ဆန္ခ်ီဘုရားဖူးခရီးစဥ္ မွတ္တမ္း (၇)

ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ငယ္ပံု

ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ကုိ သံုးပတ္တိတိ လက္ယာရစ္လွည့္ပတ္ပူူေဇာ္ခဲ့ပါတယ္။ အျပင္ကတစ္ပတ္၊ အတြင္းက တစ္ပတ္၊ အထက္ပစၥယာေပၚကတစ္ပတ္ေပါ့။ ၿပီးတာနဲ႔ ဘုရားရွိခုိးတယ္။ ၿပီးေနာက္ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ေတြ လွည့္ပတ္ၾကည့္ၾကတယ္။ ေဘးမွာ က်ိဳးပဲ့ပ်က္စီးေနတဲ့ အေသာကေက်ာက္တုိင္ အပုိင္းအစမ်ား၊ ေက်ာင္းေဟာင္း အေဆာ္ကအဦပ်က္မ်ား၊ ေစတီငယ္အပ်က္အစီးမ်ား၊ ဓမၼာ႐ံုေဟာင္းေနရာက တုိင္မ်ားစသည္ျဖင့္ မ်ားစြာေတြ႕ရပါတယ္။ ဆန္ခ်ီေစတီႀကီးနဲ႔ မ်က္ေစာင္းထုိးေလာက္မွာ ဆန္ခ်ီေစတီငယ္တစ္ဆူကုိလဲ ဖူးေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အႀကီးက ထီးသံုးဆင့္၊ အငယ္က ထီးတစ္ဆင့္နဲ႔ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဓမၼာ႐ံုေဟာင္းပံု

ေစတီငယ္အပ်က္အစီးမ်ား

ေစတီေတာ္ႀကီးေနာက္ခံထား၍

အေသာကေက်ာက္စာတုိင္အက်ိဳးအပဲ့မ်ား

အေသာကေက်ာက္စာတုိင္အက်ိဳးအပဲ့မ်ား

ဘာပံုလဲေတာ့မသိ

ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ရဲ႕ ဒီဇုိင္းကုိ ယူၿပီးတည္ထားခဲ့တဲ့ ေစတီေတာ္၊ သုိ႔မဟုတ္ ဆန္ခ်ီေစတီဒီဇုိင္းနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ေစတီေတာ္အျဖစ္ မဟာပရနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူရာ ကုသိနာ႐ံုမွာ ေတြ႕ရတဲ့ေစတီေတာ္ကုိလဲ သတိထားမိလုိက္တယ္။ သူနဲ႔တစ္ေခတ္တည္းလား၊ သုိ႔မဟုတ္ သူ႔ထက္ေနာက္က်ေလသည္လား၊ ေရွးက်ေလသည္လားဆုိတာကုိေတာ့ သမုိင္းပညာရွင္မ်ားမွ သိပါလိမ့္မယ္။ ဂ်ပန္မ်ားကလဲ ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ဒီဇုိင္းကို အထူးႏွစ္သက္ဟန္ရွိပါတယ္။ ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ဒီဇုိင္းအတုိင္း တည္ထားကုိးကြယ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဂ်ပန္ေစတီေတာ္ေတြကုိ မၾကာမၾကာ ဖူးေတြ႕ရပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဦးဉာဏိႆရကလည္း ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ကုိ အထူးႏွစ္သက္ေတာ္မူလုိ႔ သူတည္ေထာင္ထားတဲ့ သီတဂူဗုဒၶတကၠသုိလ္အတြင္း တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ခန္းမႀကီးကို ဆန္ခ်ီေစတီကုိယ္ထည္ပံုနဲ႔ တည္ေဆာက္ၿပီး အျခားဗိသုကာလက္ရာ မ်ိဳးစံုနဲ႔ မြမ္းမံတန္ဆာဆင္ထားတာကုိ ေတြ႕ျမင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ကုသိနာ႐ံုက မဟာပရိနိဗၺာနေစတီပံု

ရာဇၿဂိဳဟ္ေတာင္ေပၚက ဂ်ပန္တည္ထားတဲ့ ေစတီေတာ္

သီတဂူဗုဒၶတကၠသုိလ္ရွိ သိမ္ေတာ္ႀကီး

စကားျပန္ဆက္ရရင္ ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ႀကီးရဲ႕ လက္၀ဲဘက္ အထက္ကုန္းျမင့္ေပၚတက္ၾကည့္လုိက္ရင္ ေက်ာင္းေတာ္ရာအေဟာင္းႀကီးကိုလဲ ေတြ႕ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းေတာ္ရာ အေဟာင္းကေတာ့ ေရွးယခင္က ဗုဒၶဘာသာဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား ေနထုိင္ရာ ေက်ာင္းေတာ္ေဟာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ သီဟုိဠ္သာသာျပဳၾကြေတာ္မူခဲ့တဲ့ အေသာက မင္းႀကီးရဲ႕ သားေတာ္ အရွင္မဟိႏၵတစ္လသီတင္းသံုးခဲ့တယ္လို႔ဆုိတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ေဟာင္းပင္ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ျမင္ခဲ့တာပါပဲ။ ေတာ္ေတာ္ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ အႏုပညာလက္ရာအေပ်ာက္အမႊမ္းမ်ားနဲ႔ အလွဆင္ၿပီး ေက်ာက္အုတ္မ်ားနဲ႔ အခိုင္အမာ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ေက်ာင္းေတာ္ရာေဟာင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေက်ာင္းေတာ္ေဟာင္းပံု

အရွင္မဟိႏၵသီတင္းသံုးခဲ့တယ္လုိ႔ ယူဆရတဲ့ ေက်ာင္းေဟာင္း

ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ရဲ႕ လက္ယာဘက္ ေတာင္ေဇာင္းေအာက္ပုိင္းမွာလဲ ေက်ာင္းေတာ္ရာမ်ားကို ေတြ႕ရမွာျဖစ္သလုိ ေသာက္သံုးေရကန္ႀကီးတစ္ကန္ကုိလဲ ေတြ႕ရပါတယ္။ ထုိ႐ႈခင္းမ်ားကုိေက်ာ္လြန္၍ ေအာက္ဘက္ကို လွမ္းေျမာ္ၾကည့္လုိက္မည္ဆုိပါက အလြန္တရာ စိမ္းလန္းစုိေျပတဲ့ ႐ႈခင္းလွလွေတြကုိ တ၀ႀကီးၾကည့္႐ႈခံစားႏုိင္ပါတယ္။ ဆန္ခ်ီေစတီေတာ္ တစ္၀ုိက္တြင္ ေတြ႕သမွ် ျမင္သမွ် အကုန္ေစ့ေစ့ငင လုိက္လံၾကည့္႐ႈၿပီးေနာက္တြင္ ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ ေတာင္ေအာက္ဘက္တြင္ ဆန္ခ်ီျပတုိက္တစ္ခုရွိပါတယ္။ အဲဒီျပတုိက္ထဲကိုလဲ ၀င္ေရာက္ ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီျပတုိက္ထဲက ဆန္ခ်ီျပဳျပင္မႈသမုိင္းမွတ္တမ္းဓာတ္ပံုမ်ား၊ ေရွးေဟာင္းဆင္းတုေတာ္မ်ား၊ ေရွးေဟာင္းအသံုးအေဆာင္ပစၥည္းပစၥယမ်ား စသည္ စံုလင္စြာ ခင္းက်င္းျပသထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဓာတ္ပံု႐ုိက္ခြင့္မရလုိ႔ ၾကည့္႐ံုသာ ၾကည့္ခဲ့ရတယ္။

ေရကန္ႀကီးႏွင့္ေက်ာင္းေတာ္ရာေဟာင္း

အေ၀းေမွ်ာ္႐ႈခင္း

ျပတုိက္ၾကည့္ၿပီးတာနဲ႔ ၾကည့္စရာ ဖူးစရာ အားလံုးစံုၿပီျဖစ္လုိ႔ စားေသာက္ဆုိင္တစ္ဆုိင္ ၀င္ၿပီးေန႔ဆြမ္းဘုန္းေပးလုိက္ၾကတယ္။ ကံေကာင္းတယ္ေျပာရမယ္၊ ဒီဆုိင္မွာက ထမင္းေၾကာ္ရလို႔ ထမင္းေၾကာ္ (Chicken Fried Rice) မွာစားလုိက္ၾကတယ္။ ဒီေနာက္ ဘုိပါးၿမိဳ႕သုိ႔ ျပန္လည္ထြက္ခြါလာခဲ့ၾကရာ ညေနသံုးနာရီေလာက္ ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ အခ်ိန္ရေနေသးသျဖင့္ ဘုိပါးၿမိဳ႕ သဘာ၀ေရကန္ႀကီးေဘးတြင္ ေခတၱသြားေရာက္ နားေန အပန္းေျဖခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရကန္ႀကီးထဲကုိလဲ စပိဘုတ္စီးၿပီး လွည့္လည္ခဲ့ၾကေသးတယ္။ သဘာ၀ေရျပင္ေပၚက သဘာ၀ေရေငြ႕နဲ႔ သဘာ၀ေရဓာတ္ေလးေတြ ထိေတြ႕ခံစားၾကည့္တဲ့သေဘာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ လူငယ္ေတြ အေပ်ာ္စီးေလ့ရွိၾကတာပါ။ ဒုိ႔ဘုန္းႀကီးေတြလဲ ေရာက္တုန္းေရာက္ခုိက္ ႀကံဳတုန္းႀကိဳက္ဆုိသလုိ မႀကီးမငယ္နဲ႔ ေလွစီးၾကတဲ့သေဘာေပါ့။ ေဘးမွာ ျမန္မာပရိသတ္ေတြ ရွိေနမယ္ဆုိရင္ေတာ့ စီးျဖစ္မယ္မထင္ဘူးေလ။ ေလွႏွစ္စီးငွားလုိက္တာ ႐ူပီး (၃၇၀)ေပးရပါတယ္။ ကုိယ္ေတာ္တစ္ပါးက အတင္းစီးခ်င္ေနေတာ့လဲ ကဲ အကုန္လံုး စီးၾကမယ္ဆုိၿပီး တစ္ညီတစ္ၫြတ္တည္း စီးလုိက္ၾကေလရဲ႕။ ဘာမွမၾကာလုိက္ဘူး၊ နီးနီးေလး တစ္ပတ္ ပတ္ေမာင္းေပးလုိက္တာ၊ (၁၀)မိနစ္ေလာက္ပဲ ၾကာမယ္ထင္တယ္။

ဘုိပါးသဘာ၀ေရကန္ႀကီး၏ ေရျပင္က်ယ္ျမင္ကြင္း

ကုလားဒကာမ်ားႏွင့္ အမွတ္တရ ႏႈတ္ဆက္ဓာတ္ပံု

ေရကန္ႀကီးေဘး ေခတၱနားေနၿပီး ေနာက္မၾကာမီ ဘုိပါးၿမိဳ႕က ဗုဒၶဘာသာဒကာမ်ားက ေခတၱနားေနတည္းခုိရန္ ဗုဒၶဘာသာအဖြဲ႔ ဒုတိယဥကၠ႒ရဲ႕ ေနအိမ္မွာ အိပ္ခန္းေတြ က်က်နန ျပင္ေပးထားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဖုန္းလွမ္းဆက္လုိ႔ အဲဒီကုိ သြားၾကတယ္။ ရထားက ည (၉)နာရီမွ စီးရမွာျဖစ္ေတာ့ ေနရထုိင္ရ အဆင္ေျပေအာင္ သူတုိ႔က စီစဥ္ေပးလုိက္တာျဖစ္တယ္။ မဆုိးလွဘူး။ အိပ္ခန္းက်ယ္ႏွစ္ခန္းကို ဘုန္းႀကီးေတြ နားခုိလုိ႔ရေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ ခင္းက်င္း ျပင္ဆင္ေပးထားတာ။ ဗုဒၶဘာသာသူေ႒းတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ဆုိတာ သူတုိ႔အိမ္ေရာက္မွ အကဲခတ္လုိက္မိတယ္။ ဧည့္ခန္းကလဲ အက်ယ္ႀကီး၊ ေရခ်ိဳးခန္းေတြ မီးဖုိခန္းေတြကလဲ အက်ယ္ႀကီးေတြ၊ အိပ္ခန္းေတြကလဲ ဘယ္ႏွစ္ခန္းေတာင္ရွိတယ္မသိဘူး။ လြတ္တဲ့အခန္းေတြကုိ သူတုိ႔ ျပင္ဆင္ေပးထားတာေလ။ ဒီလုိစီစဥ္ေပးထားေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူတို႔နဲ႔ စကားေျပာဖုိ႔ကလဲ ကုိယ္က ကုလားစကားမတတ္ေတာ့ ေျပာမေနေတာ့ဘူး။ ေခတၱထုိင္ ႏႈတ္ဆက္၊ ေျခလက္သန္႔စင္ၿပီး သူတုိ႔ျပင္ေပးထားတဲ့ အိပ္ခန္းထဲ၀င္ အိပ္လုိက္တာ ရထားထြက္ခါနီးၿပီလုိ႔ လက္တုိ႔ႏိႈးကာမွပဲ ႏုိးလာေတာ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာပရိသတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လာေရာက္ႏႈတ္ဆက္ၾကတာေတြ႕ရေတာ့ ဘုိပါးၿမိဳ႕က ျပန္ရမွာေတာင္ လြမ္းသေယာင္ေယာင္။ ေနႏုိင္လားဆုိေတာ့လဲ ေနႏုိင္ပါဘူးေလ။ ႏႈတ္ဆက္၊ မွတ္တမ္းဓာတ္ပံုေတြ႐ုိက္၊ ၿပီးတာနဲ႔ ဘူတာကုိ အတင္းေမာင္းႏွင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဘူတာေရာက္ေတာ့ ရထားက ဆုိက္ေနႏွင့္ၿပီ၊ ရထားေပၚေရာက္လုိ႔ သံုးမိနစ္ေလာက္အၾကာမွာ ရထား စတင္ထြက္ခြါေလေတာ့တယ္။ ေတာ္ေသးရဲ႕။ အျပန္မွာ မေျပးခဲ့ရေပမယ့္ ရထားမီလုိက္ေသးလုိ႔။ ရထားသာ မမီလုိက္ရင္ေတာ့ ဘုိပါးမွာ ေနာက္တစ္ညၾကာမည္သာမွတ္ေပေတာ့။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မီလုိက္တာ ကံေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ေန႔ (၂၁)ရက္ေန႔နံနက္ (၇)နာရီေလာက္ ေဒလီၿမိဳ႕သုိ႔ ျပန္ေရာက္ေလေတာ့သတည္း။

(ဤတြင္ၿပီးပါၿပီ)။

ေဒါက္တာအရွင္ပါရမီ