Mya Kyun Thar Mogok Meditation Centre

သမုဒယသစ္စာအရ တဏှာသုံးမျိုးဆိုတာ ပြောခဲ့ပြီးပါပြီ။ တကယ့်ဝိပဿနာလုပ်ငန်းခွင်မှာ နားလည်အောင် ထပ်မံ ပြောပြလိုပါသေးတယ်။ အဆင်း အသံ အနံ့ အရသာ တွေ့ထိစရာ ဆိုတဲ့ ကာမဂုဏ် အာရုံငါးပါးကို သာယာတပ်မက်တာကို ကာမတဏှာလို့ ပြောခဲ့တယ်။ ဘာကြောင့် သာယာတပ်မက်တာလည်းဆိုရင် ရုပ်နာမ်အပေါ်မှာ ငါစွဲ သူစွဲ စတဲ့ အထင်မှား အမြင်မှား သက္ကာယဒိဋ္ဌိကြောင့် ရုပ်နာမ်ကို ရုပ်နာမ်လို့ အမှန်အတိုင်း မမြင်နိုင်ဘဲ သက္ကာယဒိဋ္ဌိစွဲဖြင့်ရှုမြင်သုံးသပ်နေကြတဲ့အခါ သာယာတပ်မက်မှုဆိုတာ အလိုလို ပေါ်လာတတ်တာပါပဲ။ ဒီအာရုံတွေ တွေ့တဲ့အခါ သာယာမှုမရှိအောင် အာရုံကိုသော်လည်း ဖြစ်ပျက်ရှု၊ ပေါ်လာတဲ့ စိတ်ကိုသော်လည်း ဖြစ်ပျက်ရှုပေးလိုက်ရပါတယ်။ ဖြစ်တာလည်း သိ၊ ပျက်တာလည်း သိနေတော့ မမြဲတဲ့သဘောတရား ထင်မြင်လာပြီး တပ်မက်မှု နှစ်သက်မှုဆိုတာတွေ မလာနိုင်တော့ပါဘူး။ မြင်ရတဲ့အဆင်းကလည်း ငါမဟုတ်၊ မြင်စိတ်လည်း ငါမဟုတ်၊ ဖြစ်တဲ့သဘောကလည်း ငါမဟုတ်၊ ပျက်တဲ့သဘောကလည်း ငါမဟုတ်ဆိုတာ အလိုလို သိမြင်သဘောပေါက်လာခဲ့ရင် ငါစွဲ သက္ကာယဒိဋ္ဌိဟာလည်း ရှုရင်းဖြင့်ပျောက်သွားပြီး အာရုံအပေါ်မှာ သာယာတဲ့ ကာမတဏှာလည်း လာခွင့်မရှိ၊ ပေါ်ခွင့် ဖြစ်ခွင့်မရှိတော့ပါဘူး။ ဘဝတဏှာဆိုတာ ဘုံဘဝကို သာယာတပ်မက်...

If we break down the word "samudaya" into its components—san, u, aya—then san means 'to gather or accumulate', u means 'to arise or originate', and aya means 'cause or condition'. Thus, the 'cause that accumulates and brings about existence' is samudaya. Saccā means 'truth'. Therefore, samudayasaccā means 'the truth of the cause that accumulates and brings about existence'. According to the Abhidhammattha Sangaha text: "Taṇhā samudayo bhave" — Craving is the origin of becoming. This states that craving (taṇhā) is the Truth of Origin. According to the Dhammacakkappavattana Sutta, the three types of craving—kāma-taṇhā (craving for sensual pleasures), bhava-taṇhā (craving for existence), and vibhava-taṇhā (craving for non-existence)—constitute the Truth of Origin. · Kāma-taṇhā is the craving for and delight in the five strands of sensual pleasure. · Bhava-taṇhā is the craving for and delight in the existence one has a...

သမုဒယ-ကို သံ + ဥ + အယ- လို့ ပုဒ်ခွဲလိုက်လျှင် သံ-က ပေါင်းစု၍။ ဥ-က ဖြစ်တာ။ အယ-က အကြောင်းတရား။ ပေါင်းစု၍ ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်းတရားဟာ သမုဒယပါပဲ။ သစ္စာ-က အမှန်တရား။ ဒါကြောင့် သမုဒယသစ္စာ-ဆိုတာ ပေါင်းစု၍ ဖြစ်နေတဲ့ အကြောင်း အမှန်တရား လို့ အဓိပ္ပါယ်ရတယ်။ အဘိဓမ္မတ္ထသင်္ဂဟကျမ်းအလို- တဏှာ သမုဒယော ဘဝေ။ တဏှာဟာ သမုဒယသစ္စာလို့ ဆိုပါတယ်။ ဓမ္မစက္ကပဝတ္တနသုတ္တန်အလို ကာမတဏှာ၊ ဘဝတဏှာ၊ ဝိဘဝတဏှာ ဆိုတဲ့ တဏှာသုံးပါးဟာ သမုဒယသစ္စာပါပဲ။ ကာမဂုဏ်ငါးပါးကို သာယာတဲ့တဏှာက ကာမတဏှာ၊ ဖြစ်နေတဲ့ဘဝအပေါ်မှာ သာယာတဲ့ တဏှာက ဘဝတဏှာ။ ဘဝပြတ်စဲတာ ဘဝမရှိမှ အေးမယ်လို့ ထင်ပြီး ဘဝပြတ်စဲမှုအပေါ်မှာ သာယာတဲ့ တဏှာက ဝိဘဝတဏှာပါပဲ။ ကာမဂုဏ်အာရုံငါးပါးအပေါ်မှာ သာယာတော့ ကာမတဏှာဖြစ်တယ်။ ဒီလို သာယာမှုတွေ ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ငါစွဲ သက္ကာယဒိဋ္ဌိခံနေလို့ပါ။ ပုဂ္ဂိုလ်စွဲ သတ္တဝါစွဲ ငါစွဲ သူစွဲ ယောကျ်ားစွဲ မိန်းမစွဲ စသည့် သက္ကာယဒိဋ္ဌိရှိနေရင် ရုပ်နာမ်အပေါ် အမှန်မြင်နိုင်တဲ့ ဉာဏ်မဝင်နိုင်တော့ပါဘူး။ ပရမတ်ကို ဖောက်ထွင်းမြင်နိုင်တဲ့ ဉာဏ်မဝင်ဘဲ ပညတ်အပေါ်မှာ သောင်တင်ပြီး ငါထင် သူထင် ယောက်ျားထင် မိန်းမထင် ဒီအထင်မှားက သက္ကာယဒိဋ္ဌိပါ။ ဒီလို သက္ကာယဒိဋ္ဌိနဲ့ ငြိစွန်းနေသမျ...

Please understand that if wrong view (diṭṭhi) is present, one cannot reach Nibbāna. Therefore, before starting the work of Vipassanā, one must first strive to separate awareness from wrong view. Why does wrong view persist? It's because one does not understand the process of the aggregates (khandhās). The process of the aggregates is none other than Dependent Origination (Paṭiccasamuppāda). If one does not understand Dependent Origination, one does not understand the process of the aggregates. If one does not understand the process of the aggregates, wrong view will remain persistently attached. Even if one recites "impermanence, suffering, non-self" (anicca, dukkha, anatta) fluently, if wrong view is attached, one cannot realize Nibbāna. Therefore, the Venerable Mogok Sayadaw often taught that priority should be given to removing wrong view, and the practice of Vipassanā meditation should come later. If wrong view is not removed through correct understanding, one'...

ဒိဋ္ဌိရှိနေရင်တော့ နိဗ္ဗာန်မရောက်နိုင်ဘူးလို့ မှတ်လိုက်ပါ။ ဒါကြောင့် ဝိပဿနာအလုပ် မလုပ်ခင်မှာ အသိနဲ့ ဒိဋ္ဌိကို အရင်ခွါနိုင်အောင် ကြိုးစားကြရတယ်။ ဒိဋ္ဌိဘာကြောင့် ကပ်နေပါလိမ့်မလဲဆိုရင် ခန္ဓာ့ဖြစ်စဉ်ကို နားမလည်လို့ ကပ်နေတယ်လို့ မှတ်ရမယ်။ ခန္ဓာ့ဖြစ်စဉ်ဆိုတာ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်ပါပဲ။ ပဋိစ္စသမုပ္ပါဒ်နားမလည်ရင် ခန္ဓာ့ဖြစ်စဉ်ကို နားမလည်ဘူး။ ခန္ဓာ့ဖြစ်စဉ်နားမလည်ရင် ဒိဋ္ဌိက ကပ်မြဲကပ်နေမှာပဲ။ အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တတွေ အာပေါက်အောင် ရွတ်နေပေမယ့် ဒိဋ္ဌိကပ်နေမယ်ဆိုရင် နိဗ္ဗာန်မမြင်နိုင်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် ဒိဋ္ဌိဖြုတ်မှုကိုရှေ့ထား၊ ဝိပဿနာရှုမှုကို နောက်ထားဖို့ မိုးကုတ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး မကြာခဏမိန့်တော်မူတာ။ အသိနဲ့မှ ဒိဋ္ဌိမပြုတ်လို့ရှိရင် ပွားမှုတွေ ခရီးမရောက်ဖြစ်တတ်တယ်။ အရှင်ဆန္နမထေရ်ဟာ နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်ကျော်လောက် အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တတွေ ပွားလိုက်တာ၊ ဒိဋ္ဌိမပြုတ်တဲ့အတွက် နိဗ္ဗာန်မရရှာဘူး။ အရှင်အာနန္ဒာက ဒိဋ္ဌိခွါတဲ့နည်းကို ပေးပြီး ဖြစ်ပျက် အားထုတ်ခိုင်းလိုက်တော့မှ နိဗ္ဗာန်ရသွားတယ်။ ဝိပဿနာမှာ အနိစ္စ ဒုက္ခ အနတ္တရှုမှု၊ ဒိဋ္ဌိခွါမှုဆိုပြီး နှစ်မျိုးရှိတယ်။ ဒီနှစ်မျိုးအနက် ဒိဋ္ဌိခွါမှုကို ရှေ့ထားရမယ်လို့ မှတ်လိုက်ပါ။ ပဋ...

Understand that the appearance and disappearance of any one of the five aggregates is the Truth. The occurrences and cessations that arise within your own body are indeed the Truth. When a feeling arises, that feeling both arises and ceases. When a mind-state arises, that little mind both arises and ceases. The arising of the mind-state is its occurrence; its disappearance when its lifespan ends is its cessation. This is the Arising and Passing Away – the Truth of Suffering (dukkhasaccā). Knowing this Truth is wisdom (ñāṇa). It is the Wisdom that knows the Truth. The arising and passing away is the Truth of Suffering; the knowing is the Truth of the Path (maggasaccā). Whenever anything arises in the body, you must know it with this Truth of the Path. You must know it with the preliminary path knowledge called Vipassanā. If you continually know every occurrence in the body in this way, then the arising and passing away is the Truth of Suffering, and your own direct seeing of that aris...