Mya Kyun Thar Mogok Meditation Centre

အိုပွဲပြီးတော့ နာပွဲကို ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် နွှဲနေရတာဟာ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ အဝိဇ္ဇာနိရောဓာ သင်္ခါရနိရောဓော ရှိပါလျက် မလုပ်ခဲ့ဘဲ အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာကိုသာ လုပ်ခဲ့တဲ့ မိုက်ပြစ်သင့်နေတာ။ အဝိဇ္ဇာနိရောဓာ သင်္ခါရနိရောဓော-မှာ တဒင်္ဂနိရောဓောလည်း ရှိတယ်၊ ဝိက္ခမ္ဘနနိရောဓောလည်း ရှိတယ်၊ သမုစ္ဆေဒနိရောဓောဓလည်း ရှိတယ်။ တဒင်္ဂနိရောဓ- တဒင်္ဂလေး အဝိဇ္ဇာချုပ်အောင်တောင် မလုပ်ခဲ့တဲ့အတွက် နာပွဲကြီးကို မနွှဲချင်လည်း နွှဲရတော့မယ်။ နာပွဲနွှဲရင်း ပက်လက်နဲ့ပဲ ဒီခန္ဓာကြီးက သေပွဲရှိရာ သွားတော့မယ်။ ဒီဗျာဓိခန္ဓာကြီးက မရဏရှိတဲ့ဘက် ပက်လက်မျောရတယ်။ ကွေးနေရင် ကွေးရင်းနဲ့ မျောနေတယ်၊ ဘယ်မျောတာလဲဆိုတော့ သေပွဲရှိရာ မျောနေတာ။ သေပွဲကြီးတိုးတော့ ဇနီးခင်ပွန်းနဲ့ကွဲ၊ သားသမီးတွေနဲ့ကွဲ၊ ကိုယ်ရှာထားတဲ့ စီးပွားတွေနဲ့ကွဲ၊ မိတ်ဆွေတွေနဲ့ ကွဲရတဲ့ ကွဲဘေးကြီးဆိုက်တော့တာပဲ။ မသေခင် ကံ ကမ္မနိမိတ် ဂတိနိမိတ်တွေထင်လို့ ခွေးနက်ကြီး၊ တောကြီး တောင်ကြီး ချောက်ကမ်းပါးကြီးတွေ၊ ငရဲမီး ငရဲသားတွေမြင်နေရတော့ ငါသွားရမယ့်နေရာပါလားဆိုပြီး ကြောက်လန့် အားငယ် မျက်ရည်စက်လက်ကျရတဲ့ပွဲ။ နေခြင်းဆိုးခဲ့လို့ သေခြင်းဆိုးရတာပါလားဆိုပြီး ယူကျုံးမရ ဖြစ်ရတဲ့ပွဲ။ ဒါတွေ ကံ...

We continue presenting the methods of practicing dāna (generosity or donation) as taught by Venerable Mogok Sayadaw, preserving his exact meaning. When making a donation, if one donates motivated by chanda (desire) for human or celestial happiness, this is puññābhisankhāra (meritorious volitional formation). It arises dependent on avijjā (ignorance). What Truth is this? It becomes Samudaya Sacca (Truth of the Origin of Suffering). Since it is Samudaya Sacca, after death, the result will be the Dukkha Sacca (Truth of Suffering) in a human or celestial existence. The human body begins with jāti (birth), continues with jarā (aging), approaches its end with byādhi (sickness), and concludes with maraṇa (death). What Truth is this? Dukkha Sacca. Due to giving ignorantly—rooted in Samudaya Sacca—one experiences Dukkha Sacca in human, celestial, or Brahmā realms. Thus, one both gives and encounters suffering. Therefore, Venerable Mogok Sayadaw taught: "Avijjā nirodhā, sankh...

မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး မိန့်မှာတော်မူခဲ့သော ဒါနပြုပုံပြုနည်းလေးတွေကို ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏အာဘော်မပျက်စေဘဲ ဆက်လက်တင်ပြနေပါတယ်။ ဒါနပြုတဲ့အခါ စေတနာနဲ့လှူဒါန်းချိန်မှာ လူနတ်ချမ်းသာခံစားချင်လို့လှူရင် ပုညာဘိသင်္ခါရပဲ။ အဝိဇ္ဇာပစ္စယာ သင်္ခါရာ ဖြစ်တယ်။ ဘာသစ္စာလဲဆိုရင် သမုဒယသစ္စာဖြစ်သွားတာ။ သမုဒယသစ္စာဖြစ်ပြီဆိုတော့ သေသည်မှနောက်၌ လူခန္ဓာ နတ်ခန္ဓာ ဒုက္ခသစ္စာ အကျိုးပေးတော့မယ်။ လူခန္ဓာ အစ ဇာတိ၊ အလယ်က ဇရာ၊ ဆုံးခါနီးတော့ ဗျာဓိ၊ နောက်ဆုံးပိတ်က မရဏ၊ ဘာသစ္စာလဲဆိုတော့ ဒုက္ခသစ္စာ။ ဒါဟာ မသိလှူ သမုဒယသစ္စာကြောင့် လူ့ဘ၀ နတ်ဘ၀ ဗြဟ္မာဘ၀ ဒုက္ခသစ္စာရတယ်။ လှူလည်းလှူရသေး ဒုက္ခလည်းရောက်သေးတယ်။ ဒါကြောင့် `အဝိဇ္ဇာနိရောဓာ သင်္ခါရနိရောဓော- ဖြစ်အောင်လုပ်ရမယ်၊ တဒင်္ဂဖြစ်တော့ ရအောင်လုပ်ရမယ်´လို့ မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီးက မိန့်တော်မူတယ်။ တဒင်္ဂမြင်အောင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုရင် ကိုယ့်ခန္ဓာကို ဉာဏ်စိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ရှူလိုက် ရှိုက်လိုက် အောင့်လိုက် အင့်လိုက် ညောင်းလိုက် ကိုက်လိုက် ယားလိုက် နာလိုက် ထုံလိုက် ကျင်လိုက်နဲ့ ခန္ဓာက ပြတယ်။ ဒါဟာ ဒုက္ခသစ္စာကို ပြတာပဲ။ ခန္ဓာကြီးက ဒုက္ခသစ္စာဆိုတာ လက်တွေ့ပြနေတာပါ။ ဒီဒုက္ခသစ္စာဟာ ဝဋ်အားဖြင...

Type here. Having obtained this human life and body is solely due to past meritorious deeds (kusala). What kind of merit? Merit performed without wisdom of Truth. Because one gave in past lives with ignorance (avijjā)—unaware of Truth—this present human body now manifests as the Noble Truth of Suffering (dukkha sacca). Is this human existence happiness? Is it the happiness of Path-knowledge? Or is it the Truth of Suffering? It is only the Truth of Suffering. Realizing that human, celestial, and Brahma realms are all indeed the Truth of Suffering, one gives alms out of revulsion toward this great suffering, hatred toward it, non-desire for it, and longing only for liberation from suffering. Thus, the act of giving becomes that of a person endowed with wisdom of Truth. Truly, one may initially know this conceptually as "the great Truth of Suffering." But when you meditate and observe, this body will reveal itself—shifting, changing, itching, aching, throbbing, stif...

Type here လူ့ဘ၀ လူ့ခန္ဓာ ရ ထားတာဟာ အတိတ်ကုသိုလ်တွေကြောင့်ပါပဲ။ အတိတ်က ဘယ်လိုကုသိုလ်မျိုးလဲဆိုရင် သစ္စာမသိဘဲ ပြုလုပ်ခဲ့တဲ့ကုသိုလ်။ အတိတ်ဘဝက သစ္စာမသိတဲ့ အဝိဇ္ဇာနဲ့ လှူခဲ့လို့ ယခုဘ၀ လူ့ခန္ဓာ ဒုက္ခသစ္စာဖြစ်နေတယ်။ ဒါဟာ လူ့ချမ်းသာလား၊ မဂ်ချမ်းသာလား၊ ဒုက္ခသစ္စာလားမေးရင် ဒုက္ခသစ္စာသာဖြစ်တယ်။ လူ့ဘ၀ နတ်ဘ၀ ဗြဟ္မာဘဝကို ဒုက္ခသစ္စာမှန်း သိပြီး ဒီလိုဒုက္ခသစ္စာကြီးကို ရွံလို့ မုန်းလို့ မလိုချင်လို့ ဒုက္ခလွတ်ရာသာရချင်လို့ လှူဒါန်းပါ၏ဆိုတော့ သစ္စာသိတဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ရဲ့အလှူဖြစ်သွားတယ်။ တကယ်တော့ ဒါဟာ ဒုက္ခသစ္စာကြီးလို့ စာသိပဲရှိသေးတယ်။ တရားထိုင်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါကျတော့ ခန္ဓာကြီးဟာ ရွှေ့ချင်တာ၊ ပြောင်းချင်တာ၊ ယားတာ နာတာ ကိုက်တာ ညောင်းတာ အကုန်တစ်မျိုးပြီး တစ်မျိုး ပြလိမ့်မယ်။ ဒါဟာ ဒုက္ခသစ္စာမို့ ဒုက္ခတွေ ပြနေတာ။ ဒီလိုမြင်လာတော့ ခန္ဓာဟာ ဒုက္ခသစ္စာ၊ စာသိမဟုတ်တော့ဘူး။ ကိုယ်တွေ့အသိဖြစ်လာပြီ။ ဒီလို ကိုယ်တွေ့မြင်လာတဲ့အချိန်ကျရင်တော့ မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီးက `ယခုမြင်နေရသော ဒုက္ခဝဋ်မှ ကျွတ်ရပါလို၏ဘုရားဆိုပြီး သိန်းကုန် သောင်းကုန် လှူကြ´တဲ့။ ဟုတ်ပါတယ်။ တကယ်ကြည့်လို့ တကယ့်အရှိကို ကိုယ်တိုင်သိလိုက်ရတာဖြစ်တော့ သူများအပြေ...

It's crucial to understand how to give so that our offerings do not lead back to the suffering of the five aggregates (dukkha sacca). Therefore, we shall continue to explain the methods for making liberating offerings, preserving the essence of Venerable Mogok Sayadaw's teachings. "Through ignorance, volitional formations arise" (avijjā paccayā saṅkhārā) The arising of any aggregate—whether human, deva, or any other realm—depends solely on ignorance: ignorance of the Four Noble Truths. In past lives, we lived with this ignorance of Truth. When performing good deeds, we create volitional formations (saṅkhārā). Even when doing meritorious acts, consciousness (viññāṇa), mind-and-matter (nāmarūpa), the six sense bases (saḷāyatana), contact (phassa), and feeling (vedanā) all converge into the five aggregates. Remember: Meritorious deeds performed without knowledge of Truth yield only the reality of suffering—the five aggregates. How so? Any meritorious act done under...