အေၾကာင္းတရားေတြ ေပါင္းစု ျဖစ္ေပၚေနျခင္းသာျဖစ္တယ္။ ဘာအတြက္အေၾကာင္းတရားေတြလည္း ဆုိရင္ ေနာင္ဘ၀ ေနာင္ခႏၶာရေစမယ့္ အေၾကာင္းတရားေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္ သမုဒယသစၥာဟာ အေၾကာင္းသစၥာပါပဲ။ ေနာင္ခႏၶာ ဒုကၡသစၥာ ရမယ့္အေၾကာင္းသစၥာေပါ့။ ဒီေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေၾကာင္းတရားဆုိရင္လည္း မလြဲပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ဒုကၡေတြ ဒီေလာက္မ်ားေနရတာလည္းဆုိရင္ သမုဒယေတြေၾကာင့္ ဒုကၡေတြ မ်ားေနၾကရတာပါ။ သမုဒယမ်ားေလ ဒုကၡမ်ားေလ၊ သမုဒယအားႀကီးေလ ဒုကၡႀကီးေလသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဆုိရင္ အျပန္အားျဖင့္ သမုဒယနဲေလ ဒုကၡနဲေလ၊ သမုဒယ အားေပ်ာ့ေလ ဒုကၡအားေပ်ာ့ေလဆုိတာ သိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒုကၡနဲခ်င္ရင္ သမုဒယနဲေအာင္လုပ္၊ ဒုကၡပါးခ်င္ရင္ သမုဒယပါးေအာင္လုပ္၊ ဒုကၡကင္းခ်င္ရင္ သမုဒယကင္းေအာင္ လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။ (ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)။

ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အသံုးအေဆာင္မ်ား

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး က်ိန္းစက္စဥ္ အသံုးျပဳေတာ္မူခဲ့သည့္ ခုဋင္ ေမြ႔ယာ ျခင္ေထာင္ ေစာင္ေခါင္းအုန္းမ်ား

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ထည့္ထားသည့္ ေသတၱာ

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ မုိးကုတ္ၿမိဳ႕ ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား၀င္းအတြင္းရွိ မဂၤလာတုိက္ေက်ာင္းတြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူခဲ့ၿပီး ဆရာေတာ္သီတင္းသံုးေတာ္မူခသည့္ အိပ္ခန္းကုိ မူလလက္ရာမပ်က္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားလ်က္ရွိရာ မုိးကုတ္ၿမိဳ႕သုိ႔ ေရာက္ခုိက္ ၀င္ေရာက္ ဖူးေျမာ္ ၾကည္ညိဳကန္ေတာ့ရင္း အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုမ်ား ရုိက္ကူးလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အင္တာနက္စပိဒ္ ေႏွးေကြးသျဖင့္ တစ္ပံု ႏွစ္ပံုခ်င္းဆက္လက္၍ အဆက္မျပတ္ ေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္။

ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ

မုိးကုတ္ဆရာေတာ္ တရားအားထုတ္ေတာ္မူခဲ့သည့္ ဂူ

This is the sacred place where the respected Mogoke Sayadaw made an effort for his actual meditation practice and the attainment of arahat-ship. It is situated in Bowbadan village at Mogoke.

(Not Myanmar fonts properly available; so mention this in English, be patient with it).